Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşkın Yamaçlarına Laleler Ekiyorum...
Süheyla senin için ocakta
Aşkın ateşini yaktım ısınmadın
Aşk dolu bahçede
Demet demet
Çiçek topladım koklamadın
Bir ton dağda kar getirdim
Üşü dedim bana baktın yan gözle
Sen ne istersin ey kendini bilmez
Beni sevmez
Bana söyler misin?
Dağlara yollarına
Laleler sümbüller ektim
Ezdin geçtin vicdansız
Gökyüzü gibi temiz
Bahar kokan cümleler
Söyledim dedin gereksiz
Sen ne istersin ey kendini bilmez
Beni sevmez
Bana söyler misin?
Bir ilahi çağrıydı aşk duymadın
İkrar ettim inanmadın
Toprağın bağrında yetişti laleler
Sen gönlümde kurudun
Gözlerinde baharın şavkı yansımadı
Ayazlar içinde dondun
Fark edemedin
Sen ne istersin ey kendini bilmez
Beni sevmez
Bana söyler misin?
Vakit aşkla gönlümüzde diz çöktü
Narın otağında oturdun yaktın
yandın
Ruhumda gamlı sözler çıktı
anlamadın
Sen neden anlarsın ey kendini
bilmez
Söyle de bileyim onunla geleyim
Gamzende çiçekler açmadı binlerce
kuş öldü
Yanan gönlümün kandili söndü
tutuşmadı
Elem bahçesinin bülbülü oldum
Açmadı gülüm bende soldum
Sen ne istersin ey kendini bilmez
Beni sevmez
Bana söyler misin?
Türkülerimi acıklı hicranımla
söylüyorum
Sazımın telleri akort tutmaz
Zamansız ve mekânsız bir kuytuda mıyım?
Gülden ayrı düşenler burada mı
mahpus
Güle şiir yazan ben değil miyim
söylesene
Yalnızlığın vadilerine beni sürgün
eden değil misin?
Sen ne istersin ey kendini bilmez
Beni sevmez
Bana söyler misin?
Yalvarmak yakarmak
Alın yazım mı?
Sana koşmak
Bana lazım mı?
Nergisler açmadan soldu
Cansız bakışlar toprağa gömüldü
Yeşermez
Unuttun bu öten bülbülü
Istırabı layık gördün bana
Var git artık kendi yoluna
Benim için bittin
İblisle zehir sunan sen
Gülüm yüreğine hançer sokan
Gül figan etsin diye gülü kanatan
Şu ömür dünyasında çırpın dur
Mahşerin alevi şavkıyla gönlüne
yansısın aleviyle yan
Git benden
Ben gittim sende
Sen yoksun varlığınla hiçsin
Ben aşkın yamaçlarına laleler
ekiyorum
Koklayacak bir yâr için
Dudağında aşk dolu kelamlar düşmesi
için
Gölgenin karanlığında boğul
Beni de boğma artık
Mehmet Aluç