Dostluk denen o tebessümü saklı
tuttum bir ömür yüreğimde.
Dostluğa bağlı kaldım ölümüne sevdiği
kim ise.
Kimsesizliğimi sonlandıran
İnsanlığın kimyasında dostluk ve
sevgi iken bağdaş kuran
Elbet evreni de yüreği de ihya eden.
Yeter ki gönül bağı kurduğum değerler
ve değerli dostlarım sayesinde bir şiir gibi de soluduğum ömrün şu evresinde
hayata yaşanır kılan değil midir dostluğa verilen paye?
Allah rızasını kazanmak ne muteber ve
ne eşsiz bir duygu sahip olduğumuz Allah dostları.
Dostların vefası hele ki birbirimizi
saklı tutmak dualarımızda…
Yaşasın dostlar ve dostluğa açılan o
devasa pencere.
Ayaklarınıza taş değmesin yeter ki.
Bir düşün yalancısıyım, hafız
Tutkala dönmüş sözcüklerden düşen
payıma
Bir sızı öncesi
Yalnızlığa virgül koyduğum
Elbet şiirin dokusunda saklı
Nazlanan mevsim gibi
Naza çeken elem gibi
Sahi, hangi düşün ulaşılmaz
yakasıyım, hafız?
Bazen bir cendere addedilen
Sessizliğin tezahüründe
Güneşin dahi batan tenine
Hangi sancıyım ben?
Hangi lanette gizlidir bedeller?
Rüştümü çoktan ispatlamış olsam da
Mutlulukla arama nifak sokanlar…
Gerisi yok ki cümlenin
Doğurgan bir yürekte uçuşan
Tebessümler ekip de umut biçmekse
içimden geçen
Kim bilir hangi yaldızlı yolun
bekçisidir
Uzağımdaki fısıltıya eşlik eden…
Sırıtan bir geceysem
En çok da kendi sakarlıklarıma.
Sızlanan bir heceysem
Fukara yüreğin neyse düşen payına.
Sızan bir yaş misali
Köküne sadık bir ağacın resmidir
belki de
Elbet yaprak döküp soluksuz
Elbet kırıp kabuğumu
Çerez misali didiklerken içimdeki
çelişkiyi.
Bir mutluyum bir mutsuz
İklimin seferberliğinde ikilem yüklü
bir taarruz
Elbet davamı güderken
Sürerken umudu yarınlara
Bilip bilmeden geçmiş koca ömür meğer
Uğruna savaş verdiğim anıların
hatırına.
İzahı yok kimi zaman
Sökülen dikişler gibi patlayan
İman gücümde saklıyım hem
Ne yalnız ne kimsesiz
Sökün eden gölgelerden uzağa kaçmak
gibi
Kendime dokunduğum her şiirde
Kayıt ettiğim günü birlik bir bülten
Saf tuttuğum bunca güzelliğin
yanıtına
Eşlik eden bir tebessüm altı üstü
Emsalsiz bir zenginlik hem
Matemi örten bir rüzgâr
Çekincelerimi sonlandırdığım bir
heyecan
Koruk düşlerden firar eden
Neşeli nameler
Katık ettiğim hayatın inadına
Verip veriştirdiğim ne ki?
Varlığıma eşlik eden bir niyaz
Hem kimin yükü hafif ki hafız?
Varsa üç beş kırıntı kalan hafızamda
Muradıma eşlik eden dualar
Yeter ki kabul görsün Allah katında.
Kendim için istiyorsam namerdim
Dostluğa paye veren mevsim kadar
sevecen
Olmalıdır insan
İçten sevmekse emsalsiz bir rüzgâr
Yeter ki geride kalsın acılar
Beni bana sevdiren her niyaz
Şahitliğinde dostların
Hem ümmeti değil mi inancın?
Masum düşler okyanusunda
Eşlik eden dalgalar kadar da coşkulu
iken her birimiz
Sancağına sadığım da dostluk denen
denizin.