Aşkın Kanatlarına Binmiş...
Kirpiklerin zamanın açılıp kapanan kapısı sanki
Her kırpışında kayboluyorum içinde ara bul beni
Yol alıyorum aşka doğru gözlerinin içinde uçarı gelişimle
Söylüyorum türküleri sana sen mutlu gülümse diye
Buğday başakları açılıyor dudakların bana gülümserken
Yoruyor beni uykuda olman gözlerine hasret kalışım bundan
Şairim en azından gülmeliyim her an gözlerinin içinde
Yazmalıyım şiirler sana mesafeler yorgun kalmasın diye
Gözlerin uykudayken en ağır yükleri taşıyorum
Zaman yorulmasın sana gelirken uyutsun beşiğinde
Tatlı uyuşunda baharlar esiyor ılgıt ılgıt bozkır gönlüme
Aheste aheste yürüyorum gönlünde kendime doğru
Sürmeli gözlerinin sürmesine hayranım benim canım sevdiğim
Solmayacak baharlarda seninleyim baharın burçlarında
Bedelsiz bir avareydim senden önce gönlüm bomboş hırçın
Yaramdı yalnızlık mutsuzluk tuz basmıştım acıların eşiğinde
Sen geldin yaralarıma gülümsemelerinle sardın aşkı bastın
Vardım var olamamanın kaybolmanın sancılarını çekiyordum
Yaşıyordum bir gönülde değildim düştüğüm yerde güçsüzdüm
Geldin kaldırdın gülüşünle sardın beni yaralarımla gülüşünün
seliyle
İşte böyle seviyorum aşkın kanatlarına binmiş sana gelmiş
halimle
Artık ne mevsimlerimde baharım biter ne bahar gözlerinde
şiirlerim
Mehmet Aluç