Matbu bir düş’ tün düşen gözümden:
Seferi tanığı yalnızlığın
Aşkı eken özlem biçen yetim bir
çocuğun emsalsiz rüyasında
Saklıydın
Gözümü sakındığım kadar
Sarmalında ömrün bir vaveyla
Kundaklanan hayatın feri sönerken
Bilinmezin neferi idim her daim
Bilindik bir notadan firar eden
Gamı yüreğin, gamı müziğin
İhtiva edenle muteber bir sevgiyi
dillendiren
Dilemması sözcüklerin…
Ah, alabildiğine yaralı yandığım
aşkın hutbesi
Yamalı bir gezegenin unutulmuş
mevtası…
Öyle ya: ben maviydim
Mintanını giyindiğim sevginin ve gök
kubbenin
En mahzun kırık kanatlı göçmen
kuşuydum.
Bir göç tarifesiydi adeta tuttuğum
çetele
Öç mahiyetinde insanların ruhların
sattığı
Yürekleri belki de kebir defteriydi
hüznün
Şatafatlı gizemi içime çektiğim
Derin derin
Daldığım uykum neydi hem?
Gözüm açık gördüğüm rüyanın fedaisi
Kâh unutulmuş bir sözcük
Bazen basireti b/ağlanmış imgesi
şiirin
Şairden öte şiar edindiğim sadece
ulvi bir sevginin
Eşlik ettiği şu hüzün yüklü mevsimde
Seken yüreğimden
O kör kurşun
Kor kuyularda körebe oynayan
Bir sarnıç gibi bir köşede
unutulduğum
Nifak sokan kimse hayatla arama
değildi hem umurumda
Çünkü ben sevgiyle dikiyordum
Sökükleri neydi dünümün?
Savurduğum bir feryadın kemirdiği iç
sesimden
Arda kalan buğulu sözcükler
Kekremsi yalnızlığın hazana dokunduğu
kadar
Kışı yaşayan gönlüm
Oysaki bahar t/adında idi hava
Havai bir aşk değildi hem üstüme
geçirdiğim
Benliğim ve belleğim
El yordamı sevdiğim yerin göğün
kesilmiş nefesi
Bazen ahkâm kesen iblisin doyumsuz
nefsi
Oysaki ölü bir iklimdi dünde kalan
Öykündüğüm yoksa ölüm müydü aralıksız
zihnimi
Kurcalayan?
Her halükarda dilediğim
Hatırşinas bir sevgiden nasiplendiğim
Bendim işte en savruk nota
Sessizliğin nidalarında sürüklendiğim
ne ki?
Savrulduğum yerden yere
Hem düşsem de yere
Düşmez kalkmaz bir Allah verirken
elini
Ellerden çektiğimin ötesinde
Sevginin sarmalında
Sevdiğim kimse uzağımda
Bir bilinmez ki gark eden
Bilindik duygulardan cenneti inşa
eden
Kalemin ve umudun ve sevdamın
Tükenmediği bir âlem özlemi ile:
Yeter ki taş değmesin ayağına
İki âlemde de yaşadığın yaşattığın
bunca acıyla hemhal
Varsın başlasın yangın solumdan
Nasıl ki inanç ve umuttu sağdıcım…