Ümitvar Menevşe Bağbanı Ruhdaş Anka
Katmer katmer açmaya hazırlanırken güller,
Cemreyle uyanıp renklerini devşiren menekşe güler.
Alevleşen lale aşkınlaşırken çiyden billursu küreler,
Sümbülün bağrında aşk yalaplaşır, efsunperver.
Kamer huzmelenir… Ve orkide inceden gülümser.
Kırkikindi yağmurlarının tertemiz kokusu havada.
Bir aşağı, bir yukarı, kader çizgisi çırpar durur kanat.
Ahenk içinde, dengede hoş bir kararda;
Bir hüzün, bir saadet… Sürer gider firaklı hayat.
Aşk alevinin ışığı umut harıyla yandığında,
Zaman bir sis perdesi gibi incelir.
Gönül bir dehlize döner, kalp kelebeğinin atışlarında,
Canlı bir ezgiyle civit mavisi gök ritimlenir.
Dağ pınarları gibi coşup kabararak,
Sevgi sularına dalmalı uğuldaşarak.
Muhteşem halelerle ışıl ışıl parıldayarak,
Simli sihirli bir beyazla mor düşler dağıtarak,
Mazinin girdabını çözmeli… An’la hakikatleşir yaşamak.
Yolun nereye varacağını düşünmek beyhude.
Aşkla kolkola yürü git, ardına bakma sakın.
İpek çerçevelerle tebessümlen yüreğine koy bade,
Ben ümitvar menevşe bağbanı, sen ruhdaş Anka’sın.
S. Edip Yörükoğlu
(
Ümitvar Menevşe Bağbanı Ruhdaş Anka başlıklı yazı
s.-edip-yoru tarafından
8.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
