Gönlümün Bitmez Rızkı

 

Sığmıyor sana alışan bu yürek sensizliğine

Oysa öyle bir güzel derya idi ki açtım gönlümü ben sana

İçine beşeri dert girmez dedim açtım sana

Azıcık hasretin sızıyor yağmurlar yağarken

Birde yangınlar çıkarken

Gitsem diyorum

Bir çadır kursam dağın başına

İçimde sen varsın

Sana yakışmaz diye vazgeçiyorum

Süslüyorum etrafımı sen varsın diye

Eksiğin kalmasın diye

Elinden bir demli çaya hasretim bunu versen yeter

Sığmıyor demliğime sensizliğimle denli çayın kokusu

Dua ediyorum

Sabırla seni diliyorum

Bu gurbet elin sığmayan şehrinde

Bir inşirah bekliyorum Rabbimde

Sevdanla bakışınla çayımı karıştırırken

Sen yoksan da hasretin varsa da

Bırakıyorum şiirler yağıyor içine

Yağsın içine şiirler hece hece

Bilen Rabbim var biliyorum

Sensiz sensizlikle dolu yanlarıma

Sayfa sayfa şiir okuyarak dolduruyorum

Sen şiir şiir sen okuyan ben

Gözlerime bakmasan da olur ben bakıyorum

Ben bakarken okuyorum

Hasrete eyvallah diyerek susuyorum

Şiirler konuşuyor bizim yerimize

Söyle sana gurbette nasıl kavuşurum gün bitmeden

Oysa şiirlerle kavuşuyorum

Tek ince belli bardakta bir demli çay

İki satır şiir okusam sen

Bana yetiyor şimdilik

Nasipli ihtimaller köprüsünden geçmeden önce

Sabrı şiirlerle ezber eyledim her an okuyorum gözlerinde

Yüreğimdeki göçmen kuşlar sana doğru uçuyor

Senin yüreğine benden sana okuduğum şiirlerle konuyor

Bense berrak akan bir derenin başında

Gönül pınarından akan suyunla abdest alırken

İki yudum içiyorum

Kanıyorum susuzluğuma sensizliğime

Allah için verdiği aşkla seviyorum sevdiğim

Sabrın kaç kapısı varsa açtım geçtim tek tek

İçimde sana uzanan bir yol cennet bahçesine çıkan

Kavuşmak sonraya kalsa da ne çıkar

Bu güzelliğe sonunda varmak varken

İçinde sen gezerken beklerken beni

Cennet gülüşünü gamzende eksik etme sakın

Karanlıklar çöker gurbetime

Şimdi yalnızken soruyorlar

Gurbettesin

Sevda şehrine ne düştü yalnızlıktan hasretten diye soruyorlar

Onlara

Sevdiğim düştü geldi tüm sevda şehrime sokaklarıma

Gülüşüyle aydınlattı diyorum

Elbette ki anlamıyorlar

Ben seni onlara anlatmıyorum

Seni sana gönlünde akan pınarla abdest alan ben

Sana anlatıyorum

Önce bir besmele çekerek

Sonra kendime tevekkülle anlatıyorum

Bazen seccademi ıslatıyorum

Sonrasında beklerken sabır ediyorum gönlümün bitmez rızkı

Sana kavuşmak için

Ey düşüncemin gökyüzü

Sana yazıldı bu satırlar

Okuyan sakın ağlamasın bizimdir yarınlar

Bu aşkı veren Rabbim izniyle

Bu aşkın yarını olmasaydı vermezdi Rabbim

Yoksa insan bir şeyin yokluğuna şükür eder mi?

Rabbi ise tek güvendiği eder elbet

Yarın var edecek hatta anında var eden Rabbimdir

Yanıyorum sönüşüm olmasa da

Olmasın sönüşüm

Sen varken gönlümde

Seni hatırlatmak için yansın

Canımsın dersin

Söner cennet bahçem olur

Söndüren Mevla’m ise

Sevdanla bir an sırılsıklam eder

Söndürür sen yanımda iken

Aşkın yağmurun bir adı sen iken

Gözlerin iken

Kuru bir yürekte ne yeşerir

Bırak az ağlayayım

Yeşersin gönlüm

Seninle ıslanmadan sana nasıl varayım

Mehmet Aluç

 


( Gönlümün Bitmez Rızkı. başlıklı yazı kul mehmet tarafından 16.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.