Hayallerime kramp girdi ve ocaðýmda tüten sözcüklere yüz vermiyordum bir ömür ve sessizlikle kilitlenmiþ ve kenetlenmiþ varlýðýma karlar yaðýyordu yaktýðým aðýtlarýnsa haddi hesabý yoktu.

Bir gülümseme ýsmarlamýþtým evrene ve kapýma teslim edildi kargo içini açmak deðildi içimden gelen belki de tüm duygularýmý ve gelen paketi çöpe atmalýydým ne de olsa ruhum, terk edilmiþliklerin dünyasý bir çöp evdi.

Suskular giyindim.

Tahliye edilmiþ mutluluðunsa g/izini kaybetmiþtim ve önümde uzanan bir yol vardý baþ koymamý bekleyen.

Ekmek arasý bir hüzündü benimki Ekim düþlerinde saklý huzur belki de en çok arzuladýðým ve gerisin geri kaçtým aynaya bakýp da seni gördüðümde.

Her yerdeydin.

Her yerdeydim.

Her yeminle bir kez daha çarpýlýyordum ve uðruna gözyaþý döktüðüm insanlar silsilesi.

Bazen nemruttum.

Bazen tutuk ve noksan

Nüktedan olmaya ihtiyacým vardý yeniden ama ne nutuk atabiliyordum ne de tutulan nutkuma söz geçiriyordum.

Pandispanya kývamýnda bir hayat ve içinde saklý yaðýn her yere bulaþtýðý belli ki kývamýný tutturmamýþtým ve nice gel-git yaþýyordum içimde.

Rüzgârýn kýsýk sesinde hapsolmuþtum.

Renklerin coþkusunu kaybetmiþtim.

Kaybolduðumu ise haber vermemiþtim belki de içime kaçan huzursuzluktu beni benden eden yine de huzur duymayý bir þekilde baþarýyordum.

Kotardýðým tek þey buydu belki de ama çabucak da sonlanan bir yaþam gayesi ve isli Ýstanbul sokaklarýnda defalarca kaybolup da ansýzýn kendime kavuþmanýn hayalini kuruyordum.

Suspus deðildim.

Sus payý bir söylem hiç deðil.

Suskunluðumu bozduðumdu her kalemi elime aldýðýmda kâh rüzgâr olup uçuyordum Ýstanbul semalarýnda kâh kar olup yaðýyordum yaþlý ve yaslý yüreklere.

Birbirine deðmeden zarar vermeden yere yolculuk eden kar taneleri ve içimdeki çarklar:

Ne öðütüyordum ne de öðütülüyordum aslýnda her þey ve de herkes bir aldatmacaydý.

Rüzgârýn koþutu idi uçuþtuðum.

Hüznün de hür varlýðý yoksa kelimeleri nasýl hizaya geçirirdim ve bir ömür tek tüfek mücadele verdiðim belliydi ki kendimi ihbar ediyordum ve gözlerimden akan yaþýn sýnýrsýz coþkusu ile lebiderya vücudumda yaþlar sayesinde yer gök denizdi yer gök çýðlýk atýyordu bense yerimde sayýyordum…

Kuytularda geçen ömrün tevazu yüklü eklem yerlerine þiirler adadýðým ve alazlanan gülüþüm oysaki pejmürde bir gülüþtü sunumu aþkýn varla yok arasý göðün de tetiklediði gözyaþlarým…

Ýstikrarla sevip de acý çektiðim.

Çilenin ucunda bir düðümse özlem içine saklandýðým mahzen ve göreceli bir esaret benimki aþkýn asla dikiþ tutmadýðý yamalý yüreðim.

Nazenindir ruhum.

Beyzade gülüþler…

Berivan ise içimde seken o kör kurþun o kör þarký bazen dudaklarýma konan hayaller gibi her öptüðümde yalnýzlýðýmýn daha da büyüyen coþkusu ve tek kiþilik mezarýmda sunumu ölümün bazen direksiyonu kýrdýðým ah, o ömür törpüsü…

Nemalandýðým mevsim.

Ýçime kaçan hüzün kelebeði.

Huzurundayým Rabbin ve hüzünlü mizacým soluduðum kadar aþký solduðum ve solungaçlarý rüzgârýn bilfiil içine saklandýðým.

Düþlerine emanetim yalnýzlýðýn ve hiç düþmediðim kadar aþka bir coþkudur yalnýzlýðýma ýþýk tutan…

Namahrem olsa gerek bu hiçlik ve kuytularda saf tutan izbenin ruhu.

Kaçýp da kovalandýðým bir düþ’ ün pençesinde yaþama ihtimalim.

Gözlerim bir küre: kürediðim yeryüzünün aykýrý bildiði varlýðým bazense tohuma kaçan hayaller güttüðüm bazen arka sýralarda g/izini sürdüðüm sessizlik ve o Ýlahi D/okunuþ ile sýrdaþým Rabbin koruyup da esirgediði benliðim bazen tasma takmýþçasýna rüyalarýma bazen týrmandýkça izafi daðlara.

Bir medrese içimde saklý.

Nahoþ bir söylem peþim sýra.

Sancýlý mevsim ne ki sanrýlý bir ömrün nezdinde?

Ýçimde ekinler dýþýmda Ekim rüzgârý ve sunumu yeryüzünün tek þýk:

Hurafeler uçuþan ve ucube gölgeler geviþ getiren ve adýmlýyorum hayatý bazen resmini çekiyorum ruhumun ve hiç olmadýðým kadar isyankâr sonra da af diliyorum Yaratandan.

Nemrut sözcükler.

Nemrut Daðý en izafi rakýmda saklý bir tepe ve eriþemediðim bazense sýrnaþan binlerce bulut ve içimde saklý varýlasý mümkün olmayan ufuk.

Bir renksem ayrý düþtüðüm gök kuþaðýndan.

Bir rakýmsam varýlmasýnýn mümkün olmadýðý…

Ve iþte tepiniyor iç sesim bazense ezik addedilen sevdalý yüreðim oysaki bezirgân baþýyým ben yalnýzlýðýn.

Her acýndan nemalandýðým dik açýlý bir üçgenim ben b/ölündüðüm defalarca yalnýzca sesimin duyulmadýðý belki de en sýrnaþýk gözyaþýyým sunumunda v/edalarýn…

Valizimde üç beþ þiir.

Þiirlerimde saklý üç beþ ben.

Benlik deðil söylemler beylik hiç deðil ve içimi týrmalayan Mart kedisi oysaki aylardan Ocak ve soðuðun nazýna talim ettiðim uçuþan kar tanelerinde hazýr ola durduðum melun bir gecenin de istirhamý iken içimden taþan coþkunun þafak öncesi isyaný.

Malulen emekli þiirler.

Bir çocuk gibi de coþkulu ve talepkâr yüreðim ve derinlerde gömülü mizacým þavkýn uzamýnda yerle yeksan olmuþ hayallerim ve iþte uzadýkça uzuyor boyum sevmenin nazarýnda iç bükey bir ayna gibi kendimi kaybettiðim sýrlarýnda görüntümün dik baþlý bir þiire meyyal gecenin firarý.

Hadisler.

Dualar ve sureler sureti kayýp bir gölgeden uzaklara kaçtýðým.

Serinkanlý deðilim: soðuk hiç deðil ve içimin ýsýsýnda eriyen sarkýtlar dikitler bense pejmürde bir gülücük bahþetsin diye evren kilitli yüreðimi açtýðým ahvalim ve sevdalý mealim aþkýn tekdüze varlýðý deðil üstelik beni cezbeden yalnýzlýðýn serkeþ týnýsýnda saklý rüzgârým ben içime esen renklerin de fýsýltýsýna tutsak.

Hüzün bohçam.

Kaykýldýðým eksen ve yürek nasýl da noksan…

Maðlup bir gülüþtür içime kaçan.

Maðdur bir iklimdir sýrtýný sývazladýðým.

Ve gök kuþaðýna sarýlý hayallerim aþkýn da çýkýntýsýnda saklý bir sözcük gibi ruhum aralýksýz özlem ile çýnlayan.