14 Mayýs günü yapýlacak olan 28.Dönem Milletvekili seçimlerinde deðiþik birçok partiden aday adaylýðý için baþvuru yapan engelliler yine yok sayýldýlar.

“Depremin ardýndan düþündürücü gelen rakamlar” baþlýklý yazýmda belirttiðim gibi 6 Þubat depreminin ardýndan tahmini olarak 850 bin insanýn kol ve bacak gibi uzuvlarýný kaybetmesiyle birlikte ülke nüfusunun engelli oraný %12.29’dan %13.28’e yükselmiþtir.

Yine ayný yazýmda, 2022 yýlsonu itibariyle Türkiye nüfusunun 85 milyon 279 bin 553’e ulaþtýðý ve bu nüfusunda %12.29’unu oluþturan engellilerin sayýsýnýn 10 milyon 480 bin 85 kiþiye ulaþmýþ olduðunu belirtmiþtim.

Ortaya çýkan bu rakamlara depremde uzuvlarýný kaybedenleri de eklediðimizde %12.29’unun %13.28’e, 10 milyon 480 bin 85 kiþinin ise 11 milyon 330 bin 85’e yükseldiðini belirtmiþtim.

11 milyonluk bir kitlenin aileleri ile birlikte ülke nüfusunun yarýsýný teþkil etmesine raðmen ne yazýk ki temsiliyet noktasýnda siyasi partiler bu kadar büyük bir kitleyi görmezden gelmeye devam ediyorlar.

Aday adaylýðý için siyasi görüþleri doðrultusunda partilere baþvuru yapan onlarca engellilerden sadece birkaç tanesi aday listelerinde yer alýrken çoðunluðu ise yer alamadýlar.

Eðitim, saðlýk, istihdam vb gibi yaþamýn her alaný ile aþamasýnda engellenen engelliler ne yazýk ki daha önceleri de olduðu gibi bu defa da siyasette engel yediler.

Yine yok sayýldýlar. Yine görmezden gelindiler. Yine sesleri duyulmasýn istediler.

Oysa siyasi partilerin en üstten en alttakine kadar her kademesinde görev alan yetkililer, engellilerle ilgili özel günlerde mikrofonu aldýklarýnda ne kadar çok engel sever olduklarýndan dem vururlar.

Sorunlarýn çözümü için yapacaðýz, edeceðiz sözleriyle nutuk atýp dururlar.

Ancak konu engelli vatandaþlarýn kendi sorunlarýna ve çözümlerine kendileri karar vermesi noktasýna geldiðinde ise geneli de gözlerini kapatýr, kulaklarýný týkar ve üç maymunu oynamaya baþlarlar.

Toplumun birçok kesimine tanýnan eþit temsil hakký nedense engelliler söz konusu olduðunda ise tanýmazlar.

Siyasilerin engellileri görmezden gelmesinin ve aday listelerinde yeterince yer vermemesinin temelinde yatan asýl neden acý da olsa engellileri “iþe yaramaz, sakat, yarým insan” gibi görmeleri hatta bazen de “hilkat garibeleri, ucubeler” gibi görmeleri gelmektedir.

Siyasetin ve siyasetçilerin engelliler ile engelliliðe karþý olan tutum ve davranýþlarýnýn nedeni bilinçaltlarýnda yatan iþte bu yanlýþ bakýþ açýsýdýr. Her seçim döneminde ortaya konulan üç maymun oyunu da bunun bir yansýmasýdýr diyebiliriz.

Vicdanlarýný rahatlatmak isteyenlerin ise ahret korkusuyla sevabýna bakýlacak, acýnýlacak garip, gureba insan gözüyle bakmalarý gelmektedir.

Her genel ve mahalli seçim dönemlerinde yaþadýðýmýz bu sorunun ardýndan yine birkaç sivil toplum örgütü ile engelli bireylerin tepki amaçlý yaptýðý eleþtiriler cýlýz kaldýðýndan kamuoyunda yeterince ses getiremiyor.

Güçlü ve bir o kadarda etkili ve yüksek ses çýkarýlamadýðý için kamuoyunda gereken ilgiyi de görmüyor.

Sözün özü olarak, burada siyasi partileri suçlamak aslýnda asýl sorunun halý altýna süpürülmesi anlamýnda olacaktýr. Kolaycýlýða kaçmak olacaktýr. Asýl suçlamamýz gerekenler ne yazýk ki bu ülkenin %13.28’ni oluþturan ve elindeki bu kadar büyük ve etkili gücün farkýnda olamayan engellilerin bizzat kendileridir.

Engelliler sessiz çoðunluk olarak kaldýðý, birlik ve beraberliðini saðlayamadýðý sürece, ne yazýk ki görmezden gelinmeye ve yok sayýlmaya devam edilecektir.