Tekildir imlecim imlam da hatalıdır
bir harf ihlali ile sevdalandığım kaderim kederle yer değiştiren bir iklime
meylettiğim aşkın da baharında açmayı umduğum kadar güneşin ve aşkın kızıyım
ben hali hazırsa saklı bir tutam umut ve neşrinde sözcüklerin ufkuna
tutulduğumdur aşk bazen cengâver bir savaşçı bazen yetemediğim yer gök dolu
iken onca hurafeyle beklemeye aldığım mutluğunun g/izini sürdüğüm yetim
yüreğimle…
Bir düş olabilirim belki de düşesi
günün
Gömülü olduğum bir batında toprağa
ektiğim
Ve göğe savurduğum nidalarım
Ve ekin misali serptiğim sözcüklerim
Kalemin uğruna inandığım kadar
İman gücümden doğandır yalnızlığım
Ve satırlarım debelendiğim
Aşkı yokuşunda tepe taklak
Rüzgârın b/atılı
Aşkın reçinesi
Yalnızlığın soluk rengi
Tükenmiş nefesinde saklı
Bir nidayım ben şehre sevdalı
Şiirin güncesi
Üzerime giyindiğim öğrenci cübbem
Yerleri süpüren atlastan kaftanım
Tav olduğum gök kubbe
Asılı kaldığı kadar ruhumun
Tek çengelde saklı koca zümre
Hani, hani, yetemediğim
Hani, hani, sözümü geçiremediğim
Özümde saklı bunca nükte
İhlal edilmiş sınırlarım çizili
kaldığım
Devasa bir anahtarım
Lakin sandığım kilitli
Yüreğim de
Nedamet unsuru iken bir imgeden
Doğup tartaklandığım kadar şu
yerkürede asılı
Bir noktayım tek lüksümse sadece
sevgi
İmha edemediğim zalimin kin dolu
küfesi
Batılı gecenin
Bağrı yanık sözcüklerin efkârına
asılı
Şerh düşülesi bir fısıltı
Yüreğin yongası
Şiir ve şehir ve yangın ötesi
Uçuşan tek kıvılcımla boyut
değiştirdiğim
Kukuletası kayıp
Sözcükleri nasip bildiğim
Naralar atan bir şehir kabadayısı
Oysaki çocuk kimliğimde saklı
Yalnızlığın doğası
Pembeleşen yanaklarımda saklı tek bir
gülümseme
Irkım da neslim de
Ansızın bombardımana tutulan yürek
ikliminde
Konuşlu nice gülüm/seme
Teğet geçtiğim her hüzün her acı
Büyüyen açısı belki de
İhya edilesi her gün girdiğim her
gönül
Kayıp bir nota gibi dizildiğim peşi
sıra
Aşkın nakkaşı kalemin dinmeyen
esintisi
Ve de tükenmeyen diviti
Ansızın solmaya yüz tutmuş bir günde
bir iklimde
Açmayacağımın da garantisidir
Hem goncam hem yüreğim
Nesri ömrün
Neslinin de son örneği
Zaferimdir aşk ve hüzün
Kayıtsız şartsız yakın durduğum ölüm
Gün geceye sevdalı
Gece ise şiire
Bense şiirlerle hemhal
Kendi yağında kavrulan bir tütsü gibi
Koktuğu miski amber yüreğin güftesi
Kim bilir daha kaç şiir yazılası
Rücu ettiğim kadar kendime
Rengimle şerh düştüğüm karanlığın
Hem yıldızı hem gülü
Bir şevkse yazmak
Kalemin söküklerinde saklı o gülüşü
Asla da sonlandıramayacak hiç kimse…