Bir bavul dolusu gözyaþý ile çýkýyorum yolculuða ve hangi durakta neye bineceðimi de bilmeden aslýnda yolculuðun nereye olduðuna dair de en ufak fikrim yok.

Kabaran kirleri isyankâr iblisin.

Kabaran yüreðim…

Ah, mevsimsiz bir özlem çektiðim ve yankýsý olmayan bir düþ aslýnda gerçekleþme ihtimali de olmayan ama her gözümü kapadýðýmda gördüðüm tek sahne.

Ölüm derin dondurucuda servis edilmeyi bekliyor ama ben ölümsüzüm aslýnda her birimiz yoksa bu kadar günahkâr olmazdýk.

Hem sevgiden bahseden hem de sevgiyi küçümseyen insanlar topluluðu ve iþte yeryüzünü cehenneme dönüþtüren.

Bir cennetin hâsýl olduðuna hükmediyorum oysa iç sesim ve cinnet öncesi içimden geçenler bir de dýþ ses hýrpalarken ve sözcüklerimi tek tek asýyorum duvara çünkü öðrencilik hayatým boyunca duvarlarla olan iliþkimdir beni baþarýlý kýlan bir de evimizin o uzun koridoru ders çalýþýrken notlarým elimde arþýnladýðým bilgi deryasýný adeta koridora peþkeþ çekerken yetmedi duvarlara yapýþtýrdýðým irili küçüklü kâðýtlar. Ya, þimdi öyle mi? Ne zaman yazmak geçse içimden ben de kendimden geçerken ve tünediðim masa baþý ve gözlerimi kapatýp düþünmeye ara verdiðim ve ruhumu ve kalemimi duygulara teslim ettiðim…

Aman Allah’ým, ölmek böyle güzelse hemen gelmeliyim yanýma ve duyduðum o tak tak sesi sanýrým içimin rüzgârý ile derdest ettim evin her yerini ve iþte iç sesimin karþýlýk bulduðu o gaipten gelen ses elbet ilhamým da gaipten gelen ve transa geçtiðim ki öncemde de böyleydim ben hele ki bir kitabýn sayfalarýna esir düþüp de dört-beþ saat gibi kýsa bir zaman diliminde kalýn bir kitabý ya da romaný hatmettiðim ve öðrenciliðim iken hayatýmýn en muhteþem yaþanmýþlýðý.

Dönem boyunca serdiðim dersler ama notlarýmý almayý da eksik etmezken.

Sýnavlar eli kulaðýnda iken tuttuðum ders notlarýnýn üstüne kimseyi tanýmasam da en az üç beþ arkadaþýmýn ders notlarýndan fotokopi çektirdiðim ve hepsini masaya ve odaya yýðýp derken kamp kurduðum odamýn çadýrýnda temel ihtiyaçlarým dýþýnda odamdan çýkmazken…

Coþkuma eþlik edense baþarý.

Bilginin sýnýrsýz yüz ölçümünde aldýðým yüksek notlarsa beþi bir yerde hangi taký ise üstüne tanýmadýðým hatta Kaþýkçý Elmasý bile gözümde deðersiz iken.

Var olmak.

Varlýðým.

Bir ömür inandýðým ne ise ve kimliðim.

Lakin son birkaç yýldýr canýmý acýtan bazý insanlar yüzünden hiçliðime kafa takmýþken.

Kafa tuttuðumsa ihanet ve dedikodu ve yalanlar ve yalancýlarýn bire bin kattýðý.

Bir düþ gezegeni bellemiþken yeryüzünü.

Hatta ve hatta hayal dünyamla eþleþtirdiðim hayatý cennete dönüþtürmüþ olsam bile dýþ sesin ve sýkýntýlarýn sonlanmadýðý derken kendime düþman olduðum ve insanlarýn sevgisizliðinde kendimi suçlu kategorisinde deðerlendirirken ne de olsa deðerlerimi ve can sýkýntýmý deðer verdiðim insanlarla paylaþýp silah geri tepmiþken.

Bir sýkýntýmýn bir derdimin bazý insanlarý mutlu edebilme ihtimalini bir kere bile düþünmemiþken.

Her þeyi boþ veremediðim bir yaþam en azýndan kýsýtlý bir zaman diliminde ayaklarýmýn yerden kesildiði elbet hayal dünyamýn enginliði ve yazýn dünyasýnda kalemimle hayatýmýn mimarisine katýk yaptýðým.

Sesleri duymadýðým ve karanlýk gölgeleri görmediðim ve yazmanýn büyüsünde büyümeyi ertelediðim ve küçük bir çocuk gibi sözcüklerle top oynadýðým ya da adam asmaca ve saklambaç.

Yalnýz bir çocuk da oldu mu insan ve halýya oturup da oyuncaklarýný da saçtý mý etrafa ve yetmezken…

Kýzmabirader ya da Borsa ve Monopol oynadýðýmda tek baþýma olmamýn keyfime engel olmadýðý ve karþýmda iki hatta üç kiþi varmýþ gibi oyuna yeni bir boyut getirdiðim ve yalnýzlýðýn bile racon kestiði bir oyunda aldýrmadan yalnýzlýðýma baþkalarý için de zar atarken oynadýðým oyunlarda ya da baþkalarý yerine konulup kendime yarattýðým hayali arkadaþlar.

Hayatýn her döneminde farklý bir yolculuk yaptýðýmýz ve tüm ömrü sessiz sedasýz yaþarken hali hazýrda yazýyor olmanýn verdiði coþku ile sessizliðimi sonlandýrdýðým en azýndan iç sesimi kâðýda döktüðüm ve dýþ sesi bastýrmanýn yaný sýra dünyada süregelen haksýzlýklarla verdiðim savaþ en azýndan çocuk yüreðimle caný yanan ve öldürülen çocuklarýn da acýsýný hissettiðim ve kanayan yüreðime onlar ve nice insan damga vururken.

Yolculuðum sýrasýnda verdiðim kýsa molalar ve o dinlenme sürecinde bile huzursuz olmanýn verdiði ön görü ile yazmaya ara verdiðim kýsacýk sürelerde bile ölüyormuþ hissine kapýldýðým ve deðil nokta koymak bir noktayý tahayyül etmek bile acýnýn katlandýðý yaramýn da inanýlmaz sýzladýðý gerçeði ile beni baþ baþa kýlmakta.

Yalnýzlýk ve çoðul tekerlemeler.

Bir kiþiyi deðil tüm dünyayý sahiplenme ihtimali elbet gözlerimi kapatýp çýktýðým içsel yolculuðumda evrenin nabzýný aldýðým ve bedenimden firar edip bir süreliðine de olsa her zerremle eþlik ettiðim dünya coðrafyasý.

Yolculuklar.

Çok yolculuk yapan bir insan olmasam bile asla da öykünmem hani uzun yollarý gidip gelmeye.

Belki de evcimen bir kuþ gibi gagalarken hayatýn kafesini bedensel bir fiiliyat olmadan da düþünce ve hayal gücümle kâinatý nerede ise her gece tavaf ettiðim aykýrý addedilse de yorgunluðumu alan ve huzura denk düþtüðüm elbet kalemin coþkusuna ket vurmadan serbest býrakmýþken duygularýmý ve yazarken müdahale etmediðim transa geçtiðim uhrevi bir yolculuðun da boyutsuzluðuna namzet yazdýklarým.

Dün de aykýrýydým bu gün de.

Ýnsanlar parayý tüketirken tükettiðim sadece benliðim aslýnda kat çýktýðým da insanlýðým ve caným yana yana yaþamanýn bile beni bozguna uðratmadýðý.

Ben bir renk deðilim ebemkuþaðýndan da parýltýlý iken ruhum ve yüreðim en azýndan bir duygum herhangi bir renge denk düþerken bu renk cümbüþü ile karanlýktan sýyrýldýðým hatta karanlýða tabi ve teslim olsam bile umudun illa ki beni aydýnlýða çýkarttýðý…

Ve iþte þimdilik yolculuðum sona erdi.

Gözyaþlarýmý istiflediðim bavullardan geriye kalansa aslýnda varlýðýmýn tekabül ettiði deryayý birkaç sayfaya yaymanýn verdiði huzurla ve de merakla beklerken kalemin bir sonraki yazýda neler diyeceðini.

Ama bunun için bir etkileþime ihtiyacým var ve onay almasam bile canýmýn yanmasýna dahi razý ille ki duygularým yeniden yeþerecek ve yeniden dolduracaðým bavulumu yeni yepyeni bir yolculuk adýna üstelik bunun için beklemeyeceðim bile sýranýn bana gelmesini çünkü önümde uzanan yol ve dünya sonsuzluða kurulu ve kurulduðum yerden kâinata kuþ bakýþý yaklaþýp da gözlem yapmanýn güzelliði ve mutluluðu baþka hiçbir duygu ile kolay kolay kýyaslanamaz…