HARAMZÂDELER
Biz kimseyi yolda bırakmadık,
Bizden ayrılanlar,
Bizi hiç tanımamışlar.
Hep sırtımızda,
Onları taşıyacağımızı sanmışlar.
Oysa bizim,
Allah’tan başkasına eğilmeye sözümüz yoktu.
Ve üç günlük hayat için,
Dünya malına, makamına karnımız toktu.
Haramzâdeler…
Ey gafiller…
Midesini ateşle doyuran câhiller,
Allah’ı çoktan unutmuştu.
Yalanla, dolanla kirlenmiş makamlarınız,
Leş yemiş köpekler gibi,
Kan kırmızısı dudaklarınız vardı.
Ateş topuna dönmüş eviniz, barkınız,
Yerin dibine batsın,
Kalleşlikle dönen dolaplarınız.
Bin bir türlü hezeyanla,
Beyhûde çamur atmayın arkamızdan,
Ne ilâhî lütuf ki, izi de kalmıyor,
Gafiller ancak, gerçek sanıp kanıyor,
Yakmayın mâsumların canını,
Hem dünyaları, hem de âhiretleri yanıyor.
Rahat bırakın insanları,
Pisliğiniz sizi boğmaya,
Günahlarınız yedi ceddinizi yakmaya yeter,
Kendi cehennem çukurunuzda,
Kendi vicdan azâbınızla,
Kendi kendinize yanın.
aslanyılmaz#sürgünadam#