Seni sevmenin güzel bir yaný var

Senden kaynaklý dünyadaki tüm barýþ ve savaþlar

Sende kaynar bu püskürük

Ve yalnýzca sana püskürür bu lav

Teninin koru ellerinin kavruðu 

Evimin komuna açýlýr dört odacýk

Ve ruhunun koyu umudun kokusu 

Eteðimin kozasýna yuvalanýr iki oda bir salon

Ýnan bana sesinle olur sesi yumuþacýk;

Vizonun üstündeki eski bir gramafon

Þimdi senden nasýl vazgeçmeyi düþüneyim

Kalben harfiyen naklen eserken yel

Nasýl merakýmý dindireyim

Ýki olmuþuz birken seyrederken ecel

Sonra nasýl diyeyim 

Her þey ters gittiðine içten bir ah

Hissettirdiklerin olmasa 

Nasýl göz kýrpar ay gece karanlýkta

Nasýl sevebilir annesini çocuk 

Ateþe yaklaþan parmaklarýna vurunca matem

Madem yanýmdasýn aþkýn her þeyiyle 

Bu kadar severken tutabilir mi aþk buðuz

Ýçini dolduran bir hissede 

Ona ayrýlmýþ bir sayfada