Ýlahi bir renk göðün ç/aðrýsý sözcükler dökülüyor pul pul bulutlardan ve kul olmanýn mealini sorguluyorum da bir yandan için için içimi sanýrým içimi zor olacak gecenin içerlediðim kayýp yýldýzlardan derlediðim o mabede de bekleyeceðim tüm duygularýmý beklentisiz sevdiðim kadar insanlarý yazdýklarým da bir eklenti mahiyetinde hayata.

Rotasý meçhul bazen rüzgârýn.

Kýt kanaat geçinmek neyse de kýt kanaat sevenlere yok tahammülüm yine de sorun etmemeye çalýþýyorum ve yüreðime kazýyorum sevdiklerimi bir bir.

Bir yangýnýn ihbarýný aldým az evvel:

Kýyýda köþede kalmýþ üç beþ þiir buldum da dünden nemalandýðým hali hazýrda onlarý sermeyi düþünmüyorum yürek kilimime biliyorum ki her þiir ayrý bir mevsim biliyorum da bilmezden geliyorum bazen kendimi kendime sunup da yine kendimi sahiplenirken beceremiyorum iþte pek çok þeyi.

Hüviyetim tescilli ve tüm benliðimle Rabbime teslimiyetim beni huzura kavuþturan.

Damga yemiþ kinayeler.

Dalgalý denizler ve ruhlar.

Damda yürüyen kedi.

Bir de mevsimin ve günün uçuþan perdesi…

Dur durak yok hayatta ve eriþtiðim her durakta beyin fýrtýnasý yapýyorum belki de yayan geçen ömrümü hýzlý kýlmak adýnadýr yazdýklarým.

Yazmadýklarýmý týmarlýyorum ve devasa bir beyaz sayfa serili önümde þiirsel bir taarruz þiirsel bir temenni ve de tecelli.

Duygular var kendimden arakladýðým.

Taþ kapý duvar bazen rastlaþtýðým ve de restleþtiðim.

Minyon kalbin pompaladýðý kandan bile fazla kalemin döküntüleri ve iþte ruhuma özgürlüðü dikiyorum mintan olarak ve susku giyinmiþ bedenimle tezat yüreklere yolculuðum yapýyorum.

O devasa kesif sessizlik yok mu hele…

Randýman alamadýðým kuru gürültü kuru kalabalýk.

Ýçten içe de büyüyen bir yangýn.

Sahi, bir kývýlcýmdan doðmasý mümkün mü bu bitimsiz yangýnýn?

Bir dip notsa günün ardýndan radarýma takýlan.

Kavisli bir yol belki de içimdeki tümseklerde yere yýðýlýp kaldým sonra da mütereddit adýmlarýmla adýmladýðým güzergâh.

Hüznün bir tarifesi var mý sahi ya da faizi?

Mademki faiz haram neyimle yeteceðim ben bu bitimsiz sözcük akýmýna her kapýldýðýmda hep mi sil baþtan yapacaðým?

Künyemde kazýlý ismim.

Bir kazýt olsa olsa dünde kalan pek de revaçta olan.

Melodiler sökün ediyor ansýzýn oysaki gecenin karanlýðýnda tek ses de yok kalemin ucundan dökülen sözcüklerin dýþýnda yer gök nasýl da sessiz ve saðýr ama Saðýr Sultan bile duyarken dökülen kelimelerin gürültüsünü yoksa hayat bana ihanet mi ediyor ne de olsa bir baltaya sap olamadan geçti hayatým büyük ihtimalle de böyle sonlanacak.

Kalburüstü kimi duygu aþkýn meskeninde turkuaz bir özlem.

Tek ziynetim var benim:

Kolumda altýn bileziðim.

Üç beþ diploma bir de zihnimdeki külliye.

Ama iþe yaramýyor hiçbir þey ve ben her ne kadar mücadelemi sürdürsem illa ki kýraðý çalýyor duygularým bazen kesilen bir aðaç gibi kökünden ve dökülen yapraklarým hali hazýrda köküme nüfuz etmeyen devasa bir testere.

Aklýmý matkapla delip de yeni b/ölmeler açtýðým bir de alt bellekte saklý binlerce kayýt.

Bir izahý var mý yok mu yoksa ya da itiraf ettiðim her duygum için ayrý bir dilekçe mi sunacaðým ilgili makama?

Restleþtiðim ne çok þey içimdeki istila öylesine büyüyor ki ve t/aþkýn mahiyette bentler aþýyorum bazen deli gibi ç/aðlýyorum bazense gerisin geri kaçýp sil baþtan yazýyorum hikâyemi.

Her gün ayrý bir hediye.

Yoksa kâbuslar da mý sýk sýk zuhur ediyor gözlerim açýkken…

Hasat zamaný geldi iþte günün, gecede kýyama duran ruhumdan arda kalanlarla geçiþtirdiðim bir öðün ve þimdiden yarýný arzuladýðým ya da yarým kalan hayallerime yeni hikâyeler eklemek adýna ve evet, ben bu hikâyenin baþkahramanýyým ve de anlatýcýsý bu yüzden dört gözle yolunu g/özlüyorum siz dostlarýmýn siz okuyucularýmýn her günü özel kýlan bir hayal âleminde hayatýn gerçeklerini de yumuþak bir dille sunmanýn resitali iken, kalemin yaz dediði…