Sözlerle Muhabbetim -1-

“Gözüm” derken sana var bir sözüm dediðin anda, bir sevdiðine hitap ettiðin anlaþýlýr, sadece gözüm dersen kendi gözünü iþaret etmiþ olursun bu iþaretin bir hayreti muhteva etmez sadece bir belirtili söz söylemiþ olursun. Oysa iki gözüm sana var bir çift sözüm, dinlersen beni bu anlaþmazlýða buluruz bir çözüm ile aþkla bu yolda sevdiðinle yürüdüðün ortaya çýkar, bu sözle ortaya sevdiðini çýkaranlara selamlar olsun benden.

 “El” Dediðimiz anda karþýmýzda sevdiðimize, ne olursun gel, hatam varsa af et, uzat bana bir el dediðimiz anda, uzanan el ile sevgi köprülerini aþkla kurarýz. El sözü ile yani uzatýlan ve tutulan el ile aþk yuvalarý kurulur kuranlara selamlar olsun benden.

“Sektör” sözlük anlamýyla parça bölüm kesim olurken, sek, herhangi bir sývý karýþtýrmadan. “Tör,” eðitim görgü gelenek, eksiksiz mükemmel. Þimdi ayrý ayrý bakalým insan olarak kendimizden bakalým sek yani bölüm ve parçalarýmýz yerinde tam iken neden, tör dediðimiz eðitim görgü gelenek eksiksiz mükemmel içine nefret kin çýkar iliþkisi katýlmadan bir yaþantýmýz yok acaba? Bunu sadece sektör olarak neden eksik biliyoruz ki? Gerçi neyi tam biliyoruz ki, bunu da tam anlamýyla bilelim ne dersiniz? Ancak ey garson hey saki getir de içelim bunu biliriz ancak!

“Faktör” Bir sonucun meydana gelmesinde etkili olan unsurlardan her biri iken, ”fak” ta ki anlamýyla kapan tuzak olduðunu bilmeden nasýl bunun bir faktör olacaðýný umabiliyoruz ki? Bir sonuç meydana gelecekse etkili olarak bu ”tör” dediðimiz eðitim görgü gelenek eksiksiz tam mükemmeli neden bulamýyoruz hayatýmýzda, yine tam bir anlamýyla bilirken ayrý ayrý anlamlarýný bilmeden tüm fikirleri düþünceleri kendi fikrimiz yerine baþkalarýnýn fikrini uygulayarak etkili bir faktör sonuç olacaðýný sanýrken, ”fak” kapanlý tuzak olabileceðini neden bilmiyoruz? Neden hala baþkalarýnýn fikrine sabitlenerek kendimizi zincirleyerek zincirliyoruz acaba?

“Özür”, kabahatini bilmek bunu anlarken karþýsýndakine bildirmek desem de, bazen “öz” küçülür, ür kalýr o da büyür sonra bakarsýn bir tür kibir olur, ondan sonra ne halden ne dilden anlar insan her þey bir anda devrilir altýnda kalkýlamaz bir hale gelir ondan sonra istediðin kadar tük ”ür”, kibri büyük olsa da anlayýþý küçüktür anlamaz o anlar ki bu ona bir teþekkür ’dür…

“Mutlu” Severken karþýlýksýz mutlu olan mutlu eden desem de, mutluluðun sevinci ne kutlu. Mutlulukla sevinci bilmeyen ne bilsin umudu, mutlu karþýlýksýz seveninde bitmez hiç umudu. Bilmeyen bilmezse umudu, bilende mi unutsun umudu? Bilmeyen kurudu mu umutsuz kurur! Bilen bak ararken umuduyla hiç yoruldu mu?

Mehmet Aluç

Görsel Alýntýdýr.