Muadili yok günün bir öyküsü de yok hüznün sadece gürül gürül akan çaðlayanda saklý bir damla olmanýn keyfini sürüyorum adýmsa yaþamakla iþtigal bir adým sonramý bilemezken köpüren yüreðimden damlayan ýslaklýðý katlayýp hamt ediyorum yarýna çýkacak olmanýn ümidiyle de asla pes etmiyorum ve direncimle direttiðim doðrularla hemhal yazarak da hayatý kâh hicvediyorum kâh hicretimi yeni güne saklýyorum…

Tempolu bir yürek iklimi sektiðim.

Meali olsa ne olmasa ne ki ömrün ve iþte acýnýn sýzdýðý her çatlaðý sývýyorum yetmiyor sývazlýyorum içimdeki hüzünlü çocuðun sýrtýný ve sýrlarýmý sadece Rabbime veriyorum ne de olsa temkinliyim artýk yaþarken.

Münazara da etmiyorum hem olan biteni ve kaderci kimliðimle kusursuz bir kul olmaya meyyal sadece saklý tuttuðum ruhumu Araf’ta kayýtlý iken de sözcüklerimin tutulan nutku ve iþte beyan ediyorum varsa yoksa umudumu.

Tefe koyanlar var yaþamý.

Taraf olduðum dürüstlük var iken mümkün mü bükemediðim bileði öpmek?

Ve iþte seyyah yüreðimin sarkacýna el uzatmasýn diye de hiç kimse bahþedilen ömrümü diskalifiye etmesin diye yerli yersiz insanlar körüklüyorum ruhumu ve açýk olan ufkumu.

Bir þecerem var ki.

Bir de saplantý derecesinde bana hükmedenler…

Sapmadan rotamdan ayrý kalmamak adýna da bulunduðum menzilden ve hoyrat rüzgârýn taþkýn mizacýna dönük yüzümle saf tutuyorum özgür olmanýn da muadili iken açýk yüreklilikle ve umutla yelken açtýðým enginliði kucaklýyorum içimde tükenmek bilmeyen sevgimle ve anbean büyüyen iman gücümle…

Solgun renkler teyakkuzda.

Silici gölgeler isyankâr.

Sevici zalim nöbette.

Normalde baþ aþaðý edilmiþ olmalý iken baþ aþaðý ediyorum yalanlarý ve yalancý gölgeleri.

Bir baþat iklim ki içimde seken.

Bir baþak ki yüreðimin dolgunluðu ve olgunluðu ve iþte boynum nasýl ki kýldan ince Rabbin katýnda döküyorum da döküyorum günahlarýmý çektiðim acýyla çektiðim özlemle tüm çekincelerimi erteleyip sadece Rabbime teslim oluyorum.

Göðün muhtevasý.

Yalnýzlýðýnsa dik alasý.

O dik acý o dik baþlý açý ve o açýlmayan kapýlar yüzüme kapanan pencereler bense sýrra kadem bassa da insanlýk hala peþindeyim güzel olmanýn ve güzel kalmanýn da ibaresi iken iyi niyetimle soluduðum havada saklý bir kuþ gibi minnacýk yüreðimle volta atýyorum yollarýn darlýðý ve tümsekleri de engel olamýyor hani yürümeme ve ayný kalmama.

Ayan beyan çürük ruhlar kategorisinde inancýn da bekasý ve bakiyesi iken gün ve umut ve iþte deliþmen ruhumu çalkalayýp kývama getiriyorum yalnýzlýðýmý ve deþtiðim kuyu varsýn olsun derin ve çorak ben hala yaþlarýmý akýtýp suluyorum kurak çölleri ve susuz kalmýþ kuyularý.

Bir rüya olduðunu da biliyorum aslýnda hayatýn.

Bir riya olduðunun da bilincinde.

Bir ihanet ise diðerini kovalayan sýrtýmdan saplanan hançeri alýp yýkýyorum akan kanýmý ve aldýðým abdestle çýkýyorum huzuruna Mevla’mýn öyle ki sadece beþ vakit de deðil günün her saati ve her saatin her dakikasý ve saliselerde dahi kader yön deðiþtirebilirken mütereddit kimliðimi de sonlandýrýp mütevazý hayatýmla bir saka kuþu gibi sekiyorum bir kafesten diðerine oysaki benim bir sýrça köþküm var ki bir mabedimdir ki dimdik ayakta kaldýðým ve iþte dünün mahzenini yarýnýn prangalarýný da söküp dibinden Allah rýzasý için yaþýyor ve seviyor olabilmenin kitabýný yazýyorum.

Nasýl ki yazgým doðduðum gün yazýlmýþ ve kabullendiðim kadar kaderimi kederimi dahi sevebilip aydýnlýða çýkacak olmanýn hayali ile ödün de vermeden deðerlerimden ölümcül bir sessizlikte bile duyuyorum cennette þakýyan kuþlarýn sesini ve diliyorum Rabbimden iki cihanda da aziz olmayý…

Belki de hüznün azizesiyim ezelden.

Belki de yazýlmamýþ þiirlerin albenisidir saklý iken en derinde.

Ýhtiva eden neyse yüreðimi.

Ýhbar ettiðim hangi zulüm ve eziyet ise mýntýkamda saklý.

Hangi acý ise ruhumun basiretinin b/aðlandýðý ve öykündüðüm iken dünüm ölümcül güdülerimi susturup Allah yolunda Allah katýnda ilerliyorum kabul görmek adýna O’nun nezdinde sýrra kadem basan dostlarý ve güzellikleri ise sadece yâd ediyorum yenik addedilen yüreðimle yandýðým kadar da Ýlahi Ateþin eþliðinde biliyorum ki: yaþadýklarýmýn bir benzerini ya yaþayacaðým ya da Rabbimdir yaþatacak olan ihanet sahiplerine.

Kürediðim þu küre ki içi su dolu…

Tünediðim þu gök kubbe ki umuda dair ve de sonsuzluðun ufku.

Tükenmeyen bir enerji addedilse de yaþam iksirim biliyorum ki gücümü veren ulu Huda ve ben hayatý kat iziyle tüm samimiyetimle yaþarken zikrediyorum da fikrimi nasýl ki Rabbime dönük yüzüm körü körüne deðil kös kös hiç deðil kul olmanýn bilinciyle sirayet eden her sýkýntýda riayet ediyorum kaderin t-cetveline.

Bir fetva ki verilen.

Bir firar ki sözcüklerin meali.

Bir seyyah yürek ki sevgi ile dolu.

Bir sayaç ki ya da bir sarkaç ve iþte ruhumun ve yüreðimin kýrýklarý ile hamt ediyorum eziyet babýnda olsa da zaman zaman yaþamak ben acýlardan ve olanlardan ders çýkarýp her deneyimimi meziyet baþlýðý altýnda iþliyorum amel defterime.

Ýndinde sevginin ve inancýn.

Ýnhisarýnda umudun.

Kýrýk kanatlarýma konan kelebek ömürlü þiirlerim ve de…

Ve iþte bahþedilene razý ve hamt etmenin de ötesinde de bir duygu yok iken tevafuk eseri her gün her insan ve de hayatýn mimarisi iken yüreðin gizi ve közü ve doðurgan acýlarýmdan nemalanýp hürriyetimi ve hüviyetimi tescilliyorum yazdýklarým nasýl ki tecelli eden ve iþte bu duygu yoðunluðu ile devasa kâinatý tavaf ediyorum adeta her gün her gece alt yazý geçtiðim hayat iksirinde son söz de söylenmemiþken henüz…