Online Üye
Online Ziyaretçi
Ayrılık zamanıdır eylüller.
Çiçekler
dallarıyla vedalaşır,
Dallar
yapraklarıyla…
Koyunlar kuzularından
ayrılır,
Kuzular
analarından.
Meyveler
kopar dallarından,
Göçmen kuşlar kanat çırpar uzak diyarlara.
Ayrılık
zamanıdır eylüller.
Ya, sen vefâsız,
sen hiç durdun mu?
Sen de eylül
kadar hazin,
Arkana bakmadan gittin benden.
Ve yüreğimde sönmeyen bir ateşle,
Soldum,
sarardım, koptum dalımdan.
Sonbahar
sarısı bir hüznün,
Rengi düştü
gözlerime,
Yağmurla
ıslanmış,
Ayrılık
kokulu eylül gecelerinde.
ASLAN YILMAZ
28 EYLÜL 2010
İSTANBUL