CÜREK AKÞAMLARI

 

Tedirgin bir mum ýþýr Cürek akþamlarýnda
Uzak týkýrtýlarla bir tren çýðlýklanýr
Ve bir hüzün dolaþýr pencere camlarýnda
Dolup taþan bir yürek, aðlamaktan utanýr
Göz yaþý bir büyük sýr, Cürek akþamlarýnda.

Gök,iþlenmiþ bir bakýr Cürek akþamlarýnda
Yer,ateþte eriyen kurþun gibi þekilsiz
Þu yetim güvercinler,sarý ev damlarýnda
Köye ayak bastýðým günden bu yana dilsiz
Yetmez acýma sabýr,Cürek akþamlarýnda.

Evet,bitmez bu kahýr Cürek akþamlarýnda
Dört duvar arasýnda tükeneceðim pul pul
Öldüren bir sessizlik bahçenin çamlarýnda
Kanat çýrpan bir kuþ yok, ufkuma usul usul
Dakika, sanki asýr Cürek akþamlarýnda.

Yakacak çatýr çatýr Cürek akþamlarýnda
Varlýðýmý kuþatan bu yalnýzlýk ateþi
Düþlere tutsak oldum ömrümün baharýnda
Ýsyanýmýn dünyada,bulunmaz belki eþi
Hançer gibi her satýr, Cürek akþamlarýnda.

Ahmet KÖKEN