Tehir ettiðimsin ve hükmeden hüzünlendiren hüzün çeþmemden eksik olmayan kâh efkâr kâh sitem.

Renklerin de devasa asasý saklý içimde ve bir o kadar kýymýðý kalemin batan yüreðime yetmedi bozguna uðratýlmýþlýðýmýn ertesi kalem mademki tek silahým ve iþte býçkýn ruhumla sevdalandýðým kadar da vardýr kendime sunduðum ithamlarýn.

Öznemle özlemim.

Hayatýn þifresinde saklý kýblemin izi.

Seyrüseferi yüreðin ve saydam ve þeffaf gözlerimi alamadýðým kadar da var hani:

Hani, hani, turuncu güneþin uçuþan þapkasý…

Hani, lahit bildiðim o gemi…

Hani, hani limanlarý köprüleri yaktýðým ben ki:

Azadesiyim coþkunun ve hürmetin ve sevginin dinmez sesi ve neferi…

Bir coðrafyadýr ki serildiðim.

Ruhumun üstünü örttüðüm o atlastan yorganým ve yangýn daha yeni baþladý bilsem de dinmeyeceðini bir o kadar direniyorum kah sarkýt kah dikit içime saplanan ben sözcüklerle ve aþkla kuþanýyorum ve kutsanýyorum.

Yarým yamalak bir sevda deðil bu.

Yalandan deðil sevgim hele ki göstermelik sevgilere de kafa tutarken.

Yalýn bir izi var sürdüðüm gizin ve sýra dýþý:

Teselli bulduðum kadar da tecelli eden nice tevafuk ve iþte evrende uçuþan mucizeler bense kalp gözümle ruhumun sesiyle nakþediyorum bir bir sözcükleri.

Bir mevsim ki cefasý dinmeyen.

Seyrüseferinde sandýðým sefanýn saltanatýný sürsem ne olacaktý ki hem?

Cebbar.

Yýlmaz.

Olaðan dýþý.

Coþkunun had safhasý ve iþte içimde biçimlenen o sevgi o þarký:

Acýyla beslendiðim.

Açýmla diklendiðim.

Rüzgârdan dahi hýzlý esebildiðim:

Ve verdiðim her ES.

Her sus payý söylemde bir þiire meylettiðim ama þiirin dahi bana yetmediði ve sayfalarý doldururken içimde büyümek bilmeyen bir çocuk bir o kadar gözümde büyüttüðüm insanlardan aldýðým darbe ile infilak olacakken tümlenen bir yarým var bir de yarýným ve tünediðim Ýlahi Dergâh.

Nüfuzlu deðilim

Bir o kadar aciz bir kul.

Burnu Kaf daðýnda söylenceler ve aþka ve Rabbine þirk koþanlar bense onlar adýna af dilerken daha çok sevebiliyorken de.

Bir izdiham ertesi.

Ölüm öncesi.

Uçuþan kafiyeler ve hikâyeler ve þiirler ve iþte uçuþan o perde hani, çocukluðumun saklý olduðu.

Ne zamanki caným sýkýlsa hayali arkadaþlarýmý evimde yüreðimde aðýrladýðým ve yalnýzlýðýmýn katsayýsýnda kendimi bulduðum ne ki ben bir kere yüce Rabbime meylettim…

Bir infazdýr hem derlenen.

Ve iþte idam mangasý.

Ve iþte idam sehpam.

Baþýna oturup da demlenmiþken çayým ve hüznüm ve adeta bir arpacý kumrusu gibi tüm yüreðimle teselli bulduðum Ýlahi Aþkýn her tecellisinde kendime kavuþtuðum.

Önsezilerim.

Ön sözleri ruhumun.

Ve þiirlerimin hikâyesi.

Bir eziyet olarak addedilen dünyanýn da çivisi çoktan çýkmýþken ve sebeplendiðim duygular insanlarýn rölantiye aldýðý ölü vicdanlarý bense tanýklýk ettiðim kadar hayata saf tutuyorum rüzgârýn estiði yönde ve içim üþürken ve kemiklerim kýrýlýrken ve ruhum can çekiþirken…

Þükür: hayat buluyorum her gün bitiminde kavuþuyorum Rabbime.

Þükür…

Öldüðüm kadar mutluyum çünkü cennetim saklý iç dünyamda çünkü cennetim saklý annemin dualarýnda çünkü bana bunu yüce Rabbim lütfetti.

Bir çekincem de yok üstelik.

Çalgý çengi oynarken.

Kimine göre züðürt tesellisi benimki.

Þarkýlar suskun.

Sözcükler duraðan.

Ve ruhumdaki izdiham.

Ardý arkasý kesilmeyen mermi yaðmuru.

Þafaðý bir kere atmýþ vecizelerin.

Bense þafak sayýyorum…

Racon kesen kabadayýlar var çevremde naralar atan yol kesen.

Racon kesen bir sevgi saklý içimde inadýna sevdiðim inadýna yazdýðým.

Aþkýn bekasý üstelik tüm olan biten ve þartlanmýþ bir kere mizacým.

Kulluðum.

Künyemde yazan ismim.

Ve çevremde cirit atan gölgeler nasýl da mendebur.

Beyazým.

Ve þeffaf.

Hüzünlü bir o kadar.

Teselli bulduðumsa sadece Rabbimin Dergâhý ve yetim yüreðimi sahiplenen bana kol kanat gerek.

Kutsanmýþ bir sevginin izini sürerken ve neye meylettiðimden de öte neyden ibaret isem.

Haizi olduðum o tek zerrenin de hakkýný veriyorum seve seve ve yaza yaza.

Dalgakýranlar.

Gemici feneri.

Yakamozlar.

Þehrin sevdalýsýyým belki de þehrin belalýsý ve ben sevgimle þehre þirk koþuyorum ve ben sadece Rabbime koþuyorum cennet ise annemin ayaklarý altýnda saklý ve ben ne yaparsam yapayým o kadýnýn hakkýný ödeyemem.

Sessizlik bir ön görü.

Sessizlik bir tepki.

Sessizlik büyürken sevgim de büyüyor ve ben kendime ihanet etmeyi seçmemiþken bir o kadar inanç ve sevgiden de ibaret iken.

Ve iþte ruhumun infazý:

Saydam yüreðim ve mizacýmdaki yakamozlar.

Coþkumun zirvesinde.

Hüznün de dibini görmüþken…

Sadece O’ndan istiyorum sadece O’ndan ve o kadar geniþ ki yüce Rabbimin haznesi ve de Merhametlilerin en Merhametlisi.

Ben kimim ki?