Düþlerim tekil bir hanede nükseden güneþe savurduðum yaþlarým yasýmla avunan silik ruhumdan sökün eden bir bir renkler kolaçan etmediðim kadar arkamý fýtratýma yenik düþen üþüten rüzgâr kadar da yalnýzým.

Minyon yüreðimde saklý daðýnýk duygular.

Daðýnýk saçlarýmsa beyazýn esareti altýnda ve hasretini duyduðum þen yýllar ne ara terk ettiyse benliðimi.

Belleðimde saklý açýlmamýþ kayýtlar günün eseri gecenin esiri savruk ve yanýk nidalarýn þehrinde baþ koyduðum þiirin nezdinde uyuya kaldýðým bir kýþ sabahý tebessümler ekili yüreðime lakin hüznün coðrafyasýnda da yaþamaktan alýkoyamazken kendimi.

Küskün bir renk isem eðer ki beyazý boca ettiðim kadar masumiyeti saklý tuttuðum.

Hýrpani bir esinti ve kulaðýmýn çýnlamasýnda çalan çanlardan da kaçamadýðým ve çalýndýðý kadar hayallerim ve hayatým…

Devreye giren mikado çöpleri belki de için için yanan bir kibrit çöpü daðlanmýþ kaderin yolcusu bindiðim hüzün treni.

Zemheride solduðum.

Hayat boyu ziyan olduðum.

Göðün kýrýk tamburu yerkürenin çalgýsý çengisi tutuþan güneþe yaðdýrdýðým salvolar.

Rakkasesi göðün yýldýzlarýn tanýdýk simasý.

Muhtýrasý günün dil yarasý verilen tüm hükmün karmaþasý ve iþte kayýt açtý kader ve melekler ölümsüzlük iken þairin þiarý nükseden yeni gün hüzünlü dilekler bir bir s/üzülürken ruhun sadýk nidasý nasýl ki her daim sevgi, inanç ve umut saklý þairin en derininde tek þifasý yarýn tek bilindik kare içinde darmaduman edilmiþ ne varsa çýktýðý kadar hidayetin merdivenlerinde gülümseyen güneþ kaybolmuþ coþkusuna kucak açan özdeþ her duygu her insan bir rengin istilasý olsa ne ki karanlýðýn simasýnda hali hazýrda yýldýzlar oynaþýrken semanýn dansýna eþlik edendir kuþlar ve melekler…

Þairin hüznü:

Bil mukabil, sevgili kader.

Çekilesi bir ýstýrap meþkinde yaþamýn elbet tek ziyneti Ýlahi Aþk ve sevdalý kelamý kalemin izinde sürgün edildiði dehlizde ihtimamla dualarýna sarýlýrken ve severken varsýn hayat ona hazýrlasýn idam mangasýný nasýl ki umudun idamesinde saklý yarýnlarýn hayali ve sýrlarý.

Çömez iklim.

Nazenin mehtap.

Açan çiçekler varsýn olsun yüreði harap.

Her kelam yitimin öncüsü.

Her yitim günün sözcüsü.

Mevsimin ibaresi yaþaran göðün ve þairin yeþeren gözlerinin þelalesi.

Duygular kaç fasýl.

Ya, hasýlasý yaþamýn ve fýtratýnda saklý iken bunca acý ve kaygý.

Depreþen.

Darlaþan.

Dikleþen yollar.

Melekler içtimada ve yýldýzlar çalarken mýzýkasýn yüreðin bin bir eda yüklü sandalýn su alsa da dibi eþlik eden hüznü ve duasý þairin sarýldýðý küreði.

Bedeller ödense de.

Bedenler terk edilse de.

Hizaya gelen.

Hazýr ola duran.

Nakþeden hazan ve kýþ güneþi ve kýr saçlý ömrün bakiyesinde neler saklý dünün temennisi yarýnýn tecellisi elbet Rahman ve niyazý þairin tek tesellisi.

Kýpraþan.

Ansýzýn sýrra kadem basan.

Yaldýzlý yolun seyri ve þairin yýldýz kimliði açan gül gibi tüm çiçekler nasýl ki Rabbin eseri…

Dikenine dahi razý þair içindeki hüznün kerameti.

Dalý kýrýk o günün sefaleti.

Nakþeden huzur ve sevgi elbet hayatýn mucizesi.

Sadýk bir dost.

Sýra dýþý bir rüzgâr.

Kýyamet alametlerinden uzak yaþadýðý hayat kadar…

Uzaðýnda bazen kendinin.

Tuzaðýnda yine kendinin.

Kimyasý deðiþmiþ bir cihan ki.

Kaile de alýnmaz zaman zaman þairin acýsý ve mutluluða duyduðu hasreti boca ettiði kadar duygularýný bozguna uðradýðýnda duymaz da bir Allah’ýn kulu.

Muzip bazen.

Halis munis bir evren.

Dilemmasý hayallerin kararan gözlerinde yanan ateþ çakmak çakmak tutuþan sair cümle ve güneþ.

Günü kurtaramadýðý kadar.

Geceyi saf tutan þu üþüten rüzgâr.

Acýnýn menkýbesi dikleþen bir açýda büyüyen o devasa çember ve üçgen iliþkiler ve kopan baðý kendinden kendine uzayan yolda büyüyen bir acýyla kol kanat geren sadece Huda ve melekler…

Boyunduruðunda kaderin ve daðýlan mikado çöpleri gibi daðýnýk bir neþriyat hasretin dibine vurduðu seyyah duygularýn da tutuldu mu nutku ve kalemi dipçiði adeta yüreðin diklemesine sapladýðý kadar beyaz zemine diklendiði iblis ve zalim.

Densiz deðil.

Dipsiz acýlarla hemhal.

Gölgesi savruk ve muadili sözcüklerle olmuþken iþtigal.

Müdavimi hayallerin karartýsý gecenin ve ayaðýnýn altýndan kayýp giden o zemin.

Müþküle her düþtüðünde meþgule veren kader.

Menþei inanç ve sevgi umudun da saklý hazinesi bir renkten diðerine uzanan o meþakkatli yol elbet beline sardýðý gök kuþaðý kadar beklemeye aldýðý illa ki hayat illa ki mutluluk göz göze deðmezken gözünü ve sözünü sakýnmadýðý kadar yolcusu bir kere umudun ve hayallerin…