Þu ülkenin haline bak. Ülkemin ve insanlarýnýn yý­ðýnla so­runu var iken, aklý evvel bir takým siyaset­çiler, 31 Mart ye­rel se­çimlerine son sürat hazýrla­nýyorlar. Öyle bir ha­zýr­lanma ki bu, küfür, hakaret, iftira birbirini kovalýyor. Seçil­diðinde asla yerine getiremeyeceði sözleri veri­yorlar, va­tandaþlarýn aklý büyülü, tempolu ve vurgulu sözlerle dü­ðümle­niyor. Sözcükler arasýna manevi keli­meler de ser­piþtirilince o biçim bir ko­nuþma oluyor. Seç, beðen al!

Siyasetçiler, sanatçýlar, yazarlar, düþünürler ve ga­zete­ciler ülkesinin aynasýdýr. Yaþlý-genç tüm in­sanlar, her gün tele­vizyonlar aracýlýðý ile evle­rine konuk ettiði bu þahýslarý ta­kip ediyor, dinli­yor ve aklýnda ve vicdanýnda olumlu veya olumsuz bir þahsiyet portresi beliriyor. Küfürbaz si­ya­setçileri din­ledikçe genç-yaþlý insanlarýn zih­ninde, si­yaset yolunun kü­fürlü konuþmaktan, if­tira atmaktan ve yalan söy­lemek­ten geçtiðini düþünüyor. Hedefe varmak için namuslu da olsa rakibine iftira atmanýn meþru ol­duðu zan­nýna kapýlý­yor. Dünya ülkeleri de yakýndan Türkiye siyasetini takip edi­yor, notlar tutuyor ve ikili iliþkilerde de bu bilgilerden fay­dalanýyorlar. Türk siyaseti, kendi halkýna güven vermi­yorsa Türkiye’nin uluslarara­rasý iliþkilerinin akamete uð­ramasý kaçýnýlmaz olur. Bu sebeple, koltuk derdine düþmeyen, usulsüz ihalelerle yandaþlara rant saðlamayan, rüþvet alýp-vermeyen, ülke­mizi kara para cenneti yap­mayan ve “yasalar arkamýzdan gelsin.” demeyen söz ve karar sahibi kad­ro­larýn ülke yönetiminde karar sahibi olmasý gerekir. Türkiye’yi yönetecek þahýslarýn bilgili, tecrübeli, ahlaklý ve emin kiþiler olmasýna özen gösteril­meli­dir. Zira ül­kemizi yolda bulmadýk; bu vata­nýn her karýþ topraðý þe­hit kanla­rýyla sulanmýþ­týr. Onlarýn aziz hatýralarýna say­gýlý olmalý, vata­nýmýzý kutsal bir emanet olarak görüp, canýmýz paha­sýna koru­malýyýz. Ne olduðu, kim olduðu belirsiz siyaset­çilere bu ülkenin idaresini asla teslim etmemeli­yiz. Bu milli bir me­seledir.

Devleti yönetenlerin ve diðer siyasetçilerin bu devletin Cumhuriyet rejimiyle yönetilen sosyal-hu­kuk devleti ol­du­ðunu asla unutmamalýdýr. Ýk­tidara gelenler veya devleti yönetmeye hazýr­la­nan siya­setçiler milletin di­nine, mezhe­bine, ýr­kýna ve sos­yal konumuna göre ayýrmamalýdýr. Devletin yasa­larý ve imkânlarý her insaný ku­caklayacak özellikte olmalýdýr. Atatürk’ün söyle­diði gibi “iç cepheyi saðlam tutmalýyýz.”

Harami zihniyetiyle makam-mevki sahibi olanla­rýn yap­týk­larý yolsuzluk, rüþvet ve usulsüzlükler Sayýþ­tay ra­porlarýna girdiði halde herhangi bir cezai uy­gulama ya­pýlmýyor. Bu tür haramzade­ler, besme­leyle harama ka­þýk sallayan ah­laksýz kiþilerdir. Sa­kallý-cübbeli sözde din adamlarý ve bunlarla bir­likte hareket eden siyasiler, Araplarýn din anla­yýþýný bu millete aþýlamak için Arapça oku­tup, Türkçe an­latmaya gayret ediyorlar. Bunun do­ðal sonucu olarak ülke ve millet olarak aðýr bir yýkýmýn altýnda inim inim inlemeye mahkûm oluyoruz.

Posta yoluyla oy kullanan Avrupa ülkeleri var. Bu ülke­lerde insanlar, oylarýnýn çalýnmayaca­ðýndan emindirler. Gece boyu, seçim torba­larý üzerinde uyumak ve bu yolla oylara sahip çýkmaya çalýþmak asla söz konusu ol­muyor. Bu ülkeler, böyle saç­malýklarla uðraþmýyor. Bilim, sanat ve teknoloji üretiyor. Uygarlýk yarýþýnda dev adým­larla ilerler­ken, ülkemizde siyaset ya­panlar, büyük bir iþ­tahla koltuk ve rant peþinde koþuyorlar.

Emevi yönetiminden bu güne, din siyasetin ve tica­retin bir aracý haline getirildi. Oysa Müslü­man ol­duðunu iddia edenlerin yaptýklarýna dik­kat edersek eðer, Yüce Ýs­lam’ýn kiþisel hýrslara ve siyasete nasýl alet edildiðini gö­rürüz. Kur’an bu konuda insanlarý þu ayetleriyle uyarý­yor: Ba­kara Suresi 174. Ayet  “Allah’ýn indirdiði kitaptan bir þeyi gizle­yip de bu­nunla biraz para alanlar, gerçek­ten karýnlarý do­lusu ateþten baþka bir þey yemezler. Ký­yamet günü Allah onlara ne söz söyler, ne de kendile­rini te­mize çýkarýr. On­lara sadece acý veren azap var­dýr.”

Ýri ve diri olarak eðitimin kalitesini yükselterek, bi­limde, fende, týpta, sanatta, edebiyatta ve fel­sefede çýðýr aça­cak eðitim politikalarý geliþtir­meliyiz. Çýð gibi büyüyen ülke so­runlarýný çöze­cek kadrolar tahsis edilmeli ve so­runlar bir an evvel çözülmeli­dir. Ülke sorunlarýný çöz­mek için ben­den, senden, o hain, bu bilmem ne deme­den, yetenekle­rinden faydalanmalýdýr. Ülke­mizde hain­ler, uyuþturucu ve kara para akla­yanlar derhal yakala­nýp, Türk adale­tine tes­lim edilmelidir.