‘’Şiir ne benim için? Dramım, açmazım, kurtuluşum, batağım, sevgilim, babam, gözaltım ve kendimi hiçlemeyi bilişim…’’

(Cemal Süreya)

 


 

Varlığa ket vuruşum…

Esefle kınandığıma delalet

Rücu ettiğim manifesto…

Hani eklemlerinde düşlerimin

Rencide edildiğime vakıf üç beş dize:

Gönül yoldaşım iklimde kala kaldığım

Haznesinde güncemin,

Kaykıldığım bir başkaldırı.

Rüzgâra eşit iç sesim:

Aşka revnak bir dokunuş

Buse kondurduğum iç çekişim.

 

Sitemler, azizim:

İklimin yüklediği bir renkten de öteyim.

Aşkı mabet bildiğim

Uzağında olduğum bunca insanın

Lakin tırmandığım yürekleri:

Ben ki enkazını devraldığım bültenlerim:

Elbet bir yakarış

Geçtiğim her alt yazı:

Yasıma muhalif olsa da kâinat

İçlendiğim gök taşı

Az evvel düştü başıma

Evren mademki bir sarkıt

Mademki ben sıra dışı kimliğimle,

Metazori sevenlerden de olmadım asla, azizim.

 

Kefil olduğum doğam:

Saçımın rengi

Yüreğimin de ırkı yok asla

Sevip sevmekten öte bir yol da sunmadı Rabbim

Bir buse kondurduğum kelimelere

Gölgemle içli dışlı matem

Ezildiğim şu ölüm ikliminde

Lakin başımı da eğmedim iblisin nezdinde.

Varsa yoksa kayıp eksen

Kala kala kaldı dizlerimde azıcık derman

İşte yükledim hazinemi şiir denen meclise:

Bir lütuf ki;

Rabbin sunumunda

Tutuşan kelimeler gönül tezgâhında.

 

İrkildiğim de yoktur tek bir nida

Öfkeli insanların gücü yetse de bana ve nice mazluma:

Kürediğim her hece

Aşkın redif;

Özlemin kafiye olduğu

Çocukluk düşlerime de sadık kaldığım

Şunca yaşıma da aldanmasın hani hiç kimse.

 

Bir rüzgârım, nazarında kindar nefislerin;

Güneşim de doğduğum her gece aralıksız

Mevla’m ve şiirlerim tek tanık.

Sözcük arazisinde her imleç bir başkaldırı

Yakınan dünyevi bulutlardan

Oysaki asılı kaldığım gök kubbede

Salındığım her bulut

Elbet yüreğimin secdesi

Serildiğim ufuk ve umut.

 

Kayram hazan:

Artık kim varsa ardımdan atıp tutan:

Bir hale bir imge

Yetmedi büyüyen yüreğim sevdiğim takdirde:

Maruzatım sadece mevsimden, kininden öte

Yol buldukları batakta

Bulaşmasın da hani üstüme başıma hiçbir leke:

Alnımın akıyla sevdiğim her yürek her katre

Doğduğum kadar beyaz ve sadık yere göğe:

Lütuf eden de buyursun yüzüme dönük her hecede

Sitemlerin biteviye tartakladığı

Şu sefil benliğime de dokunsun varsın irin,

Niyazım, sevgim ve içtenliğim:

Tinimde mağdur bir künye

Azat edildim çoktan dünyevi lügatten.

 

 


( Mevlam Ve Şiirlerim Tek Tanık başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 15.03.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu