Ama Bir Pat Sesi Kadar Sıradan
Tek bir kursun yeterdi aslında
Ama düşündüm ki
Bir veda için
Fazla sakin olurdu…
Ölümüm cafcaflı olmalıydı.
Ama bir “pat” sesi kadar
Sıradan…
Oturduğu sandalyeyi masanın altına doğru kaydırdıktan sonra kettledaki suyu bardağına boşalttı.Bardaktan mutfağın küflü tavanına doğru yükselen buharları elinin tersiyle uzaklaştırdı.İçini bir kin bulutu bastı.
Üstünde kuş figürü bulunan bardağı tezgaha bırakıp kahve dolu kavanoza uzandı.Ocağın yanında duran kavanoz az önce pişirmiş olduğu makarnanın sıcaklığından etkilenmişe benziyordu.Eli yandı ve kuvvetli bir küfür savurup elini musluğun altına tuttu.Acısı hafifleyince bardağına 10-15 tane kahve tanesi ve biraz da süt ekledi.Azıcık da şeker ekleyip mutfağın hemen karşısında olan odasına geçti.Odası epeyce dağınıktı.Bir hafta öncesinin izlerini taşıyordu hala.Hatıralar canlanınca midesi bulandı.Duvardan tutunarak yazı masasının dönen koltuğuna oturdu.Az önce yarım bıraktığı mektubu tekrar yazmaya koyuldu…
“…Anlamanı beklemek aptalcaydı, biliyordum.Ama denemekten de başka çarem kalmamıştı.”
Yanağından süzülmekte olan gözyaşlarını nefretle silip mektubuna devam etti.
“Zaten bana karşı tavrını değiştiren şeyin ne olduğunu anlamıştım.Rahmimdeki o zararsız hücreciklere takmıştın kafayı.Benim tek kurtuluş olarak gördüğüm çaremden kurtulmamı söylüyordun.Beni umudumdan ayıracaktın.Fark etmiştim.Buna karşı koymalıydım elbette.”
Karnını gösterip “O’nu doğuracağım” dediğinde Murat’ın kendisine savurduğu küfürleri hatırladı.İçi nefretle doldu.Her hücresinin “intikam” diye bağırdığını hissetti ya da bağırmasını istediği için öyle hissetmişti.”Her ne haltsa” diye bağırdı içindeki ses. Ardından anılar hızla geçti gözünün önünden.Ve o hatıralardan kalan izler.
Kafasını çevirip aynaya baktı.Yüzündeki morluklar hala geçmemişti.Elini yanağına götürüp parmak ucuyla sağ gözünün altına hafifçe bastırdı.Acıyla inledi.Tekrar bir küfür savurdu.Kalemi eline aldı…
“Ama yapamadım.Kızımı koruyamadım.”
Kağıdın üstüne düşen su damlalarını kazağının koluyla sildi.Bu sefer nefretle değil.Sitemle,isyanla ve acıyla ağlıyordu.Kızına ağlıyordu.Yok oluşuna.Kanın bacaklarının arasından nasıl akabildiğine ağlıyordu.Karşısında duran vicdansız sevgilisinin şaşkın bakışlarına ağlıyordu.
“Senin yüzünden.Eğer o kadar içmeseydin o kavga yaşanmayacaktı.Beni dövmeseydin kızım hala yaşıyor olacaktı.Kızım diyorum dikkat et.Kızım-ız değil.Sen biyolojik olarak babası olsan da hak etmiyorsun kızımı çünkü kızımı aldın benden.“Özür diledim ama” diye geçiriyorsun değil mi şu an içinden ?. Benden neyin özrünü diledin sen.Canımı yakmanın mı,kızımı almanın mı ? Hı ! Hangisi ? Hangi biri ? “Hataydı,hem de çok büyük bir hata” demiştin ya hani.Ama unuttuğun bir şey vardı.Herkes hatalarının bedellerini şöyle yada böyle öderdi.Hem bunu sana fena ödeteceğimi söylemiştim zaten.Sinirden sanmıştın değil mi ? Öyle olmadığını sabah olunca anlayacaksın.Hani erken kalkma adetin var ya.Şu benim sinir olduğum.Ama bugün sana ödeteceğim cezanın çok iyi bir parçası olacak.Eğer planım umduğum gibi gerçekleşirse tabi.Bak planım diyince çok keyiflendim.Yavaş yavaş bitiriyorum mektubu.Acaba diyorum sonuç kısmını yazsam mı ? Zaten çok iyi bir sonucum olacak gene de düşünmeden edemiyorum.Harbi harbi bir sonuç olacak.Bu arada bütün haklarımı haram ediyorum sana.Bitti sanma…Her şey yeni başlıyor”
Yazdığı mektubu zarfa koydu.Derin bir iç çekti.Yatak odasına gidip zarfı komidinin üstüne bıraktı.Sevgilisine şöyle bir bakış attı.
-Hoşça kal…Vicdanının nasıl yandığını göremeyeceğim ama dedim ya her şey yeni başlıyor…
Devasa büyüklükteki apartmanlarının çatısına çıktı.Hafifçe yağmur atıştırıyordu.Toprağın kokusunu içine çekti.Çatının kenarına yaklaştığında bir korku seli bastı geçti içini.Ama kendisini etkisi altına almasına izin vermedi.Cebinden kızının ultrason fotoğrafını çıkarıp öptü,öptü,öptü…
-Yanına geliyorum kızım…
Paaattt !!!
(
Ama Bir Pat Sesi Kadar Sıradan başlıklı yazı
sena-dede tarafından
4/23/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
