MUALLÝM ÝLE BAHAR KONUÞMALARI SÖKÜN EDEN MARTILARIN DÝLÝNDE SAKLI BÝR DÜÞ GÝBÝ BÝR ÖYKÜ GÝBÝ ÖYKÜNDÜÐÜ KADAR MUTLULUÐA ÝNSANIN VARSIN OLSUN DÜNDE SAKLI KALSIN O ÖLGÜN ÖRÜNTÜ SABAHIN DA ÞAÝRÝN DE ANSIZIN ÞAFAÐININ ATTIÐI BÝR GECENÝN HÜKMÜNDE SÝVRÝLEN DÝLÝ SÖZCÜKLERÝN SIVAZLADIÐI KADAR ÞAÝR SEVGÝNÝN, YÂRÝN SIRTINI ELBET DOKUNULMAZLIÐI DA OLACAKTIR SEVGÝNÝN, AÞKIN EN ÇOK DA D/OKUNAKLI BÝR EL YAZISI ÝLE ÞAÝR ÞERH DÜÞMÜÞKEN SÖZCÜKLERE VE UMUDA…

Baharý erteleyen poyrazýn sesinde serzeniþinde buldum kendimi gecenin bir kör vakti içimdeki koru þiir bellediðim kadar da ekmeðimin yanýna eþlik eden bir nimetti þiir.

Bir algý eþiðinde nüksetti de ansýzýn mademki hikâyesi olmalýydý her þiir her þairin de nükseden bir dokunulmazlýðý olmalýydý vardý da: varamadýðý o kayýp kýtada o diðer yakada asýlý sözcükler vardý mesela ses etmeyen þairin nüktesine tutulan nutkuna kafa tutan imgeler vardý ve þair kardýðý kadar önünü yâdýný dünde sakladý ve yârini ve kalan yarýsýný ta ki vakti dolana deðin ve iþte altýna imzasýný attýðý birer akit niteliðinde idi yazdýklarý.

Serzeniþin dibine vurmuþken cihan.

Çivisi çýkmýþken çoktan ve de…

Mademki çiviydi diðer çiviyi söken bu baðlamda þair asla durmadý baþ koyduðu yoldan sapmadý yol yordam bilmediðinden deðil elbet þair Rabbine sadýktý bir o kadar tanrýsýný yitirmiþ gölgeler baþka deyiþle birbirine tapan ve Mevla’ya þirk koþan verilmiþ yalan yanlýþ hükümler nezdinde.

Bir çaðrý iken misilleme yapan.

Aðýna düþmüþken hüznün.

Aðýrdan aldýðý kadar hayatý boðazýndan da lokma geçmezdi birileri aç iken ve yüzden bir ömür terbiye etti þair bedenini ama yetmedi sonsuzluða uðurladý nefsini ve hýzýný kesmedi de…

Kendini adadýðý bir iklimdi adeta dünyanýn gerçek sandýðý yalanlarý ve sevginin hem amblemi idi yakasýna iliþen hem de hüzünlü yüreðinin çaðýrtýsý ve ç/aðrýsý asla dinmeyen.

Hurafeler saklý idi dünde.

Günde saklý ümidin ýþýðý kefil olduðu kadar yüreðine.

Azimli ve dik baþlý bir o kadar sevecen ama yetmedi hiç kimseye yetinse de yatýya kaldý yeni duygular bir yatýr mahiyetinde satýrlara gömdü baþýný yetmedi þiirlerle d/okudu evreni asla solmadý mizacýndaki çiçeðe yenik düþse de zaman zaman bazen uðultularý duymazdan geldi ve içindeki lal duygular göðe yükseldi en çok da haz etmediði Yýldýz isminden bir o kadar yýldýz gibi kaymayý da pek sevdi.

‘’Yaþamak bir can sýkýntýsý idi belki de.’’

Týpký nükseden diðer bir þiirde can bulduðu tutunduðu ele de sýký sýký sarýldý okuduðu her þair her þiir adeta beþik kertmesi idi kaleminin ve lal yüreðinin de sesinde izinde kaybolmayý hep yeð tuttu hayatýn yenik addettiði kimliðinde saklý o duygusallýk ve umut ve hayal gücü asla da sýð olmadý sýð olan insanlardan haz etmede ve saðduyusu iken eþlik eden en çok da solundaki meziyeti içselleþtirdi ve notalar ç/aðladý bir bir gamýn esaretinde solundaki sol anahtarýnýn de açtýðý her kapýyý tevafuk bildi mucizelere de hep inandý.

Düþleri vardý hem asla hýz kesmeyen yoksa þair yalan mý söylemiþti okuduðu þiirinde de haykýrýrken üstat:

‘’Kimse düþlerin yetiþemez.’’

Oysaki istendi mi nasýl da alt ediyordu insan altý çizilmiþ gerçekleri ve istendi mi düþlerin hýzýna bir avazda yetiþiyordu lakin yetiþemediði baþka þeyler vardý þairin:

Misal.

Kalemin hýzýnda saklý ruhun temposu ve yüreðin çarpýntýsý.

Milyon kere reddetmiþ olsa da kalemini þair üstün çýkandý ilhamýnýn uzak daðlardan serin esintilerle misafirliði ve mademki þair de misafirperverdi.

Sözcükleri katýk yaptý ruhuna.

Asla atýk deðildi sözcükleri.

Bir batýlda saklý hiç deðil ve þair en çok atýl yüreklere sitayiþte bulundu çünkü sevgi eksikliði çeken insanlarýn ve cihanýn sür-git sorgusunda hep suçlanmýþtý sevgisi ve kelimeleri.

Doðuþtan gelendi sevgi.

Sonradan kirlenen ve yok sayýlan.

Doðurgan bir atlasta deliþmen bir coðrafyada saf tuttu þair hem de tüm safiyetiyle ve yaþadýðý kadar yazacaðýna da söz vermiþken bir kere kendine…

Güneþ nazlý nazlý s/üzülürken kýþ penceresinde saklý iken gülücükler.

Misilleme yapan gecenin nemrut yüzünden dökülen nasýl ki bin parça.

Öncesinde geceye duyduðu sevgi baskýn çýkarken þimdi gün yüzü görmek adýna canhýraþ sabahýn erken saatlerinde karþýlarken hayatý ve yeni günü.

Kýþýn cenderesinde soðuk alan kalemi ve annesinin atlas yüreði.

Ve iþte bir batýnda doðuyordu doðacaktý da gün ve þiir ve bahara sayýlý günler kala kýþýn ceremesini de çekmeye dünden razý…

Kýsaca kelamý yitik deðildi selamý ise Allah rýzasý için.

Meramýný da beklerken bir eklenti yapmýþken þiirlerini ve kalemin yýrtýk duvaðýndan yüreðinin peçesinden sökün eden sözcükler ve duygular iþte piþekar bir sevinçle piþtiði kadar yanmaya dünden razý þair mademki yakmaktaydý da yazdýklarýnýn ucunu ve ucu bucaðý görünmese de hayallerin ve umudun bir kere de nam salmýþken hüznü yeniden baþladýðý kadar hayatýna her gün ayrý bir milat bildiði kadar miadý dolana deðin de hüznün ve ömrün, yazmaya sadýk kalacaðýnýn da müjdesini vermiþken yüce Yaratan…