Online Üye
Online Ziyaretçi
Düşlerim nem tuttu.
Sevdiğim kadar yaşadığım da nam
saldı.
Bir hazan bohçasıydı mevsim
Nazenin yapraklar başkaldırmışken
rüzgâra
Kırılan dalı yapıştırmak adına
Çıktığım ağacın tepesi
Sevdikçe insanları başımda taşıdığım
Bilemedim oysa bunu bir yanılgı olabileceğini.
İfa ettim her duyguyu
Öyle ya: insandım sıradan
Addedildiğim kadar sıra dışı
İzafi bir rotada değildim
İman gücümde saklı tuttuğum ne varsa
ve de ettiğim yemin.
Rızası olmadan yaşayamazdı hiç kimse
Razı geldiği kadar Huda
Eşlik ettim yüreğimle.
Emsalsizdi yaşamak
Yere göğe sığamadığım.
Yâd edilesi dünde tutsak
Günde saklı iken mevcudiyetim.
Rahman adına yarenim kalemim
İndinde yaşamın sevgi adına
kürediğim.
Bir anıtsa sözcük
Bir adaksa yürekte saklı
Bir cefa ise çekilesi
Varsın sürmeyeyim dünyanın sefasını.
Affına sığındığım Rabbin
İfa ettiğim ne ise idrak ettiğim
Bazense havsalamdan taşan
Ne hafızdım ne hancı
Altı üstü yolcu.
Zamlı tarifesi sözcüklerin
Zanlar ne ki zalimin andığı?
Zafiyetimdi sevmek başkaldırdığımsa
zulüm.
Mazlum ve mahzun ve mağdur
Kaba kuvvetle değil hassasiyetle
yoğurduğum
Yağmalanmış yüreğimin de saklı iken
kat izi
Kat ettiğim yol ne ki?
Ket vuruldukça bir bir.
Kaybolmaya ramak kala
Kazanım bildim ben her yenilgiyi.