Online Üye
Online Ziyaretçi
Yolcu İçin
Fark ettim uzak düştüğümü
Ömrüme yoldaş satırlarımdan
Anlayamadım bir anda böyle nasıl döküldüğümü
Peş peşe saçıldım aralıklarımdan
Ne kırgınım ne kızgınım
Belki biraz yara almış hayat damarlarından
Şeffaflıkla diyeceğim şu ki yorgunum
Bitmeyen hayat çabalarından
Yıllar umulmadık bir ben inşa etti
Etmezdim tahayyül daha genç çağlarımda
Tuğla tuğla düştü sevgi evleri
Sıvalarını tez yaptım gece yarılarında
Dönüp dolaşıp gelmek istediğim bir yer var
İçimde hep bir varamamışlık ve her yer dar
Esir düştüysem de teslim olmadım
Ümit desen var huzur desen var
Sevdam yalnızlığıma düştüm bir derde
Elimden gelse asacağım dört duvar perde
Lakin gitmekte olan bir yolcu için
Durulması imkansız duraklar var
Biraz kahve, biraz çay, biraz tütün
Yetiyor günü de tellendirmeye
Eğer bitmediyse henüz gün
Mümkün geliyor her şey kadere
Büşra KANKURT
15.09.2023
02.08