Tebessüm ehli bir sevdaydı ömre
hükmeden bir o kadar savruk nidalar çapraşık gölgelerin temkinli titrinde yanan
bir dolunay dolduramadığı kadar gökyüzünü, ellerinden dökülen sevdalı başaklar
ki başat bir aşktı mevsimin kırık tokası.
Şah idi bir zamanlar aşk.
Şahbaz oldu güne erip de hidayete
eremediği mahzun bir iç çekiş ile bedeller ödedi ve öğretiler didiklendi elbet
isyanı idi yüreğin göğün de bitimsiz konçertosu bir avazda doğan güneşe ve aya
nazireler yağdıran tanrısal bir sessizlik apoletleri olsa olsa mevsimin kanayan
şiirlerde saklı karartı ve gözyaşı.
Hüznün rahmeti idi yüreği söken.
Bir yangının müdavimleriydik bir de
aşkın
Dikişlerin telaşlı söküğünde
Şarkıları mimledik
Titrek gazellerde fısıltı
Bir de yüreğin esintisi
Cebbar bir yorgunluğa da asla pabuç
bırakmadı hani.
Göğün sefil tanrısıydı içimizde esrik
Yorgunluk
Ve külbastı kurşunlar seken
Bir dizede saklı ritmi içine hapseden.
Sevdalı taze yüreklerdik
Fırından yeni çıkmış acıların
müdavimi idik
Bekası ölümdü belki de ömrün
Yarınlardan umudumuz vardı ya da yok
Aşkın küpeştesinde sefil martıları
oynadık bir bir.
Aşkın ikamesi
Ömrün şerefesi
Hacizli düşler ve yeminler
Kıl kökünde esaretin
Tutuşan nakışlarımız
Hicvin de zarafeti
Günü boş bildik
Geceyi yalnız ve hoş
Göğün metaneti her yıldızda saklıydık
için için.
Nemalanan bir kör kurşun
Baştan sona yanan mevsimde
Hürriyeti esirgedi nice zalim
Bir katedral
Bir mabet
Aşkla itibarı devinen asalet
Göğün salkım söğütleri derinden
Çalkalanan yürek ve öznesi özlemin.
Kayboldukça sırlar
Kat çıktık aşka ne için?
Devasa rahmetin maruzatı
Elbet müdavimleriydik
Hüznün ve şiirin
Bir içimlik olsaydı keşke acılar
Açısı kayıp düşlerin de bekası
Bir rahmeti bir acıyı esirgemeyen
evrende
Saklı bir koşu bandı
Nakşeden günbegün.
Külüstür icadı yüreğin
Kardıkça mevsimi
Kandıkça aşk meleğine
Kanadıkça şiir tadında bir ömre
meylettik
Ne de olsa ne de olsa
Müdavimleriydik özlemin
Bir de öznesi kayıp rüyaların
Delindikçe gökyüzü
Sökün eden rüzgârın da
müdavimleriydik
Sehven ölmekse ne için?
Gönül tezgâhında kurşunlanan bir aşka
Nail olduk nihayetinde
Rahmetin ve umudun da müdavimleriydik
Mademki umut kesilmezdi
Uğuruna inandık yarınların
Dünde kaykılan bir eksen
Miadı dolsa da dolmasa da aşkın.
Otağı kurduk şiirlere
Elbet müdavimleriydik dizelerin
Diz dize geçen ömrün de saklı son
beyanı
Düştük yola bir kez:
Ne için ne için?