Herkes Gibi
Elimde sihirli değnek yok hasreti
dindireyim
Sabır var desem alınmaz bilemedim ne
edeyim
Soframda paylaşacağım lokma var ama gelen yok
Ben de mi herkese uyup oturup da seyredeyim
Akan birkaç damla varsa ağlasın artık
gözlerim
Çekileyim bir kenara zaten tükendi sözlerim
Lakin gönül söz dinlemez söylemesem de özlerim.
Ben de mi herkese uyup oturup da seyredeyim
Fazla mı hayale daldım hayal de mi
kurmayayım
Nerde nasıl ne haldedir diye de mi sormayayım
Madem ki sabır demişim sabrımda mı durmayayım
Ben de mi herkese uyup oturup da seyredeyim
Yağmur olsa gözyaşlarım bir çöle bereket
olmaz
Aşk denilen o güzellik neden gelip beni bulmaz
Zaten tarifi değişmiş ne söylese anlaşılmaz
Ben de mi herkese uyup oturup da seyredeyim
Kul Mehmet’im kendimi mi insanı mı bulamadım
Çok konuştum çok söyledim bir gönüle dolamadım
Açtım kapı penceremi kimseleri alamadım
Ben de mi herkese uyup oturup da seyredeyim
Mehmet Aluç-Kul Mehmet