Aþkýn Kanatlarýyla Sarýlmýþ Hasret Ýlinde Gezen Bir Aþýðým

Kurumuþ bir dala, aþkla elimi uzatýyorum yemyeþil oluyor aþkýn baharý ile biraz sonra iç dayanýlmaz aðýrlýðý ile kopacak olan dal, aþkla iyileþiyor ayný gönüllerimizin iyileþmesi gibi… Bu aþkýn gerçeðinin iç dýþ yansýmasýyla görünen yüzü gönülle bakýnca görülüyor, ön görülere dýþ görülerle hemen fark edilmese de bunu aþkla yaþayanlar çok iyi bilir, fazla teferruata girmem de gerek yok sanýrým… Karþýdan bakýnca bir kamýþ, sopa da olur ney de olur. Gönlün bakýþýyla süzülen ve bilinen gerçekler fazla izahata gerek duydurtmuyor, bir zerrede nasýl damla ve göl nehir oluyorsa gerisi elbette deniz ve okyanus oluyor.

Aþkýn bize verdiði deðer, güzellikle farklý olmanýn farký ile göstertiyor anlatýyor baktýrtýyor, bunlar bazýlarýna anlamsýz gelebilir, çünkü anlamý bulmak için gönülle bakmak gerekir ki gözle görülmez göz bakar sadece! Dünya peþinden sadece çýkar için sürüklerken, aþk yakandan tutar gitme der ve seni dünyadan ayýrýr duygu hisler yumaðýnda bir güzelin bakýþlarýnda, mimiklerinde, gamzesindeki cennet bahçesinde gezdirtir, hayran baktýrtýrken aþkla coþarsýn yeþeren aðaçlarýn dallarý her yeri sarar þaþkýn kalýrsýn, aþktýr bu hayattýr coþku sevinç neþedir bu…

Dün sanki bir maðarada týkalý kalmýþsýn gibi fark edemediklerini bir anda aþk fark ettirir… Sevdirir… Gezdirir… Perde arkasýna saklanmýþ beni, perdenin arkasýnda çýkararak gün yüzü görmemi saðlar bunu biliyorum ve bunu söylerken, afaki sallamýyorum. Biletimi aþk diyarýna kesen aþký seviyorum hasreti yaþasam da seviyorum, çünkü coþkusu heyecaný mana dolu anlarý deryasý bitmiyor hep canlý tutuyor hayret edilecek bir durum, hayret ederek ilerliyorsun. Oysa sanki aþktan önceki yýllarým güme gitmiþ, beni boþ iþler peþinde sürüklemiþ yaralamýþ yýkmýþ, aþk gelince hepsini kovalamýþ “çekin gidin ulen ben geldim” diyerek, yaralarýmý sarmýþtýr. Kana kana içilen yudumlanan Aþk emsali olmayan bir iksir, sanki içtikçe özgür býrakan zihni neþeyle saran, karþýndaki sevdiðinin sýcacýk bir nefesiyle kucaklar karþýlýksýz seversiniz. Artýk kimliðini kaybetmiþsindir sana deli ismini taktýrtýr, berduþ ismini taktýrtýr hatta serseri ismini layýk gördürse de sen sadece gülümsersin hepsine eyvallah dersin, aþklasýndýr aþkla konuþursun, ancak gönülle dinleyenler anlar gerisi sadece uzaktan delisin diye bakar.

Sana karþýdan bakanlar soðuk merdivenlerin üzerine çýktýkça donacaksýn derler, oysa sen aþkýn cennet bahçesindesindir biraz gözyaþý dolu olsan da, anlaþýlmasan da gaye anlaþýlmak deðildir ki yaþamaktýr aþký nazýyla hasretiyle coþkusuyla heyecanýyla bunu hep bilmiþimdir ve yaþamýþýmdýr, þimdi yeniden hatýralarýn sahilinde gezerken, ayný günlere giderek sahilinde gezerek bunu yazýyorum. Ne zaman aþkla sevdiðime yürüsem sanki rotam aþk bahçesinde þaþar onun bakýþýnýn parýltýsýyla, gamzesindeki çukurun cennet kokusuyla, yolum þaþar hasret iline varýrým lakin unutmam, öylesine güzeldir ki hasret baþtan sevdirtir coþkuyla varmak için koþturtur ve vardýrtýr ya bu âlemde ya öteki âlemde. Benim anlarým diye bir þey kalmaz artýk, onunla beraber olacak anlarým vardýr artýk, onunla ya da onsuz hasret ilinde hiç fark etmez, aþkla konuþabilme yeteneðini kazanmak, tüm hazineleri kazanmaktan daha deðerlidir buna vakýf oldum. Bu bazýlarýnýza absürt gelebilir haklýsýnýz yaþanmadan bilinmez ne diyebilirim ki baþka? Aþkýn kanatlarýyla sarýlmýþ hasret ilinde gezen bir aþýðým, aþkýn boyutu çoktur, boyuttan boyuta geçerken dünya yok olur sen yok olursun, aþk vardýr.

Ruhlarýn tanýþmasý buluþmasý vardýr, bu tanýþmayla doyuma ulaþýr, zamansýz gelen bir çift gözün bir tebessümün içinde kaybolmak, aþký baþka nasýl anlata bilirim ki, bende verdiði coþkunu heyecanýný anlatmak adýna? Hayatý baþtan yazdýran aþkýn sayfasýnda geziniyorum gönlüm aþkla yazýlýrken yeniden…

Mehmet Aluç