En Uzun Gece...



Merdanesi ömrün

Ve kurusıkı bir tebessümü ağırlarken içimde

Ukde kalan mevsim

Renklerin de hışmı büründüğüm

Tenim tinim ve titrim:

Doludizgin duygular

Muteber ateşin başlattığı yangın misali

Hayallerimdeki o doğurgan kıvılcım

Adeta tensiye ettiğim yüreğim

Göğün örtüsünde saklı mucizeler

Durağı elbet tevafuk yüklü bir milatsa

Hamt ettiğim günüm

Ve yazılası nice öyküm

 

Zamlı tarifesi adeta duyguların

Yüzü suyuna hürmeten verilen hükmün

Hem nüvesi hem sihri

Dalgın bir başak tanesi misali:

Doluyum doluyorum da günbegün

Deşilen yüreğimde konuşlu tekil hanemde

Saklı tevazu yüklü koşu bir kuşun uçuşu

Ya da günün doğuşu fıtratıma binaen

Kapıp da koyuvermeden kendimi

Hali hazırda teslim olduğum

Bedenim ve vicdanımla teselli bulduğum kadar

Kuş tüyü yastığımda şükür namazında

Kanıksanası nazımda niyazımda

 

Nice gel-git bir ekin tarlası

Mademki kalemin haznesi hazinemle huzur bulduğum,

Yazabilmenin güncesi

Kesik kesik cümleler değil asla

Kesilmeden nefesim dayattığım kadar yalnızlığın teşrifi

Ve hicaz makamında sabaha ördüğüm

Şiirlerin kucağında

Annemin duasında teselli bulduğum

Günbegün solan baharların dökülen

Yapraklarında saklı bir Gül’üm mademki

 

Güldür güldür akan yüreğimden,

Şiirlerimden sorsunlar beni

Ola ki sessizliğim uzasın

Ola ki gecenin en uzun olduğu o kış akşamı

Benim sabrım nazım sızım olsun

Sezilerimde saklı gün ışığını

Ansızın da savuracağım son bir salvo

Belki de yalnızlık iken

Kusurlu addedilen bir falso ve işte…

 

Kâh fa anahtarı kapıyı çalan

Kâh soğuk ayazında mevsimin

Medet umduğum kadar

Hem solumdan hem solumdaki anahtardan

Tebessümler ekeceğim yılın en uzun gecesine

Ve sirenler çalmadan firar edeceğim bedenimden

Kendimden kendime uzanan o uzun köprüde

Belki de infilak edeceğim çatlamadan sabır taşım

 

Taş taşımasam da ağırdır omzumdaki yüküm

Ve uzun saçım belki de saçmalar yediğim yüreğin

Köpüren öfkesine biat aşkla hemhal

Evrendeki nefrete inat buğrasında göğün

Sefasını süremediğim kadar ömrün bilip bileceğim o ki:

Ben zaten cennetimde cennetimi yaşıyorum

Adına anne denen iklimde

Sevecen ve müşfik yüreğinde saklı her dua

Her gösterdiği rıza ve razı geldiği kadar Rabbin nazarında

 

Ben solmamaya bir kere yemin ettim

Ve işte solumdaki t/aşkın

Azat edilesi şaşkın yalnızlığımdan

Silkelendiğim kadar varsın olsun

Savruk addedilsin dünde kalan na’şım

Ne de olsa küllerimden

Doğmanın şifresidir yazdığım kadar

Yatıya kalan gölgemle istişare edip de

Ulaştığım yüce Rabbin Dergâhına

İçimde saklı o sonsuz sevgi

Emsalsiz huzurla ektiğimi biçmenin verdiği hazzı

Bana yaşatan Rabbime, kâinata şükürler olsun…

 

 

 


( En Uzun Gece... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 21.12.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu