Ruhun istilasý bir mevsimden yana derdi yok aþkýn yalnýzlýksa gýyabýnda özlem çekenin dünyasýna sadýk mahþeri sessizliðin yazýlmamýþ idam fermaný ve bir þiirden fazlasý saklý içinde gecenin.

Yüreðin hutbesi mevsimsiz çöken hüzün:

Aþkýn her buklesi taþkýn mecrasý yalnýzlýðýn gönül gözü varsýn olsun yorgun: yongasý ömrün yordadýðýndan da fazlasý þiirin…

Delilikti adeta

B/içtiðim hüzün ertesi

Baþ koyduðum yoldan da yok iken dönüþüm

Ve ilikledi önünü þiir

Bense þehla bakýþlarýna vurulmuþtum þiirin

Ve bir lokmada yuttum kendimi

Boðazýma takýlan imgelerden yana derdim

Ve bastým çýðlýðý çünkü ben þiirdim

Yere göðe sýðamadýðým

Çünkü ben þiirdim

Ýnsanlarýn kiminin

Derbeder bildiði kalemimin

Ve þiirin yürürlükte kaldýðýný göstermekle iþtigal

Ve hemhal olduðum duygularýn

Radarýna takýlý bakýþlarým

Çünkü ben þiirdim…

Nüktedan gölgemle kavgalýyým ve nüktemle iþtigal

Bir nebze de olsa huzur bulmak adýna:

Derdest olsa varlýk ne ki

Ýklimler deðil set vuran

Ýnsan iklimlerinde saklý ketler

Kat ettiðim yolun daha da fazlasý bekler beni tutarsýzca

Bense pervasýzca sever yazarým

Bir nükte isem

Bir de noksan addedilen kimliðim

Ne eksik etekliyim ne de esaretimdir engel olan

Taþkýnlýðýma dünya denen mecliste

Sadece kendime eziyetim

Muteber addedilmeli öncelikle tinim

Kaygan teminde evrenin dönenendir yalnýzlýðým

Kendi etrafýnda sarýlý

Zincirlerle her gün yazdýðým þiirlerle

Yeni halkalar eklediðim

Belki de bir hareyim ben

Ahretliðimse dünde kaldý

Arifesinde ölümün tensiye ettiðim kadar iyileri

Ýlikler yakasýný þiirlerim

Edepli ve adaplý

Azalan addedilen deðildir sözcüklerim

Bilakis büyüyen bir huzur ve coþku

Kat izinde saklýyým duygularýn

Çünkü ben þiirdim…