Kimi Yol Var İnsanı Sevince Çıkarır


 Kimi Yol Var İnsanı Sevince Çıkarır

 

Kimi yol var insanı sevince çıkarır, kimi yol var hüsrana çıkartır. Seçime bağlı yolun durumunu akılla gönülde tartarak çıkmak gereklidir ki sevince insana çıkartsın. Yoksa bodoslamasına dalarak yola çıkılmaz bir gayesi olmalı insanın, hüzün olabilir az aksilik olabilir yolun gereğindendir lakin sonucu sevince çıkan yol gayesi olanlar için sevince dönüştürür ya bu dünyada ya ahrette… Bir derdimizin olması gerekir ya da derdi olan insanın derdine ortak olmak için yola çıkmak gerekir paylaşmak en güzeli. Asıl olan dünyayı sevenlere değil dünyayı onlara bırakarak, derde talip olarak paylaşmayı seçerek ahret hayatını özlemle içinde kavuşmayı hissederek yola çıkmalı insan. Bakın dünyamıza herkes bir çıkar üzerine çıkıyor yola, pahalılık insanı sömürmek için kurulmuş, insani değerler alt üst olmuşsa bu derdi yüklenerek bir şeyler yapmanın derdine düşmeli insan. Tabii ki insan tek başına olsa da bunu ilk önce yöneticilerin oturduğu çivilendiği masasından kalkarak insan içine karışması ve gerekir ki yola çıkınca, elindeki gereçlerin eksikliği yöneticinin cezai gücüyle aşılsın yoksa aynı tas aynı eski hamam değişen bir şey olmaz.

Yola çıktık derdimiz hiç kimse anlamadı, yöneticiler kendi keyfinde havasında burnundan kıl aldırtmıyor!

Demli çayımla demlenirken yazıyorum, yanıyorum, bir dostun uzatılacak elini bekliyorum ve bu dostun Rabbim olduğunu biliyorum.

 

Keşif edilmemiş yolar bekler bizi eğilmesin yüzün

Bulunduğun şehrin mutlu etmiyorsa yeniye dönsün özün

Yakarken sönmesin insana dair o közün

Kalan içinde giden içinde kolay değildir hakka dönsün yüzün

Senden önce gönlün kırlangıç olsun havalansın

Geride kalanlar anlamadıysa da vardıkların seni anlasın kucaklasın

Hasreti şiir gibi yaz yüreğine

Vuslat şehrine doğru yürü var bekleyene

Herkes gibi olmasan da kendin gibi ol yürüsene

Herkesin çıkamadığı yolculuğa sen çık böylesine

Hüznü sakla yüreğinde haydi gülsene

 

İnsanı yaratandan dolayı sevmeyen, nasıl yola çıkabilir ki sizde bilirsiniz. Hayatın yanlış tarafında olmaktansa bence yalnızlık tarafında olmak en güzelidir bu işte insan teselli ediyor vesselam, selamlarımla.

Mehmet Aluç

( Kimi Yol Var İnsanı Sevince Çıkarır başlıklı yazı kul mehmet tarafından 29.12.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu