Artık çok uzak bana gece
Bu karanlık bu hüzünlü hece bana çok uzak…
Bu gece karar verdim gündüze
Gün yüzüne bu geceler sayesinde kavuştum
Neşeli şarkılar var listemde artık
Bi de lisanımda havalı şiirler pistten havalanırken uçaklar
Ve onları teğet geçen sayısız özgür rengarenk uçurtmalar
Sonra yavaştan yere inerken buluyorum kendimi
Korkuyorum biraz alçaklardan!
Ama sen alıyorsun o telaşımı alçaltmadan
Mesela seksek oynuyorum gözlerine bakarken
Ve sekteye uğrayıp çizgiye bassa da adımlarım
Görmemiş gibi yaparsın bir şans daha tanırsın içten içte
Yahut üçten bire atlasa da ayaklarım
O taşın hep ikide olduğunu biliriz aslında
Ve o taşı almam için üzerine basmamam gerektiğini de…
Dışardan neyin nasıl gözüktüğünün bir önemi kalmadığını senden öğrendim ben bu gece
Bana uzak yaşadığın geceler uzayıp giderken
Uzaklığı seçtim ben geceden
Güneş aydan nefes dumandan aşk gerçek aşktan daha ötede
Bunu öğrendim
Nerde güzel varsa onu sevdim
Güzelliği sende bulmadım
Sen başlı başına güzeldin
Hoş bakarsan hoş görürsün zaten
Loş baktığımda bile inci gibi parlayan nadide sendin
Kalbim pır pır ederken yanında
Bakışınla pür dikkat dinlerken beni
Gözlerindeki parıltı da ben
Söylesene;
Bu kadar ayrılık içinde ve vazgeçmişken geceden
Uyutur mu ruh gönül matemini ?
Ve bu kadar aydınlık içinde ve seçmişken gündüzü
Unutur mu ruh gönül sözünü ?
Tuğsel Karakırık