Külbastı yaralarım oysaki meylettiğim
değildi yüreği yamamak bir onarı iken bir oranda kaybolduğum ve esefle
tutunduğum yalnızlığın şah damarından yakınlığı ile teselli bulduğum buzdan bir
kütle buğrası ömrün sevgi ekip hüzün biçtiğim tarhında bu imkânsız aşkın ve
işte soyutlandığım kadar kendimden bir soykırımı bellediğim sevgisizliğin
külçesinin altında ezildiğim kadar ant içiyorum namusum üzerine:
Ben bu dünyaya sevmeye geldim.
Hızması dünün haizi olduğum hiçliğin
Sarmalında kat ettiğim
Bir arpa boyu yol almak ne ki?
Kendimi buğday ambarında görmesem
bile
Kilit vurduğum kadar kendime
Kilitli bir kapının da misafirliğinde
Sekiyorum ama sadece kendimden
kendime.
Yolum da yokuşum da dik hem, muallim
Öykündüğüm bir buluttu ki
Kimyamdan sökün eden her duygu her
imge
Fizik kurallarına ters düşsem bile
Kanatlarım olmadan da uçuyorum
Serkeş bir tınıda
Ve salaş bir yalnızlığın tıkanmış
damarında
Nabzını alamadığım kadar hayatın
Dengime denk bulamadığım kadar da bir
muradın
Daha dillendiği
Kara gecenin kara karıncası olmaya
meylettiğim
Mademki şu minnacık cüssemle bir
gören varken beni
Men ettiğimdir nefret ve kin
Acıya mahal veren şu soğuk iklim
Açısı yok iken ruhumun üçgeninde
Sapır sapır dökülen duyguların da
nezdinde
Hem alaylıyım hem mektepli
Bazen bir öğreti
Bazen bir öğüt
Kulağıma küpe yaptığım adeta devasa
bir örgün
Ve de tek muadili yine ben iken
Müdavimi olduğumsa şu hüzün dolu
lehçem, sevgili muallim…
Kaynayan kanımdan buhar oldu uçtu
sevdiklerim
Hali hazırda her biri diri
Hakkın katında kabul görmek iken
yüreğin de sönmeyen feri
Filinta kalemle
Bir filikada da geçen ömrümle
Bazense kendimi bulduğum kaptan
köşkünde
İkircikli acılarla hemhal
Sabrıma katık ettiğim her duygu nasıl
ki mahal
Vermekte umuda ve sonsuzluğa
Göğün de tembihi adeta
İçime yağan sevginin ve sonsuzluğun
her zerresi
Edimlerimi gerçek kılansa yüce Rabbin
hikmeti
Ve içime esen o delişmen rüzgârdan
arda kalan
Varsın olsun aciz bedenim adadığım
tek kurban
Ruhumda saklı fıtratı
Yüreğimle yeşeren cenneti
Yeter ki hak gördüğü kadar yüce Rabbim
sevgiyi
Sadece O, sevsin beni yeter ki
İmlamda saklı bir ifa
İmha edemediğim kadar yalnızlığı
İfşa ettiğim de değil sadece
duyguları
Aşkla kürediğim bir geçit misal
Yeter ki hidayetle hemhal
Olsun kalbim ve kabrim
Ve uzandığım enginliklerde
Asla da bırakmasın beni tek Sahibim…