Online Üye
Online Ziyaretçi
Koridorlarım Boş Kaldı
Gönül istasyonumda kaç defa hasrete el salladım
Sayamadım
Koridorlarım boş kaldı
Dolduramadım
Anladım ki
Beklemek kaderimde var
Bekledim
Beklediğim sokaklarda kaç yalnızlığım vardı
Saramadım
Saramadığım sokaklarda kaç gözleri yaşlı sevdiğim vardı
Gözyaşlarını silemedim
Boynu bükük kaldık
Anladım ki
Nasip olmayınca olmuyormuş
Nasibimi bekledim
Nasibimi ararken şehirlerde
Kaç defa kendimi kaybettim
Bulamadım
Bulamadığım sokaklarım karanlıktı
Aydınlatamadım
Anladım ki
Aydınlatacak olan ben değildim
Aydınlatacak olanla o vakti bekledim
Vakti bekledim gelmedi
Gelmeyen caddelerde gözyaşlarım aktı
Silen bulamadım
Bulamayınca sitem etmedim
Dua ile Rabbime yaklaştım
Sabır dedi Rabbim
Sabırla taşları deldim
Sadece gülümsedim
Gülümsedim
Başka bir şey yapmadım
Yaralarım iyileşti hekimi göremedim
Hekim Rabbimdi şifasıyla
Şükürler ettim
Yalnızlığa emanet düşlerim aydınlandı
Gezdim içinde kendimle
İleride gülümseyerek bekleyen
Nazlı bir güzeli gördüm
Mehmet Aluç