Sizlere “ Türk nedir?” diye sorsam, çoðunuzdan alacaðým yanýt; “Türkler Orta Asya’dan…” þeklinde baþlayýp, Göktürkler, Ýmparatorluk halinde birleþtiren ilk büyük Hun hükümdarý Teoman Yabgu, Osmanlý ve dedelerimize kadar uzanan nesiller olacaktýr.

Bende bu yanýtýnýz yetmedi, tarihin daha da derinliklerine gitmek lazým dediðimde, hemen elinize bilgisayarýnýzdan Google’a “ Türkler “ yazýp konuyu araþtýrdýðýnýzý görür gibiyim. Sizler bu konuyu araþtýra durun, ben bu konuda çevremde yüz kiþiye yakýn deðiþik kültür kesimi arasýnda yapmýþ olduðum araþtýrmada, aldýðým yanýtýn % 99 oranýnda “ bilmiyorum” olduðunu üzülerek söylemek istiyorum.

Buradan þu sonucu çýkardým ki, toplum olarak araþtýrýcý deðiliz. Araþtýrmayý býrakýn, okuyan bir toplum bile olamadýk. Bu konuyu ciddi olarak analiz etmemiz gerekir diye düþünüyorum. Çocuklarýmýzý neden okumanýn içine çekemiyoruz? Onlara neden örnek olamýyoruz? “ Türk “ sözcüðünü neden kullandým. Çünkü üzerimizdeki bu deðerli sýfatýn ne anlama geldiðini bilerek mi, yoksa bilmeyerek mi yaþýyoruz? Okul çaðlarýmýzda, “ Türk’üm Doðruyum” diye her sabah and içtik. Ýlerleyen yýllarda ne yaptýk? Neden hep birbirimizi aldatma ihtiyacý duyduk? Davranýþlarýmýzda neden samimi olamadýk? Neden çarþýda pazarda birbirimizi sömürdük? Aslýnda okullarda sýnýflarýmýza girmeden önce söylediðimiz bu andýmýzýn yanýnda;



“ Türküm, doðruyum, çalýþkaným,

Büyüdüðümde rüþvet almayacaðýma,

Ülkemin kaynaklarýný en iyi kullanacaðýma,

Menfaat için riyakâr olmayacaðýma,

Çok kitap okuyup, araþtýracaðýma,

Dýþ borçlarýmýzý en kýsa zamanda ödeyeceðime

Stadyumlarda adam gibi maç seyredeceðime,

Birlik ve beraberlikten ayrýlmayacaðýma,

Hormonlu tarým ürünleri üretmeyeceðime,

Kaliteli ürünler üreteceðime,

Doktor olursam, hastalarýma iyi bakacaðýma,

Büyüklerime saygý, küçüklerime saygýlý olacaðýma

Namusum üzerine and içerim…” þeklinde and mý içmemiz gerekirdi?

Þimdi gelelim Türk sözcüðü nereden geldi? Bu arada bulabildiniz mi? Ben size birkaç cümle ile yazayým. Türkler, Nuh peygamberin oðullarýndan Yafes’in Türk oðlunun neslindenmiþ. Sözlük anlamý ise; “ töreli, töre sahibi, olgun kimse, güçlü, terk edilmiþ, usta demirci ve deniz kýyýsýnda oturan adam” anlamýnda kullanýlmakta. Bunlarý daha önce okumuþ muydunuz? Kitap okuma demiþtim. Toplu taþým araçlarýnda, parklarda ve diðer dinlence yerlerinde bizlerden hiç kitap okuyanlarý gördünüz mü? Görsek bile çok nadir deðil mi? Çoðumuzun, býrakýn Türkiye’sini zor gezdiði, yurtdýþýný bile görmediði, ama bir yýl boyunca deyim yerindeyse eþek gibi çalýþan, ancak tatilini de bir ay içinde keyifle yapan yabancý turistleri tatil köylerinde hiç izlediniz mi? Çoðunun elinde kitap vardýr. Þimdi sizlere ülkelerin kitap oraný hakkýnda biraz bilgi vermek istiyorum. Önce ülkelerin kiþi baþýna yatýrýmlarýný vereyim. Norveçliler kiþi baþýna kitaba yýlda 137 dolar, Almanlar 122 dolar, Ýsveçli, Avusturyalý ve Belçikalýlar 100 dolar, Amerikalýlar 95 dolar harcarken bir Türk, yýlda kitap için yalnýzca 0.45 dolar harcýyor. Kitap okuma oranlarý da karþýlaþtýrýldýðýnda, geliþmiþ ülkelerle aradaki “derin uçurum” daha da belirgin hale geldiði görülüyor. Bir Japon yýlda 25, Ýsveçli 10, Fransýz 7 kitap okuyor. Oysa dikkatinizi çekerim, Türkiye’de ancak 6 kiþi yýlda 1 kitap okuyormuþ.

Belki çoðumuzdan yine, geliþmiþ ülkelerin gelir seviyesi ile bizim ülkenin gelir seviyesi bir mi? Þeklinde sorular olabilir. Þunu da göz ardý etmemek lazým ki, kitap dýþýnda öylesine tüketime para harcýyoruz ki, çoðumuzun evinde ikiþer, üçer televizyon, son model cep telefonlarý ve daha sayamayacaðým nice ürünler. Ve kadýnlarýmýzýn makyaj ve elbiselere verdiði paranýn ekonomimiz içindeki yerini incelerseniz, kitaba para ayýramýyorum demek bir þeylere sýðýnmak olur kanýsýndayým. Yeter ki içimizde okuma aþký olsun. Okuyan bir toplum olsak neler mi deðiþir? Hiç merak ettiniz mi? Ýsterseniz aþaðýda birkaç örnek vereyim. Sizler bu örnekleri belki sayfalar dolusu çoðaltabilirsiniz,


Öncelikle, bir birimize sevgi ve saygý ile yaklaþýp, fikirlerimize saygý gösteririz.
Trafikteki davranýþlarýmýz deðiþir, Kemer takýp, alkollü araç kullanmayýp, her bayramlarda üzülerek yaþadýðýmýz 70–80 kiþilik ölüm haberlerini duymayacaðýz,
Töre cinayetleri gazetelerin sayfalarýnda görünmeyecek,
15 Milyonluk Ýstanbul’un sahip olduðu 8 km’lik yeraltý treni da giden treni bile sondajla bulamayacaðýz.
Ýzmit depreminde hasar gören 14 katlý bir binanýn üstüne iki tane iþ makinesini çýkartýp tehlike içinde binayý yýkmaya çalýþmayacaðýz,
Aðaçlara, banklara kalp ve isim yazmayacaðýz,
Düðünlerde ortalýða para saçmayacaðýz,
Statlarda adam gibi maç seyredip, küfürler etmeyeceðiz,
Maganda kurþunlarýyla insanlarýmýz ölmeyecek,
Çocuklarýmýz, 50–60 kiþilik sýnýflarda okumayacak,
Her kýþ, soba zehirlenmelerinden onlarca vatandaþýmýz ölmeyecek,
Dere kenarlarýna yerleþim alaný kurmayýp, insanlarýmýz ölmeyecek ve Milli Gelirimiz içindeki deðerlerimiz sularla sürüklenip gitmeyecek.
Kýzlarýmýzýn 640 bini eðitimsiz kalmayacak. Zorla evlilikler olmayacak,
T.B.M.M.’de 24 tane kadýn Milletvekili olmayýp, daha fazlasý görev yapacak.
Eðitim seviyemiz dünya standartlarýnýn altýnda kalmayacak
17 aylýk çocuðumuza tecavüz edilmeyecek.
Büyük depremlerde 50 binler ölmeyecek,
Deðerli yazarýmýz Turgut ÖZAKMAN’ýn “ Þu Çýlgýn Türkler” kitabýný önce herkese tavsiye eder, bu kitaptan bir bölümü sizlerle paylaþmak istiyorum.

“ Karamülsel’de Kurtuluþ Savaþý sýrasýnda, zaten elde mevcudu az olan onlarca ton aðýrlýðýndaki toplarý daðýn içlerine doðru düþmandan saklanan, daha sonra düþman taarruzu sonrasý onlarý teslim almaya gelen üsteðmenin,

“ Bu koca toplarý buraya nasýl çýkarttýnýz? “ sorusuna bilge görüþlü bir ihtiyar gülümseyerek;

“ Deðiþik bir milletiz “ dedi, “ Ýþler düzgünse ertesi günü bile düþünmeyip, birbirimizi yeriz. Ýþler karýþtýkça aðýr aðýr uyanmaya baþlarýz. Ýyice karýþýnca da kenetlenip olmayacak iþleri baþarýrýz. Bu toplarý da buraya böyle çýkarttýk. Çýkartmadýk uçurduk…” der. Yazýyý sizlerin yorumuna býrakýrken,

Mutlu ve refah bir Türkiye’ için, “ HAYDÝ HERKES KÝTAP OKUMAYA” Sloganý ile yazýmý noktalýyorum.

Saðlýcakla kalýnýz…

Ertuðrul Erdoðan
2006 Bursa



YORUMLAR;

Yorumlayan : Ziyaretçi Yorumu Yorumlanan Yazý : Neden Okumuyoruz?
Yorum : Efendim, adým Evgin CABBAR. Ben, Ordu ilinde Türkçe öðretmeni olarak görev yapýyorum. Ýfadelerim bir þikayet deðil, bir isyan da deðil, bir istek de deðil.Sadece kendi imkanlar dahilinde baþarýlmýþ, amacýna ulaþýlmýþ çalýþmalar bütünüdür. Ülkemizde okuma alýþkanlýðýnýn ne kadar kötü durumda olduðu bilinmektedir. Ben kendi çabalarýmla bir þeyi baþardým. Ve kendi yöntemimle… 6. sýnýftaki bir öðrencimin bir eðitim-öðretim yýlýnda okuduðu kitap sayýsý tam 130`dur.Sýnýf ortalamasý da 70 civarýnda. 7. sýnýf ve 8. sýnýf öðrencilerim de müthiþ düzeyde okuyorlar. Tabi bu bir þeylere raðmen yapýldý. Çok büyük problemlerle karþýlaþtým hala da karþýlaþýyorum. Dershane zihniyeti ve sisteme dahil olan, öðrencileri test makinesi haline getiren bu sistem elemanlarý, her halükarda engel oluyor. Ben ise çocuðu hayata hazýrlýyorum. Onlarý çalýþkan ya da tembel diye ayýrmadan , hayata hazýrlýyorum. Ve benim öðrencilerim kimleri mi biliyor? Baþta Cemil Meriç( Kaç 7. sýnýf öðrencisi bu isimleri bilebilir veya anlamaya çalýþýr?) Atilla Ýlhan, Oktay Sinanoðlu, Yavuz Bülent Bakiler, Yunus Emre, Mevlana, Baki, Nedim, Sokrates, Platon, Ýbn-i Haldun, Hallac-ý Mansur, Hegel, Marks, Niçe, Dostoyevski, Hugo ve daha niceleri…. Bu bir baþarýdýr ve devam edecektir. Bunu Herkesle paylaþmak istiyorum. Uyguladýðým bu DÝYALEKTÝK uygulamayý paylaþmak istiyorum. Yaptýðým kýsaca þu: Düþünmek, düþünmek, düþündürmek ve düþünenleri göstermek. Amaç sadece okumak deðil . Asil olan bu davranýþýn nihaiyi amacý da asýl olana hizmettir. O da davranýþlarýna dökmektir. Cemil Meriç`in dediði gibi “Bizde düþünenler yoktur. Düþünenleri, düþünenler çoktur“. Teþekkürler. Eðitimci adayý Evgin CABBAR Aþaðýda bahsi geçen uygulama anlatýldýðýndan daha fazla ve ince bir yapýya sahip . Öncelikle onun tasvirini iyi yapmak lazým. Çünkü takdir edersiniz ki mühim bir konu, zor bir konu. Sevgi iþi. Kolay deðil.Bu konuyu sanal ortama dökerken dahi çok düþündüm. Hangi þartlarda yapýldý ve yapýlýyor. Bir defa sistemin dýþýndayým. Müfredatýn dýþýnda olacaksýnýz. Sadece Türkçe dersi olarak deðil. Dersi ders dýþý hayatýn küçük bir sahnesi olarak düþünmelisiniz.En önemlisi BÝLGÝYÝ SATABÝLMELÝSÝNÝZ. Mesela benim 29 yaþýnda bir edebiyat öðretmeni arkadaþým toplam 1500 kitap okumasýna raðmen öðrencilerine bu bilgileri aktaramýyor. Yunus`un Aþk`ýn diyalektiðinden Matriks filmindeki diyalektiðe kadarki diyalektiðe ya da Yýlmaz Güney`in diyalektiðinden Kemal Sunal`ýn diyalektiðine kadarki zincirleme baðýntýlarý kurabilmek için bir kendi düþünce yapýsýna ihtiyaç var. Tüm sosyal bilimleri bildiði kadar kullanabilmeli. Üstündeki kýyafetten, havadaki buluta kadar,kýrmýzý gülün koparýlmamasýnýn Yunus`un Gül ile Bülbülü`ne kadar. Ya da palton`un Maðara Benzetmesine oradan Mevlana`ya Oradan Cemil Meriç`in kapandýðý odasýna oradan sýnýfa . çocuklar inanýr mýsýnýz dersten çýkmak istemiyorlar. Ve biz aþýrý kitap okunmasýndan dolayý evet yanlýþ duymadýnýz aþýrý kitap okunmasýndan dolayý 2 hafta kitap okuma yasaðý uyguladýk. O sürede kitap okumayý ve amaçlarýný anlattýk. 7.sýnýf öðrencimiz bu dönem tatilinde neler okumuþ bakýn: Oktay Sinanoðlu`nun “ Bye Bye Türkçe; D.Cüceloðlu`nun “ Savaþçý; Monteigne“ denemeler; H. E. Adývar`ýn “Mor Salkýmlý Ev.8. sýnýf öðrencileriimden bazýlarý da Sofi`nin dünyasýný okuyorlar ve tartýþýyoruz . Yani durum bundan daha fazla. Bu çocuklarla herþeyi konuþuyoruz. Tarih bilincini, dil bilinci, din bilincini, aslýnda herþeyi. Ama öðretmenlerimizle hayýr….. Þurasý bir gerçek ki kitap okuma alýþkanlýðý bir sevgi iþidir. içtenlik iþidir. Yalnýz bu sevginin oluþabilmesi için ön bir akla ve yönlendirilmeye ihtiyaç vardýr. Benim yaptýðým da zaten bu. Önce teþhis sonra tedavi. Ama salt bir somutlamayla verilemez bunun cevabý. Örneklerini verdim. Mesela öðrenciyi düþündürmekten baþlarým. (Bu arada ben de düþünürüm) Þöyle baþ parmaðýmýzý yüzük parmaðýmýzla birleþtirirsek ortaya pasif mantýkla 2 çýkar deðil mi?. Öðrencilerime sorduðumda 2 derler ama öncelikle bu bir parmaktýr, deðil mi? Öðrenci þaþýrýr. Çünkü bildiðine inandýðý bilgi yanlýþlanýr. Ya da küçük bir fille büyük bir karýncanýn karþýlaþtýrmasý ya da iyi ya da kötü kavramlarýnýn arasýnda ne iyi ne kötü kavramýnýn olduðunu örneklere erilmesi. Ya da Ýstiklal Marþý`mýzda geçen “Þafak“ kelimesi 2 defa tekrarlanmýþtýr ve bu ikisi de farklý þafaklardýr. Birisi sabah kýzýllýðý diðeri akþam kýzýllýðý yani birisi yýkýlan Osmanlý diðeri kurulan Cumhuriyet(Burada Osmanlý kötülenmiyor)`tir.Platon`un Maðara Benzetmesi ise en çok kullandýðým argümanlardandýr. Bir de þu an rüya görüyor musunuz sorusu. Ýnsan rüya gördüðünü ne zaman anlar ? Cevap: Uyandýðý zaman. Peki siz þimdi rüya görmediðinizi nerden biliyorsunuz?. Ya da “ Sormaz ki bilsin sorsa bilir; bilimez ki sorsun bilse sorar“ Ýsmet Özel . Ya da tek bir þey biliyorum o da hiçbir þey diyen sokrates gibi ifadeler ki bunlar gibi niceleri mesela kuantum fiziði onlarýn anladýðý gibi anlatýldýðýnda ortaya þu çýkýyor. Öðretmenim,bize kitap alýn , biz okumak öðrenmek istiyoruz. çünkü bizler gerçekten bilmiyoruz. Yani anlýyor musunuz ben, onlarýn bir þey bilmediklerini sezdiriyorum . Bu arada bu konu hakkýnda sizlerle çok þey paylaþmak istiyorum. Çünkü bizler Türkçe-Edebiyat öðretmenleri çok önemliyiz. Branþlarýmýz çok güzel ama bize bu güzellikleri anlatmadýlar, bize o kadar gereksiz bilgiler ve kýrtasiyeler verdiler ki çoðumuz iþimizden soðuduk. Bilenleriniz vardýr.Bir, Atilla Ýlhan`ýn Dip Dalga`sý vardý. Onu uygulayacak arkadaþlarý arýyorum ben. Kavrama dökmeden bir þeyler yapmak. Valla ben, elimden geleni yapýyorum. Sisteme raðmen, Düþünen, düþündüren gençler yetiþtiriyorum. Tost ve test çocuklarý deðil. Ama istiyorum ki toplumun temel dinamiklerini hareketlendirelim. Bunun için de benim gibi düþünen arkadaþlara ihtiyaç var. Teþekkürler, saygýlar…. Sevgili arkadaþlar, ülkemiz dahilinde düþündüðümüzde bir 6.sýýf öðrencisinin130 kitap okumasý pek de alýþýk olmadýðýmýz durumdur .Lakin þöyle düþünmemek lazým; Bu kitaplar nelerdir? Bunlar masal ve hikayelerdir. Tavuk suyuna çorba serisi, Ömer Seyfettin Hikayeleri, Memleket Hikayeleri, Batý edebiyatý ve Doðu edebiyatýnýn seçkin hikayeleri gibi bir çok hikaye kitaplarý okunmuþtur. Ama þimdi ben size desem ki okuduðunuz bir kitabý tam olarak nasýl hazmedersiniz. Ben bile okuduðum kitaptan alacaðým þeyler sýnýrlýdýr. Kaldý ki esas amaç okuma alýþkanlýðý kazandýrmak ve kitabý gerçek anlamda tanýtmak ve onu sevdirmek.Bir anlamda onu hayatla iliþkilendirmek. Bu durumda Öðrenci 7. sýnýfa geçti mi çoklu zek kuramlarýna da baðlý kalarak onu belirli biliþsel ve düþünsel alanlarda yönlendirmek bir mecburiyet haline gelir. 7.sýnýfta bu öðrenci baþlar romanlara daha sonra ilerleyen zamanlar da psikoloji , tarih, edebiyat ve sanat alanlarýyla ilgili argümanlara. Bu arada ben de onlara deðiþik türde yönlendirmelere ve anlatýlara ve ya slaytlara ya da canlý örnekler yoluyla bu süreçte bulunurum. Kaldý ki ilk yazýmda da belirttiðim üzere o kadar da basit deðil olsaydý bunlarý daha önce duyar ve görürdük. Þu an inanýr mýsýnýz? Atatürk Üniversitesi, eðitim ve iletiþim fakülteleri bu çocuklarý haber yaptý ve onlarýn bu baþarýsýný basýn- yayýn aracýlýðý ile tüm ülkeye yayma gayreti içinde bulunuyor. Anlattýklarýmý bir abartý sanmayýn. Bunlarý tabiki sizlerle paylaþacaktým. Bir sporcularla, popçularla ya da mühendislerle deðil ya…. saygýlarýmla… Þöyle devam edeyim: Ben, bu uygulamayý belli bir zamanýn ve düþüncenin diyalektiði içinde uyguladým. Dönütlerini fazlasýyla alýyorum.Geçen sene 130 kitap okuyan 7. sýnýf öðrencim Burçin GÜLEÞ, þimdilerde Aziz Nesin`in hikayelerinden tutunda Yunus`un Divanýndan bazý þiirlere kadar, Mevlana`dan hikayelerden, Platon`un diyaloglarýna kadar birçok eseri elinden geldiðince okuyor. Sadece okumuyor, ayný zamanda yazýyor ve þiir ezberleyip, onlar hakkýnda düþünüyor. Bu sadece o öðrenci için deðil. Allah`a þükür ki tüm öðrencilerimizde özellikle þu Yunus Emre`yi anma haftasýnda dahi kendi çalýþmalarý var. Ayrýca Giresun`un Görele ilçsindeki bir okulda yapýlan uygulamalarý örnek aldýk ve okulun her tarafýný rengarenk süsledik. Bir köþeye edebiyatçýlarýmýzý, diðer köþelere Pamuk prenses ve yedi cüceleri, inkilap tarihi konularýný, bazý fen bilgisi konularýný, felsefecileri, önemli sözleri, çizgi film kahramanlarýný,karþýlaþtýrmalý tarih ve edebiyat konularýný okulun duvarlarýnda iþledik. Yaðmurun oluþum þeklini büyükçe bir duvarda iþledik. Özellikle DÝYALEKTÝÐÝ resmettik. Noktalama iþaretlerini konuþturduk. daha niceleri. Özel Türkçe sýnýfýmýz var. Projeksiyon sayesinde her an internette araþtýrma yapabiliyoruz. Ayný sýnýfýn içinde þark köþesi yaptýk. Belirli aralýklarla yöremize ait( yöresel deðil) kýyafetlerle bir öðrencimiz semaverde yapýlan çayý arkadaþlarýna daðýtabiliyor. Bunlar nasýl oldu biliyor musunuz? O, öðrencilere kitap okumanýn ne olduðu ya da ne olmadýðý anlatýlýp, onlara okuma alýþkanlýðý kazandýrýldýðý anda büyük bir istek ve arzu sayesinde. Bir de SÝSTEMÝN DIÞINA ÇIKARAK. Mesela ben plana göre iki ay geriden gidiyorum. Bu arada bunlar bir köy okulunda yapýlýyor. Bunlarý niye anlatýyorum? Sadece PAYLAÞMAK. Umutsuzluða kapýlmamak için… Çünkü mutlaka birþeyler yapýlýyor. Tekrar teþekkür ediyorum. Sevgiyle ve duayla kalýnýz… Yine,Eðitim- öðretim kavramlarýný anlatýldýðý þekilde deðil de ikisinin de ayrý olduðuna son derece dikkat ediyorum. Mesela ben önceliði eðitim olarak belirliyorum. Amacým ise bir eðitimci olabilmek. Kimdir o eðitimci derseniz? Hababam sýnýfýndaki “Kel Mahmut“ tur. Evi olamayacak kadar veren, okulda yatýp kalkan, sadece ders anlatmayan, dersi dört duvara sýkýþtýrmayan bir öðretmen. Sistemle taban tabana tersim.Kendi sistemimi uyguluyorum. Çalýþkan öðrencilerin fen liselerine ; tembellerinse sözel alanlarýn bulunduðu okullara yönlendirildiði bir sistem benim muhattabým olmaz. Benim yöntemim: Sadece test ve tost çocuklarý deðil. Soran, yaþayan, düþünen, hisseden bireyler yetiþtirmektir.Demeyin ki bu herkesin ideali. Problem de bu zaten. Sistemi kabul eden bir öðretmen o sistemin izin verdiði ölçüde bir ideal ortaya koyar.O. Sinanoðlu`nun dediði gibi.“Önce BÝLECEKSÝN“. Sana ne yapýldýðýný bileceksin. Bu neden böyle diye bir soracaksýn. Bu sistem birileri maddi kazanç saðlasýn diye var. Yoksa o eðitimcilik falan filan LAF… Asýl ne ? Amaç ne? Þimdi diyeceksiniz ki hala anlatmýyorsunuz: )) Ama farkýnda mýsýnýz? Anlatýyorum. Kime? Sana, size, sizlere… Bunu uygulayacaksak önce uygulayana bakacaksýnýz. Bazý sýkýntýlarý laf olsun diye sunmyacak. Cesaretle ortaya koyacak. Ne sað, ne sol, Ne þu ne bu? Tam bir gerçeklik içinde olacak. Öðretmenin yerinin çay ocaðý deðil de( Bunu öðretmen çay ocaðýnda bulunmaz mý diye algýlamayýn)öðretmenler odasý olduðunu bilecek. Valla diyebilirsiniz ki herkese rest mi çekelim, ters mi olalým? Yerine göre. O kadar çok örnek var ki… Sizler bunlarý bizzat yaþýyorsunuzdur! Öðretmenler niye böyle diyorlar? Elbette iyi olmayacak. Öðretmenler iyi olursa toplum düzelecek ya. O yüzden tabiki durum vehametini ilelebet koruyacaktýr. Ama büyük Atatürk “ Bursa Nutku`nda ne diyor: …Bu ülkenin polisi vardýr, jandarmasý vardýr demeyeceksin. Ne gerekiyorsa sen yapacaksýn… Bir çok öðretmen fen lisesinde okumadýðý halde körü körüne bu liseleri öðrencilere tavsiye ederler. Çoklu zekadan bahsederler. Ama sözel zekalý bir öðrenciyi de oraya yollarlar. Mesela benim sözel zekalý bir öðrencim var. Puan olarak bir çok fen lisesni alabiliyor. Amacý sosyla bilimler lisesi. Baþka öðretmenlere kalsa Fen lisesine gitmeli. Ben de o zaman þöyle diyorum. “O öðrenci FEN LÝSESÝNE GÝDECEK KADAR TEMBEL DEÐÝL“ iþte bu ve buna benzer olay ve olgularý bilip, anlayýp ona göre yapýlacak uygulamalrýn baþýnda esas olan OKUMA ALIÞKANLIGI geldiðini görürsünüz. Öðrencilere, DÜÞÜNEN bir öðretmen kadar faydalý hiçbir bir rehberlik yoktur diye düþünüyorum. Gerisi mi? o size kalmýþ. Mesela HAKKARÝ` de bir mataematik öðretmeni arkadaþýmýz dersindeki problemleri kitapla özdeþleþtiriyor. Bir sosyal bilgiler öðretmeni de dersini klasik dersten tamamiyle farklý anlatýyor. Hepsinin ortak özelliði de DÜÞÜNEN insanlar olmalarý. Bir de hepsi de CEMÝL MERÝÇ VE ATÝLLA ÝLHAN OKUYUCULARI. Arkadaþlar, ben öðrencileri düþündürüyorum, herþeyle ilþkilendiriyorum kitabý, hayatý, tecrübeleri, özellikle de Platon. Bu arada bazý arkadaþlar diyor ki bu çocuklar Cemil Meriç’i, Ýlber Ortaylý`yý, Halil Ýnalcýk`ý anlamaz ki. Ya arkadaþlar okumak var okumak var. Kitap okuma yaþýnýn 2 evet 2 olduðunu biliyor muydunuz! 2 yaþýnda eline alýr onu aðzýna sokar. 3 yaþýnda yýrtar. 4 yaþýnda çizer. 5 yaþýnda da baþlar yavaþ yavaþ okur. Ben. Cemil Meriç gibi bir düþünürü üniversite 3. de tanýrken benim öðrencileri 6. sýnýfta biliyor. Bu ne demektir` düþünün. Zorla okumuyorlar, sevgiyle, Yunus ile, Farabi ile, Kýrmýz gülle okuorlar… Anlatacaklarým bu kadar.Aklýnýza sorular gelebilir. Dedim ya amacým hava atmak ve ya reklam yapmak deðil. Paylaþmak. Teþekkür ederim.