‘’Ölmek de geliyormuþ elinden, bunu öðrenemeden üstelik

“Gelmiyor elimden yaþamaktan baþka bir þey” dedin ve gittin

Gidince eksildim biraz desem yalan olur

Özlemin tamam etti yalnýzlýðýmýn kale duvarlarýný

Sen benimlesin o kalede

Artýk gurbet eskisi gibi gidilecek uzak bir yer deðil

Yaþamak gergin bir bekleyiþ deðil

Ölmek, seninle iken deðil

Biliyordum ne çok yorulduðunu, ondan koþuyordun bu kadar

Dinleniyor musun þimdi?’’(Alýntý)

Revize ettiðim bir iklim: aþkýn doðusu ölümün batýþý yoksa batýsýnda mý sekiyorum ben yaþamýn ve iþte þiirler gözü kör olasýca tüm þiirler, benim asla varamayacaðým bir yakaya olan güzergâhýnda saklý bir hediye Tanrýnýn bahþettiði ve de bahþedilen nefesi seve seve tükettiðim ve de nefsimle olan mücadelemde kendimden kâh kaçtýðým kâh varmak adýna uydusu olmuþken hem hüznün hem umudun…

Deli c/esareti benimki hem kim dedi bana þiir yaz, diye?

Bir bukalemunum ben öncemdeki dünya artýk unutulmuþ bir apart iken sonramla iþtigalim þiir yazmaya baþladýðým ilk günden bu yana eriþtiðim bir zirve bazen kaçtýðým kendimden ve kaçýrmýþken treni bazense bir ergen gibi aþka düþtüðüm genelde bir çocuk gibi çabucak kýzýp öfkelendiðim ve yaþlarýmý da elimin tersi ile silerken diðer elimle þiir yazdýðým…

Kapýldýðým bir rüzgâr aslýnda nicesi.

Utkum ve ufkum ve tutulan nutkum.

Sevdiðim ayraçlar ve iþte hayatýmý ve ruhumu ne de güzel b/ölüyorum sarmalýnda hayallerin ve yazdýðým onca þeyin ardýndan baka kaldýðým ve inanmaz gözlerle kendimi adeta tepeden seyrettiðim…

Merak etmeyin sakýn ha: henüz delirmedim.

Çift kiþilikli filan da deðim olsa olsa üç beþ ben var benden içerde.

Ýçre yolculuðum ve hayata tutuklu kaldýðým…

Diðer yandan yaþamak çok da matah deðil/miþ hani yine de uyruðum hayat bazen kepaze gölgeler yolumu keserken bazen hýncýmý kendimden aldýðým ve sür-git bir macera ve yolculuk tavaf ettiðim kadar kâinatý gizemin sihrinde takatim kalmadýðý kadar Araf’ta uzunca süre asýlý kaldýðým hem de ne çok bir ömür…

Her satýrý hayatýn ve þivesi kaderin ve almanaðý yüreðimin alt edemediðim kadar duygularýmda kaybolduðum bir batýp bir çýktýðým ve imgelem yüklü hayat rutinim bazen dizlerimin baðý çözülürken dizelerimi dövdüðüm ve her anne gibi kýzým/oðlum bildiðim tüm sözcüklerin b/aðrýnda açan bir çiçek gibi kendimle ilintili bir mevzuat olsa ne ki hayat olmasa ne ki?

Ve iþte ölümden ölüm düþüncesinden kaçamadýðým ve kimseye konduramadýðým kadar da ölümü kendi ölümümü merak ettiðim kadar nice ölümle el sýkýþmýþken ve de ölümün defalarca kýyýsýndan döndüðüm lakin son zamanlarda ölümle restleþen annemin de kadere ve kedere kafa tuttuðu doðrudur öyle ki beþ dakikalýðýna duran kalbinin yeniden atmaya baþlamasý Allah’ýn nasýl ki bir lütfu pek de irdelemiyorum artýk ölümü o geceden beri…

Bazen sesimin yankýsý duyulmuyor, biliyorum.

Hayatýn bana yaþattýðý ve dayattýðý ne olursa olsun direniyorum bu da baþka bir doðru pek çok yanlýþýn da uçurumdan düþtüðü ve sevdiðim kadar da var hani iteklemek kederi ve yok saymak zalimi ve kötüyü ve bir ayraç iken þiir yetmiyor bana sadece þiir yazmak ve mýzrabý sazýmýn kýrýlmadan kendimce besteler ve güfteler uyarlýyorum baþa çýkamadýðým hayata ve iþte gerisi çorap söküðü gibi geliyor.

Ýhtiþamlý bir aþk yaþamak adeta kalemle olan iliþkimde evrenin bana yaþattýðý duygu hele ki insan aþka âþýk iken…

Ruhumun aþý ve de aþýsý iken aþk…

Ölümsüzlüðü de pek merak ederken þimdilerde Tanrýdan böyle bir talebim yok çünkü sevdiklerim benden gitmiþken nasýl bir mahiyeti olabilir ki yaþamanýn hele ki s/onsuzluk talep ederken evrenden bu baðlamda sadece yazarken ölümsüzlük duygusu ile eþleþiyorum br anlýðýna birkaç saatliðine ve saatimi de ölüme kurmuþken ve de vakit varken yazýp seviyorum ve kendimle cebelleþiyorum ve de kendime duyduðum saygýnýn bir adým sonrasý iken kendimi sevmek bunun bir kurgu olmamasýný diliyorum.

Kurmaca addedilse de yazdýklarým…

Hele ki kadý kýzýnda bile kusur varken…

Ve iþte bir ömür kusurlu addedilen bendeniz tüm yüreðiyle yazmanýn verdiði huzur ötesi tek duygu tanýmýyor elbet Allah Aþký ile de dolup taþarken içim biliyorum da artýk yazarak Rabbime koþtuðumu bazense yazarak kendimden kaçtýðýmý varsýn olsun ölüm olsun ucunda…