Bir Haciz Memuru Girdi İçime
Çare yoksa ağlamaya
Ağlamalı
Çare yoksa varmaya
Kaçmamalı
Varmanın yolu aranmalı
Çare yoksa sarmaya
Sarılmamalı mı?
Sarmanın kolları açılmalı
Öylesine olmadı diye
Olumsuzluk kipine girmemeli
Aşk susmaz
Sen susma yeter ki
Yol durmaz
Yeter ki sen durma
Onsuzluğa kapıları açma
Sakın vurma
Arkanda gölgen çömelse de
Sen çömelme
Diline kilit vurulursa
Sen vurma
Emir kipine girme
Dinmezse içindeki
kızgın alevin
Sen yakma
İçinde büyürse sesiz çığlığın
Çığlık attırma
Kalbin hep yumuşak yatağında yatır
Taşta yatırma
Soluğun kesik kesik çıksa
Sakın solukları kestirtme
İçinde kanayan şiirleri yazsan da
Sakın kanatma
İlgi ekini takın ilgisiz kalma
Açan çiçekler kıpırtısız durursa
Sen kıpırtısız durma
İçinde çoğalan sevgin yarınlar içen susarsa
Sen susma
Sancıyan gecelerin ağırlığı çökerse
Sen acıları üzerine çökertme
Acının pozitif kanı aksa da
Kan akıtma
Kolay değil bunlar biliyorum
Bilmesem de gülüyorum
Gerisi gelir mi bekliyorum
Beklerken kendimden geçiyorum
Vapuru yanaşmayan iskele gibiyim
Yanaşan yok limanıma
Yanılgılar içinde kıvrandım bilsen
Girdabındayım uçurumun
Ateşin közündeyim yanıyorum
Anla gel limanıma yanaş
Ateşimi gülüşünle söndür
Bir haciz memuru girdi içime sanki
Neyim var neyim yok aldı sanki
İşte anla ki sensizim
Ağır yaralıyım diyorum
Kendi gözyaşlarında boğulma
Gel sileyim gözyaşlarını
Beni de boğma
Bütün kolay işleri
Müşküle sokma
Gel keşkül yiyelim
Birleşik zaman kipini kullanarak
Mehmet Aluç