Anlatır…
Bir şiirim var sevdaya kılıç çekmez
ağır başlıdır
Buna şiir demeyen ey insan sanki
mavi kaşlıdır
Kelin ilacı olsa alırda başına
sürer saç çıkartır
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki vatanımı
anlatır
Kalem kaşlı değilsem eğer benim ne
suçum var
İki hece eksikmiş şiirin bunda acep
ne suçu var
Yazarken yer dar geldi sığmadı
belki mısra dar
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki gönülleri
anlatır
Süphan dağı kadar yüreğimle sevdaya
yürürüm
Eksik mısralarda olsa yazarken
hatamı görürüm
Hatasız kul olmaz bilirsiniz acizliğimi
de bilirim
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki insanı
bizi anlatır
Neden kaçıyoruz bilmem ki bizler
çok uzaklara
Bak haddini bilmezdir o neden düşer
kucaklara
İnsan rezil haliyle düşer mi
söyleyin sokaklara
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki rezilleri
anlatır
Ey gönül ilhamla söylersiniz
kalemle yazarım
Gönlü aşkla dolu olan bir memleket ararım
İşte bu yazdığım şiirle ben bunlara
koşarım
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki memleketi
anlatır
Sessizliğin tenha sokaklarına
neşeyi serperim
Benim başka bir suçum yoktur insanı
severim
İnsanı sevmek suçsa ben bu suçu her
gün işlerim
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki güzelleri
anlatır
Diyorlar daha kaç bahar
toplayacaksın ey şair
Yetene kadar memleket dolusu sanma vesair
Bizim gayemiz gönüldeki aşka
olmaktır az misafir
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki gülleri
dilleri anlatır
Derler ki aşkı yazarsın aşkın bakan
o gözü körmüş
Bak etrafına nefreti var kim gülümsetirken
görmüş
Göz bakar gönül görür deryayı hayat
bir ömürmüş
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki gülmemişleri
anlatır
Ah yazdıkça Mevla’m yazdırtır
binlerce kez şükür
Arsız yağmur yağdı sanır der ne
olur az daha tükür
Gamzelerde aşkla açan çiçek ararım
izin ver müdür
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki gelememişleri
anlatır
Yolculuk şiirimle siz gönüllerde
sanmayın son bulur
Gezdikçe şenlenir gönül tahtınıza
şiirim şimdi oturur
Yok, oldu yok olmadı şiir diyenin
postuna da kurulur
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki haddin
bilmezleri anlatır
Yazarken dalıyorum gülüşlerinize böyle
yazıyorum
Ben kendimi değil âlemi içinde
bizimle anlatıyorum
Anlamaz isen sen ey anlamaz sana
mezar kazıyorum
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki bizleri
gülleri anlatır
Kul Mehmet’im burada noktayı yerine
koyalım
Çok uzun oldu usandırmasın bardağa
çay koyalım
İçenlere afiyet olsun çaylar benden
az uzanalım
Sen yaz ey şairim şiiri belki
yüreğini oynatır
Sen yaz ey şairim şiiri sanki biz
sevenleri anlatır
Mehmet Aluç-Kul Mehmet