Düş tabancam asılı rüyamın kancasına
takılı bir heves ve coşku ile öykündüğüm bir dünyanın hararetli yolcusuyum ve
g/izinden arınacağım bir dünyanın özlemi ile ve de iğne iplikle dikiyorum
söküklerimi lakin dikiş tutmayan yüreğime de söz geçiremiyorum ve işte zamanı
geldi düş tabancamın tetiğine basmanın.
Basmakalıp bir ömür addedilse de
sürdüğüm ne eşrafım ne ayazda üşüyen ruhumdur kemale eren sadece sıfatlardan
arınacağım yeni bir günün ve dünyanın hayali ile gözlerim açık gördüğüm her
rüyayı da hayra yoruyorum ve kanamalı gezegende kalan son ve de iyi insanların
peşinde deviniyorum…
Hecelerken aşkı.
Hamt etmenin de muradı
Göğe atılası bir kement gibi
Mimlendiğim tarafınca her kimse
Ve işte kimsesizliğin mağduriyet ile
Sınandığıma vakıf
Reşit olmasın beklediğim mutluluk
Tarafımca yanlışa sevk etmediğim
Bir hayatın ritim bozukluğunda
Bir de hayta nidaların firarında.
Sessizliğime sadık bir kuldan başka
Denk düştüğüm aslında
Umudun güncesi başlığında sıraladığım
Her dilek ve içime batan her diken
Bir çiçeksem kime zararım?
Kayan bir yıldızdan öte
Ayaklarımın kaymadığı ne malum hem?
Elbet beni tek tutan ve gözeten
Gerisini ve hayallerimi erteledim
Belki de hiç olmadığım kadar çektiğim
Cefada saklı bir minvalde
Göçtüğüm satırlar
Belki de bir yatır
Meziyetinde göz kırpan bilinmeze dair
Bir özlemle sekiyorum bir düşten
diğerine.
Her ant içtiğim
En çok da ar bildiğim
Kuytularda yaşayıp
Neyin nezdinde sürüklendiğime dair
Yok işte içimde en ufak şüphe
İdame ettiğim hangi halkada saklı
sahi ölüm?
Yaşamın ipi bazen esnek bazen gergin
Bir imla hatası ise aşk
Sözcükler kadar
Katıksız bir heyecanla
Şiar edindiğim bunca duygu
Ruhun utku
Aşkın tutulan nutku
Eğer ki bir sözcüksem
Kanamalı yüreğin de verdiği direktif
ile
Sevebilmenin en güzeli.
İçre dönük bir kıvılcımın da tutuşturduğu
Devasa bir yangını kundaklayanın
Elbet içimdeki hicretle ilintili
Bir yükseliş ruhun tutkusu
Belki de sıradan bir gülüş
Bağdaş kurduğum bunca inanç ve seviş
Layığıyla geldim de diretiyorum işte
İç sesime de bil mukabil, demenin
Mealidir.
Sessizce sevdiğime de tek şahit
Sevildiğime binaen
Şerh düştüğüm bir anda
Doludizgin yaşarıyor benliğim
Hala tetiğine basamadığım bir düş’ü
Ön sözüdür şiirim
Yazmaya durduğum ne ki?
Yaşamın da muadili mademki
İnanç ve sevgi…