Nevzat 18 yaþýndaydý. Hýrçýn ve hoyrat yaþamayý seviyordu. Dik baþlýydý dediðim dedik bir gençti. Hayatýn zorluklarýyla hiç karþýlaþmamýþ el bebek gül bebek yaþamýþtý. Onun için her þey çok basitti. Bu yaþta ticarete atýlsa sanki çok baþarýlý olucaktý  öyle inanýyordu. Kendini dev aynasýnda görüyordu elindekilerin kýymetini bilmez her þeyin fazlasýný isterdi. Özel lise mezundu.

          Babasý eþref bey çok kalender bir beyefendiydi. Hayatta  zorluklar yaþayarak mücadele ederek bu günlere gelmiþti. hýrslýydý. Ama hak hukuk ne çok iyi bilirdi. Bugün fabrika sahibiydi ama önceden iþçi olarak çalýþtýðý bu fabrikada þimdi patrondu çünkü iþini çok iyi biliyordu. Zamanla güçlenerek yükselmiþti. Eþref bey olunun hayýrsýz olmasýndan þikayetçiydi. bir þeyler yapmalýydý. Oðlu hayatý bir þekilde öðrenmeliydi. Oðlunun askere gitmesiyle deðiþebileceðini düþünüyordu. Asker ocaðý sanki Nevzatý deðiþtirebilirdi. Sýrf bu yüzden eþref bey olunun askerliði bedelli yapmasýný istemiyordu. Ne olursa olsun nevzat askere gidecekti. Gerekirse daha sonra üniversite okuyacaktý.

         Annesi Necla Haným oðlunun üstüne çok titreyen eline kýymýk batsa üzülen bir kadýndý zarifti zekiydi kocasýnýn arkasýndaki güçlü kadýn profilini temsil ediyordu. Necla hanýma göre nevzat çok normaldi düzeltmesi gereken bir huyu ya da davranýþý yoktu. Zaten eþref beyle Necla Haným bu yüzden çok tartýþýyordu.

        Sonunda nevzatýn askerlik yoklamasý gelmiþti. Hemen bir telaþ sardý nevzatý. Þimdi ne yapacaktý nasýl çýkacaktý bu hengamenin altýndan. Beklemiyordu eli ayaðýna dolaþtý. Hemen babasýnýn yanýnda aldý soluðu babasý gelen yoklama kaðýdýný aldý eline hemen yüzünde bir gülümseme belirdi. Zaten bunu bekliyordu þöyle dedi

-nevzat asker oluyorsun çok çabuk biter yapar gelirsin

*nasýl yani baba bedelli gitmeyecek miyim?

-ne bedellisi oðlum sende her Türk evladý gibi askerliðini yapýp geleceksin.

*ama baba…

-amasý yok nevzat belki akýllanýr adam olursun yoksa böyle burnunu hep belaya sokacaksýn. Biraz disiplin sana iyi gelir. Baba parasý yemek kolay geldi deðil mi.

*Of baba…

         Nevzatý stres sarmýþtý. Sudan çýkmýþ balýða döndü. Göðsünde bir kabarma hissetti. Yapabileceði hiçbir þey yoktu babasý zýrnýk vermedi. Nevzat ne yapsýndý. Bir þey de yapamadý. Annesi üzüntülüydü ya bir þey olursa nevzatýma diyordu eþine o da bir þey olmaz haným deyiverdi. Herkesin oðlu gidiyor senin ki de biraz zorluk görsün ekmek elden su gölden yaþýyor hayatý öðrensin azcýk adam olur hem fenamý deyiverdi

          Nevzat askere uðurlanacaktý korkuyordu orada ne yapacaktý bundan kurtulmanýn bir yolu olmadýðýný biliyordu onun için asker eðlencesi bile yapmýþlardý. Herkesin keyfi yerindeydi. Annesi Necla haným karalar baðlamýþtý. Aðlamaktan közlerinin altý þiþmiþti. Oðlu ona göre ellerinin arasýndan kayýp gidiyordu elinden hiç bir þey gelmezdi. Eðlence bitti ertesi gün yolculuk vaktiydi. Nevzat bindi araca saçý 3 numaraydý üstünde mavi bir kazak vardý askerlik aðrýya çýkmýþtý. Yol kim bilir kaç saatti ama yolculuðun uzun olmasý onun için iyiydi oraya vardýðýnda ne yapacaðýný bilmiyordu.

         Nevzat aðrýya varmýþtý valizini aldý kýþlaya doðru yürüyordu. Vardý kýþlaya selam verdi nöbetçilerden Yasin hoþ geldin gardaþ dedi Yasin Adanalýydý. Kavruk bir delikanlýydý. Ýyi silah kullanýrdý. Zaten adamada sakin bir hayatý yoktu. Nevzat içeri girdi. Kayýt iþlemini yaptýlar nevzat burada nasýl yaþayacaktý. Ne yapacaktý çok ilginç geliyordu ama askerdeydi. Koðuþuna yerleþti diðer askerlerle tanýþtý. Emrah’la tanýþmasý biraz sancýlý oldu. Emrah saf temiz kalpli okumasýný yazmasýný zor öðrenmiþ bir köylü çocuðuydu. Temiz kalpliydi her þeyden alýnýrdý onunla çok uðraþan Abdurrahman ona hep ayný þeyi sorardý.

-sen hiç aðaca çýktýn mý 

*çýktým eee ne olacak

-ne aðacýydý

* elma aðacý ne olacak ki

-merdivenle mi çýktýn týrmanarak mý

*týrmanarak ne olacak

-öylesine sordum.

        Emrah sinirinden çýldýrýrdý. Her defasýnda buna benzer þeyler soruyolardý. O da panik ataktý zaten her þeyden þüpelenirdi. Arkadaþlarýda onla uðraþmaktan keyif alýrdý.

Nevzat bu yüzden Emrah’la tanýþýrken sorun yaþamýþtý zaten Emrah’a sordu

-nerelisin

*mersin ne olacak ki

Ben Ýzmir

*ne olacak ki

         Nevzat þaþýrmýþtý ilk defa böyle bir adamla tanýþýyordu. Ne diyeceðini bilemedi. Kendi yataðýna doðru yanaþtý býraktý kendini yataða uzanýrken hayallere dalmýþtý burada ne yapacaktý burada zaman nasýl geçecekti bilemiyordu. Öyle insanlar vardýki hepsinin türlü türlü huyu vardý alýþmak nevzat için zor olacaktý

Celal o sýrada koðuþa giriþ yaptý. Bir elinde havlu bir elinde tesbih vardý Sivaslýydý

-hoþ geldin gardaþým dedi sen alt devresin temizle bakalým tuvaletleri çok koku geliyor

*ne yani ben mi temizleyeceðim burada temizlik görevlileri yokmu

-burasý ananýn evi deðil asker ocaðý istersen bide köpük banyosu yaptýralým

*þey yani…

-neyse komutan gelecek tuvaletleri temizle hemen

*iyi yaparým

        Baþladý nevzat tuvaletleri temizlemeye bir yandan sövüyor bir yandan tuvaleti parlatýyordu. Sucuk gibi terlemiþti temizlik bittiðinde haþatý çýkmýþtý. Vardý koðuþa tam yatacaktý ki komutan askerleri eðitime bekliyordu. Vardýlar komutanýn yanýna komutan baðýrdý.

-asker yat karþýdaki cephaneliðe kadar sürün

        Nevzatýn her yeri aðrýyordu caný çýkmýþtý baþladý sürünmeye yine sövüyordu içinden babasýna çok kýzdý. Eðitim bittiðinde yemek yiyeceklerdi yemekhaneye gittiklerinde bir tas çorba bir parça ekmek verdiler nevzat burada nasýl doyacaktý. Hayatý þimdi anlýyordu nevzat kýt kanaat geçinenleri. Ýþ arayanlarý fakirliði yoksul hayatý þimdi daha iyi anlýyordu nevzat yemeði yedi yatma vakti gelip çattý midesi ötüyordu hala açtý doymadýðý için stresliydi. En sonunda daldý uykuya o gece rüyasýnda annesini babasýný gördü onlar hayatýndan çekip gidiyordu rüyasýnda kabustan terler fýþkýrarak uyandý korkmuþtu hazýr deðildi öyle biþeye sonunda babasýný daha iyi anlýyordu bir gün onlar hayatýnda olmayacaktý. Bunun farkýna varmýþtý artýk nasýl ayaklarýnýn üstünde duracaktý fabrika iþlerindendi hiç anlamýyordu ne yapacaktý ya ailemi kaybedersem ya her þeyi mi kaybedersem diye düþündü kararlýydý ilk günden hayatýný deðiþtirecek kendine düzenli sakin çalýþkan bir hayat kuracaktý þimdiden düþünmeye baþlamýþtý hayatýnda deðiþmesi gereken ne varsa hepsi için mücadele edecekti öylede oldu 6 aylýk süre bu þekilde sancýlý geçti onlardan dostluðu öðrenmiþti kardeþliði öðrenmiþti paylaþmayý öðrenmiþti. Ayný sofrada yemek yiyip gülmeyi öðrendi ayný anda gelen mektuba aðlamayý öðrendi. Nevzat kýsaca hayatý öðrendi teskere günü geldi çattý hepsinin gözü yaþlýydý alýþmýþlardý birbirlerine ayrýlmak zor olacaktý. Öyle de oldu vardýlar memleketlerine daha sonra iþte nevzat farklý bir adam olmuþtu artýk çaký gibi bir adamdý. Hayat ona piþmeyi öðretti hamken olgunlaþtý. Âdeta kendini buldu. Þimdilerde babasý oðluyla ihtiyar ediyordu. Çok kýsa sürede fabrikanýn baþýna geçti ve iyi bir aile babasý oldu.