Hayatin hep karsi tarafi kisiyi meraka yorar. Karsi tarafin da bu tarafi ötekinin karsi tarafidir, yükü ve yogunlugu hic degismeksizin ayni kesfetme istegine karsi koyamamanin ilgisini ceker , meraini yorar. Yaptigi bir iyiligi,  iyilik bulanin son nefesini verinceye kadar basa kakip üzüntü ve askinti yortallayan hunamlik, fasihlik, fesatlik ve fitnelik karinsizligi gibi, her yanlistan sonsuz dogru cikarimlarina komalik derecesinde yetkisizlik liyakatsizlik ve sapkinlik etmelerin karsi tarafi merak etmesine ragmen, hic bir saygin durusu ve duyarliligi göstermeksizin, öldügü söndügü ve oldugu yere sürekli YANLS ALGIYI ve YOZLASMA cürümüslügünü harcayip tüketip saplanmaktaysa insan, erinip yüksündügü hic degilse yol yordam akil fikir ortasi bir yerde bulusmaya dair yer ayirip zaman bulup insanlik danisip emek yorup zahmet gütmeksizinlerin kulu kurbani olmaya,  hep karsi tarafin bu tarafa gelmesi ihtirasini ve kibrini mezarlasarak yasar insan.
 
YANLIS ALGI ve YOZLASMA KÜLTÜRÜ, bütün yoksunluklarin ve yoksullasmalarin diger tüm degerleri itibarsiz islevsiz iceriksiz ve degersiz kilmaya iliskin  kökü kökenidir cünkü. Kokusur cürür ve cökmeye baslarsa hayati ve insani anlamaya düsünmeye bilmeye kazanmaya duymaya danismaya kavramaya konusmaya ve YAZMAYA dönük ilgi veya caba, birbiriyle dayanisarak tüm saglayan saglikli ve güvenli yasam kaynaklari alt üst olur, yasadikca BAGISIKLIK KAZANILAN kahrini gerilimini bunalimini acisini üzüntüsünü ceremesini cilesini eziyetini siddetini  nefretini kayitsizligini korkusunu karanligini ölüsünü ancak beslenip yutkundugu afyonlarla susturabilen; ve saklamayacak derecede bütün mutsuz yalniz yazik mahrum huzursuz ve dirliksizligini  disa vuran kavga ve kapismalarin sefalet esiri YOKSULULUGU üretip cogaltir, herkese özendigi bol miktardan dagitip salgilayan tarumar.
 
Her yoksulluga bagimli -güdümlü yasamaksa bütün saglikli isleyen ne varsa bozar darmadagin eder. Ne ahlak kalir ne inanc ne fikir ne egitim ne güven ne sevgi ne adalet ne hukuk  ne saygi ne itibar ne kültür ne hal hatir. Hayati  ALGI BOZUKLUGU ve YOZLASMA KÜLTÜRÜYLE kendine benzeten modasina uyusmus insan tipini yorar yikar modellenir hersey. Bu yüzden her söz sanat edebiyat müzik resim mimari gibi, her yazilan siir roman veya hangi türden cesitten olursa olsun her YAZI; sonsuz agit -nizah matemlerini ister ilericilik aydinligiyla ister muhafazakar milli milliyetcilik ulusalciligiyla, -kimin neyin ne tarafindan yahut adina namina olursa olsun- bogup bunalttikca olusmus kurcalanmis kimyasinda tüm sosyolojik bozuklugu kahir küfür lanet ve sitemkarligindan baska hicbir dingin - zengin duyarliligi aidiyeti ve sorumlulugu olmayan sapi silikligin müsterisi ve müptelasina dönüsür toplumsal  ortaya hortlaklastirilan enkaz. Bu yüzden insan dili ve yüregi alfabesinden  her satiri ve heceyi isler dokurken, ortak yasami ne kadar üzüntü manyagina  sefillikler bunagina ve yoksulluklar müsterisine afyonlayip alistirdiginin aklini fikrini inancini dilini vicdanini ve sorumlulugunu yüklenerek; yasadigi hayata etkin yetkin tanik atilgan girisken cesur ( KARSI TARAFLARA ) gidip gelebilen özgürlükle ve özgüvenle ) emek zahmet deneyim birikimlerden okuyup yazip yormasi gerekir insanin. Buna dair gücü dayanagi ilgisi yoksa, ne yaziya hakimdir ne söze sanata muhatap. Isterse en darmadaginik yazi yahut sanat ürünü olsun, konusuna sekline tarzina türüne bakmaksizin yetkin ve hakimse kisi, hic bir tercüme veya araci kilavuzluguna danismaksizin tüm incelik ve detaylarina varincaya kadar sunulmus olan her paylasimi kolayca gördügünden tanir, okudugundan anlar, ilk hecesinden son noktasina kadar  ana fikrinde ne tasiyip tasimadigini yorar irdeler sorgular ve yorumlar.
 
Kendisiyle yüzlesebilme yetenek ve kabiliyetinden gelir bu zenginlik. Insan ne asiri gerceklige ne de agir ve asiri hayal kurmacalarina bel baglamadikca olup biten bir hassasiyet dengesidir bunun burasi. Cünkü agir gerceklik saplantisi, her nesneye oldugu gibi insana da kati yürekliligin ruhsuz soguk ve soyut  mankenciligini alistirir güder. Asiri hayal kuruntularina dalip gitmekse, oradan bir daha asla dünyaya dönüp kendini bekleyen hayati sorumluluklarini cekip cevirememenin zavallisini ve hayal alemcilik salakligini diretir dayatir. Her iki dururumda,kendi özgün kaynagindan olmamanin keyfiyete ve imrentiye bagimli , yüzlesemedigi kendi varligina her dokunusu ilahi kudrete esdeger saydigi istif bozulmusluguna yorarak hircinlasir, saldirganlasir, cirkeflesir ve kendini kodlayan robotlara yüklenmis arka pilan formatli dinip durmaksizin agit ve gözyasi kopyaliklari bagirtir dagitir.
Oysa yasam yuvamizin ve insanlik dünyamizin akla fikre duyguya dile cesarete bilgiye sevgiye saygya dayali, ve aski sadece iki kisilik insan kopuklugu adresinden ibaret saymayan, koskoca evreni merak ederek yoluna yasantisina akli kalbiyle yüklenip tasimasini bilen ve isteyen kökü kaynagidir,  sosyal yasam ortakligimiza dair özgürce; kimsenin kasitli kahredeni veya pesinen öveni ödüllendireni yancisi yalakacisi olmaksizin  vicdan merhamet ve sorumlulukla yazip cizmelerimizin KÜLTÜR zenginligi.
 
Ve her basvurusuysa, daha ilk hecesinden son halini alincaya kadarki, YANLIS ALGILARLA YOZ KÜLTÜR kurmacasinda kendini dahi begenip kabul etmeyen yasam yitigi ara soguklugu mesafeleriyle insan tek tiplestirmeleri topyekunun benzer aynisidir.
 
Hic kuskusuz daha nice satir ve yazilara ben kisiligini kalbini kalemini ve yüregini koyarak yazacak olacagim, tüm bunlara  dair nicin , nasil ve niye ortaya konulan herhangi bir paylasimiYORUMLAMA inceligi noktasinda son yazdiklarimi silinme ihtimaliyle kenara koymustum. Asagidaki satirlar ordan ve oradandir.
 
 
Seyfi Karaca…..Aralik / 21