Tekin değil düşlerim bu ara
Tekil de değil başrole soyunan kader
ve ihtimamla
Deştiğim yaralarım
Kök hücre tedavisinde kullanan bir
şiir olmalıyım
İşin aslı köküme sadık.
Kökleşmiş hüzün ağacına tırmandığım
mı?
Ne yalan ne gerçek
Bir de bir de…
Ah, içimin izdihamı
Rötarlı bir gelecek
Olması muhtemel mutluluk
Kabristanda açan çiçeklerle bezeli
Aklımın gri hücrelerinde sarpa saran
Titrek sesli ölüm korkum
Boşboğaz hangi fani ise
Sarıldığım ellerine
Elem yüklü gözlerinde bulutların
Bazense şerit değiştiren acılarım
Açılası bir kutu gibi dik açılı
yalanlarım
Elbet sadece ve sadece kendime
söylediğim.
İzafidir o rakım
İçki şişesi değil kast ettiğim
Ulu ve yüce bir dağın tepesine konan
Kuşlardan yana tesellim
Ah, şimdi kuş olup da uçmak vardı
Elbet konmak o ulu dağın rakımına
sırdaş bir meze gibi
Yaşlarımın da sorulmaz işte haddi
hesabı.
Künyem ve de:
Kimine göre gönyem
Gönlümdeki ölçüm
Gök gözlü anneme öykündüğüm…
Ah, ne de olsa sabır taşıdır kadın
Yoksa çeker miydi beni bunca sene?
Ve işte geldi keyfim yerine
Eşref saatinde gecenin rast geldiğim
bu şiire
Elimle koymuş gibi bulduğum sözcükler
bazen nemli
Bakalım ne ara bulacağım kendimi
Kim bilir hangi şiirin bilmem kaçıncı
dizesinde.
Dizini dövmedi annem
Bana dokunmaya dahi kıyamaz
Dövmedi de dönülesi akşamın ufkunda
mı saklıdır
İlla ki gizim?
İzini sürdüğüm kader ve huzur
Nemalandığım aralıksız bir ömür
Tanrısal bir d/okunuş ise sevgi
Köpüren yüreğim kabaran dalgalardan
arakladığım
Kim bilir daha kaç yüz dize?
Esefle söylendiğim kendime
Sandık dolusu sözcük ve imge
Sanmadıklarım kim bilir nerelerde
saklı?
Olur da bir gün bulursam kendimi
En güzel şiirimi yazıp edeceğim
hediye yine kendime
Kıymete biner insan en çok sevdiğinde
Sevilmek mi?
Öpüp de başıma koyduğum rahmeti
Nasıl ki Rabbim bahşetti.
Turşusunu kurduğum bunca duygu şükür
ki
Dile gelmekte yaza yaza
Yazdan kalma bir gün değil bu gün
Yazdıklarımdan arda kalan neyse
Sormalı da bu işin sonu varacak
nereye…
Geçiştirdiğim değil üstelik hayat
Çabaladığım kadar sığındığım Rabbim
Ve tevekkül yüklendiğim ne de olsa
Son söz söylenmedi hala
Allah kerim andığım kadar Rabbimi ve
kaderi
İstiflediğim değil alın yazım
Kayıtlıdır kaderime ve bekam elbet
saklı
Allah katında yeter ki kabul etsin
beni
Hem bugün hem yarın
Ve işte huzurla doldu içim
İçilesi bir bardak dolusu hüzün
Erdi madem nihayete…