Matbu bir renkti yaþamak ve de aðzý mühürlü…

Ben ki; sözcük coðrafyasýnda kayýtlý milyonlarca kelimeyi bir solukta içime çekip zihnime yerleþtirmenin ertesi düþmüþtü yol ki…

O yol: alyuvarlarý akyuvarlarýna dahi düþman, insan izlekleri.

O yol; yoldan çýkmýþ hangi haris gölgeyse saðýna soluna çamur sýçratan…

Ve o yol: Hakkýn Kapýsý iken sizi çaðýran ve nice aðýt yakýlan ve nice yürek yaralý.

Matemin iz düþümü bir günün öðretisi iken hüzün hele ki yerleþik yalnýzlýðýnýzda tek ilham periniz iken hüzün.

Bir çöküþ.

Bir iç çekiþ.

Bir iz düþümü.

Þerh düþülesi duygularýn da alfabesi iken kalemin sür-git nüansý.

Bir mevsim.

Bir ihtiva.

Kordan heceler köze dönen yüreðin külünden sökün eden hicap yüklü heceler elbet en muhteþem kelime: hem kýsa hem devasa kâinatý içine sýðdýran ve yaþama sevincinize ivme kazandýran gelin görün ki; aþk iken karþýlýk bulmayan insanýn kendinden þüphe etmesi.

Kavrulmuþ iklimin yanýk türküsü.

Keza demenin meali.

Sitem dolu deðil sevgi dolu bir çaðrýþým dilerken evrenden.

Ziyadesiyle müþküle düþtü mü insan ve kâinat ile irtibatý kesmenin ön sözü iken içine düþülesi bu kaygý tuzaðý.

Zemheride solan çiçekler misali gelin görün ki; en dirençli çiçek addedilen kardelenin hülyalý bakýþlarýnda Mevla’ya rast gelmek her anda her zerrede saklý bir sihir gibi içine çekilesi ve Ýlahi Aþkýn da bakiyesi iken huzura dair bir tasvir bir betimleme.

Çaðdýþý addedilen bir duygu mu yoksa kimliksiz ruhlarýn tosladýðý o taþtan duvar ve de baþýnýza atýlan taþlar bir isyaný dillendiren zalimin ve iblisin laneti ve öfkesi.

Zar tutan kader ve yinelenen mukadderat:

Defansý ölümün darboðaza da düþtü mü insan ve ihya edilesi yürek bin parçaya b/ölünüp nice kombinasyon yaparken evrenin de açýk veren devasa bütçesi.

Bir çekince.

Bir merhale.

Bir minval ve de.

Kararan gözlerinde gecenin ve atan þafaðý gök kubbenin ve nazlý raksý ebemkuþaðýnýn hele ki en hoyrat iklimde saðdýcý iken insanýn üþüten rüzgâr.

Bir bülten adeta yürek.

Yürek burkan nice nida.

Bir söylemse hüzün.

Dirayeti de sýnandý mý insanýn ve meþki yalnýzlýðýn aralýksýz büyüyen ve yiten ömrün soldan saða saydýðý.

Sayaç kýrýk oysa.

Sarkaç da kayýp.

Ve ayýp addedilen sair duygu ne de olsa karaborsada insanlýk.

Ýdamesi ömrün ve ikamesi duygularýn.

Depreþen sözcükler kasvetli.

Daralan tünelse karanlýk.

Tünediðiniz en asil aðaç nasýl da ulvi nasýl da sadýk sevgiye nasýl da Rabbine yakýn insan o minvalde ki acý çektikçe Rabbine yaklaþan ve hüzünlü kalbini tek tek okuyan en çok seven yine Rabbi.

Hayta iklim.

Hoyrat döngü.

Hýdrellez saðdýcý insanýn ve huzur beklediði tek âlem elbet Rabbi ile bütünleþip yalnýzlýðýný sonlandýran o cüssesi ufak cübbesi yýrtýk derviþ misali yokluða var olma emri veren Rabbine itaat edip de itirazsýz yol aldýðýnda kavuþulasý cennet elbet ölmeden hâsýl olan yalan dünyada yakalamak Ýlahi Sevgiyi ve baðdaþ kurduðunda aþka tümlenen duygularý tarumar edilen yürekten arda kalan tek kýrýntýda dahi bahþedilenle yetinmek…

B/atýl bir coðrafya mý yoksa yaþanan dünya ve de yaþatýlan oysaki bizler gözümüz açýk gördüðümüz bu rüyada bilip bilmeden iþlediðimiz günahlarla çoktan cennete rest çekmiþken elbet birbirimize yaþattýðýmýz cehennem azabý ile neye ya da kime yettik ki hele ki umut ve inanç yatýya kalýp da mazlum yürekleri de koruyan Huda’nýn eylediði ne varsa baþýmýz gözümüz üstüne…

Bu âlemde olmasa bile diðer âlemdir bizi bekleyen huzurun ve imtihanýn adresi yeter ki ümidi yitirmeyelim elden ve yeter ki duygu y/ataðýnda ve de yalnýzlýðýn b/ataðýnda düþtüðümüz girdaptan çýkýp meþk eyleyelim duygu familyasýnda en muhteþemi iken aþkla yanmanýn adý da kemale ve hidayete ermek iken…

Bir düþ mahkûmuyum ben sadece bir düþ’ ün ihtiva ettiði sarmalýnda boþluðun, gezindiðim kadar kendi eksenimde gaza gelen zalimin de dilinden düþmeyen bir lal heceyim.

Adýna ister ‘’aþk’’ deyin ister ‘’gül’’ ister ‘’gam’’ yeter ki deryalar denizler aþsýn insan denen iklim.

Bir maruzatým yok binlercesine haizim.

Defansý yok ömrün çünkü ben çoktan göç ettim artýk kimse öcünü alan artýk hangi kindar gölgeyse ýþýðýma set çeken.

Berhudar ol, azizim, berhudar ol varsýn beyhude bir aþk olsun bu gizin rutini.

Deliþmen sevdam.

Dara düþtüðüm her gece.

Densiz yüreðim.

Dilaltý iken hüzün denen o dolu çekmece.

Çaðlarken gök ve çitilerken güneþ karanlýðý elbet isyankâr duygu familyasý teyakkuzda.

Bir yengi.

Bir yargý.

Bir de yitim.

Defolu yüreklerden sökün eden duygular belki ritim bozukluðu karanlýk yüreklerin…

Civcivli bir mevsim sözüm ona kýþ: rüzgârýn seyri ýlýman ve aldatan güneþ ýþýðý ve kâhin içtimada kehanetler ise gerçeklerin aslýnda çok uzaðýnda…

Buz kesen kalpler ve istirham ediyorum evrenden ve itham ediliyorum günbegün:

Eriþemediðim o rakým yok mu hele?

En ulvi duygu iken aþk varsa yoksa kekremsi düþlerde yalpalýyorum rüzgârýn ittiði bedenim ölümün çaðýrdýðý ruh iklimim oysaki ben ne devþirmenim ne de dalkavuðu iblisin ne zarardayým ne ziyanda çünkü ben hem varým hem yok hele ki yoksunluðun kýrsalýnda kervanlarýn da yolcularýn da geçmediði bir kasabayým.

Mühimmat deposu hayallerimin infilak etti edecek ve közünde gecenin yeniden bahþedecek Rabbim mutluluðu.

Huzurun ve aþkýn diskalifiye olduðu bir dünyanýn uzaðýnda ve yalanlarýn tuzaðýnda bir yitim olarak addedilsem de ne Yatýr’ým ben ne de bir yatýrým altý üstü tek zerreye haiz olan aciz bir kulum kula da kulluk etmediðim kadar külümde yaþayýp külümden defalarca doðduðum.

Kýblemde yangýn var ve ilk kurtardýðým yüreðim.

Yürekteki tek kazaným ise verdiðim kayýplarýn ayýp addedildiði ve bu dünyada kabul görmediðim kadar diðer âleme yatýrým yaptýðým kadar kardayým.

Sözcükler iksirli ve asla þehvetli deðil bilakis kendi halinde ve hatýrþinas ve göðün tempolu sesinde çýldýrmýþ þimþeklerin aralýksýz düþtüðü bir aðacýn dibinde uzanmýþ feryadý çoktan sonlanmýþ bir cebbar gölgeyim.

Bilinmeze gark eden heceler ve sözcüklerin ansýzýn kanatlandýðý dilemmasý iken cihanýn bir yara iken isyankârýn alt ettiði sözüm ona yenik bir imgeyim lakin ben insaným insanlýðýn k/ayýp coðrafyasýnda kendi ayýbýmý bilip sadece önüme baktýðým kadar da taþkýn ruhumla bentler aþtýðým kadar aralýksýz yakardýðým Mevla’mdandýr tek dileðim ve layýðýyla yaþamanýn ötesinde beklediðim kadar da meçhul sonu ve asla zar tutmadýðým kadar biliyorum da bilinmezin beni bana yakýn ve dost kýldýðýný elbet tek dostum iken yüce Yaratan ve bunu böyle bil, azizim…