Bir düþün bir düþünün, sevgili hafýz mademki ruhumun da muallimidir varlýðýnýz ve iþte kýyama durduðum bir atmosfer pekiþen iç sesim büyüyen hasretim ve peþinde koþtuðum öznemle kendime ve huzura duyduðum özlem.

Sessizlik pek revaçta bizim buralarda bu yüzden en gürültülü duygularýmdan ördüðüm sessiz nidalardýr bana eþlik eden bense eþiðinde ölümün beþiðinde sevgimin, týngýr mýngýr sallýyorum caným annemi.

Coþkumsa…

Ansýzýn hâsýl olan.

Ve sessizlikle iþtigal içimden gelen.

Renklerim öksüz, varlýðým yetim ve iþte haiz olduðum nice yeti’ m yeter ki daim kýlsýn Tanrý.

Uzaðýndayým atlas ruhumun ve ataçla iliþtirdiðim bir þiirle hemhal ama yetmez yazdýklarým azýmsan da varlýðým yaþadýðým iklimde ve asla düþmez yakamdan hüzün nasýl da mustarip olduðum ikilem yüklü acýtan bir iklim.

Ýçine düþülesi bir kuyu mademki yalnýzlýk oysaki hýnca hýnç dolu yüreðim kekremsi acýlardan payýma düþen ve o dik baþlý o dik acýlý üçgen içimde saklý olsa ne ki gizem ben ki izini sürüyorum gizinde bu sevdanýn neþrettiðim sözcüklerden kâh þiirler kâh nesirler örüyorum.

Bir muamma bazen askýntý olan güne geceyi kapýdan kovduðum lakin bacadan girmekte ýsrarcý ve sýrra kadem mutluluk rüzgârý esiyor tekil hanemde mademki bacadan girmekle kalmýyor benden bir parça oluyor duygularým ve iþte somut bir hale dönüþtürmekle mükellef tüm cümlelerim.

Bakiyesi bazen yorgunluk.

Tutulan nutkum.

Tutuklusu olduðum kalem kaile alýnmaksa hep güzel yaza yaza büyüyen bir sevda bir umut varsýn kaskatý kesilsin bedenim zemheride çünkü ben en çok açýp solmayý sevdim evrende verilen nefesi boþa tüketsem de bir ömür ölü nefsim ara ara kýpýrdasa da en çok açlýkla terbiye ettim hem bedenimi hem yüreðimi uzamýnda sözcüklerin kayýp bir minval bellesem de hayatý beylik cümleler üretmek istemiyor benlik madem kalemin izin sürdüðüm…

Sihirli bir deðnek içime d/okunan.

Sanýrým leylekler getirdi beni dünyaya týpký kalemin de hýzýnda büyüyen coþkum ve sevgimle kývanç yüklüyüm ben sevmeyi delice sevmekle.

Çocukluðumdan bu yana beni terk etmeyen hayallerim:

Yoksa siz de bir hayal misiniz?

Hayaletler ise rüyalarýmda beni terk etmeyen misal dün gece g/ördüðüm rüya mademki temkinliyim artýk insan iliþkilerinde gelin görün ki sevmekten güvenmekten de geri duramýyorum.

Ruhumun sakatatý þiirler.

Uzvum ise kalem.

Acýnýn saltanatýný sürdüðüm kaderim.

Kederimse sýrnaþan askýntý olsa bile ruhuma umudumu eksik etmiyorum hem yaþarken hem yazarken.

Dipçiði mi kalemin?

Kalender hayatým mý yoksa ara ara ifþa ettiðim…

Ötesinde duygularým ifa etmekle mükellef ve soytarý imgeler çalarken sazýný ruhum ise çengisi iken sözcüklerin ve kanayan bir coðrafya iken içimde sekerken kalem bunca þiir ve nazýmla niyazýmla yemin ettim ben bir kere söz verdiðim kadar sevdiklerime mümkün mü diyetini elbet ödeyeceðim yürüdüðüm yolun kürediðim duygularýn hele ki yolum düþmüþse þiire nice nesre öykündüðümse yazdýðým öykülerin kahramaný bazen bana delalet bazen sözcüklere namzet namlý þanlý manalý cümleler kurmaktýr yazdýðýmda hayalim.

Ruhumun kayýp týpasý.

Sözcüklerin kýrýk tokasý.

Tokalaþtýðým kederim.

Týknefes kaderim.

Elem dolu hüznün minvalinde göçen kuþlar gibi göçebe yürek iklimimde yer tutan bir kuþ yuvasý belki de içinde büyüdüðüm mabedim bazen bir zindana denk düþen bazense saklý kýbleme bazense kabir azabý çektiðim.

Huzurun adý elbet sevgi elbet yazmak.

Huzuruna çýktýðýmda okuyucunun bir dokunulmazlýk bahþediyor bana Tanrý ve iþte aþk meleðinin oku nasýl da saplanýyor âþýk olduðum o masum o bakir A4 kâðýda.

Çocuk kalbim, sevgili hafýz…

Çocukça severken.

Çözülense diz/elerimin baðý ve aðýna yakalandýðým duygularýn da en muteberi iken Aþk ve ben bir ömür baðdaþ kurduðum kadar bu duyguya aþkla ç/aðlýyor renkler ve sözcükler ve doða bazense doðaüstü bir güce teslim olduðum nasýl ki mucizeler yaðdýrýyor yüce Mevla ve tevafuk eseri yolumun kesiþtiði güzel insanlar.

Münzevi bir iklimse eðer ki sancýlandýðým doðum öncesi ve doðum sonrasý kâh þiire kâh öyküye en çok da huzura kavuþtuðum o minval ki üstünkörü yazmadýðým kadar kalburüstü duygularým ve devingen haletiruhiyem nasýl da kucak açmakta sonsuzluða.

Ýhya edilesi bir yürekse benimki asla yetinmediðim…

Ýhya edilesi yüreklerin hayalini kurduðum bir ömür ve yazarak atladýðým o sýnýr o sinir katsayým huzura kavuþurken ve ivedilikle kendime olan saygýmýn da pekiþtiði bir aralýktan da sýzdý mý ilham perim ve aþkla çaðladý mý sözcüklerim aþikâr aþina olduðum tümden gelen coþkuma eþlik ederken tüme varým þiirlerim ve yazýlarým.

Bazense bir mikado çöpü gibi daðýldýðým.

Bazen kibrit olup kâðýtlarý ateþe verdiðim.

Bazen âþýk olup içimdeki yalnýzlýðý kemirdiðim.

En çok da Þah damarýmý sevmiþken ve þah damarýmdan da yakýn olana sevdalanmýþken þu bir gerçek ki damarlarýmdaki sadece kan deðildir mürekkeple sözlenen þahý duygularýn þiarý iken de evrenin o Ýlahi Aþk ve münzevi gölgeler de el ayak çekti mi basireti baðlanmýþ mutluluðun çat kapý geldiði…

Ýhtimamla severken.

Ýhtiþamýný aþkýn bir cübbe gibi üstüme geçirmiþken.

Eski de olsa mintaným eskise de benliðim tüm yazdýklarým tüm duyumsadýklarým annemin ak sütü gibi helal bu yüzden sevdam sonlanmýyor paçoz imgelerde þanlý sözcüklerde harlanýyor yüreðimdeki ateþ.

Ve ihbar ediyorum bu aþký nasýl ki þahý duygularýn ve asla ah da almazken asla aðlak olmadýðý kadar ruhum aralýksýz yaþ döküyorum içimdeki çeþmede aldýðým abdestin ertesi rükû ettiðim kadar sonsuzlukla bir anlamda þah damarýmý kesiyorum o coþkulu o akýþkan o sevdalý kaný akýtýp da kar taneciklerine rast geliyorum yazarken elbet zerre zarar görmediðim elbet zerre zarar vermediðim minvalde kar olup yaðýyorum kaným kalemden fýþkýrdýktan sonra derken huzura düþüyor yolum derken hüznümü sevip aralýksýz ç/aðlýyorum aralýksýz gülüm/süyorum.

Öznem itibar etmeli özleme.

Özlem pekiþtirmeli bu sevdayý.

Ve aþk da illa ki imkânsýz olmalý illa ki kavuþmamalý yâre yoksa mümkün mü yazabilmek yoksa mümkün mü dimdik ayakta kalabilmek?

Benliðimin yarýsý öðrenci yarýsý muallime mademki o halde bir çentik de siz atýn yalnýzlýðýmýn akan damýnda saklý karý ve kaný yazdýklarýma ve size sunarken, sevgili muallim ve de af ola eðer ki sürçü lisan ettimse bilin ki sonu gelmeyen bir aþkýn bir coþkunun niþanesidir kalemimle hemhal olduðum kadar bir an evvel kendime kavuþma arzusunda siz saklý olduðunuz kadar varsýn hatta hep de imkânsýz olsun aþk…