Online Üye
Online Ziyaretçi
Ecel Şerbetini İçsekte
Gözlerim
Ufka bakarken o siyah noktanın
İlerisinde ki
beyazlığa b/akar
Gözlerim olsa da nemli
Elimde ki yüreğim ısınır
Kar yağsa da ufka
Bir gelincik açar elimdeki yüreğimde
Ben gidiyorum ya senden önce ötelere
Bu ayrılık değil senin niçindir
Neyim varsa toplayıp gidiyorum
Bu elveda değil
Sana yeni bir dünya kurmak içindir
Göz bebeklerim küçülse de büyüse de
Sen ileride gülümse diye böyle
Hayat mutluluk gibi kazanılması zor
Feda edilen canlar varsa hayat hayat
Mutluluk mutluluktur
Acıyla geçsem de bu yolda sen sevin
İleride senin olacak dünya denilen evin
Gelirsen peşimde izlerimi bulacaksın silinmemiş olarak
Hangi sızıyla sızlarsa yüreğim sızlasın
Gözlerin ağlamasın diyedir bilesin
Koparsa içinde bir fırtına düş peşine
Seni bana getirecektir
Yüreğim yüreğimiz kanasa da
İyileşmesi için kanar deva Mevla’da dır
Geç yolumdan sende şarkılar senin olsun
Mırıldan neşeyle besteler senin olsun
İnlesin fildişi kulelerden kule yapan hainleri kulesi
Gözlerinin şulesi karanlığı aydınlık etsin
Her dönemeçte izin olsun karanlığa karşı
Gönül haritamızda her şehir sokak bizleriz
Ecel şerbetini içsek te hala gezen bizleriz
Üzülmek şöyle dursun sevinçle sevinenleriz
Mehmet Aluç