Demiştin ki ben daha çok gencim
Büyüyünce gelip bu kumsaldan alacağım seni
Oysa yaşın yirmi yediydi
Annemin gözyaşlarında hep senin gamsızlığın gizli
Benimse yalan gülüşlerimde çöküyorsun gamzelerime
Verdiğin sözler ki daha derin şu koca denizden bile
Ama sahile vuran dalga izleri gibi
Kalmaya niyetli değil hiçbiri
Karadan bu karanlık sulara attığım taşlar,
Yüzeye çıkınca beklemekten vazgeçecektim
Kum olunca üzerine oturduğum kayalar,
Taşlar suda yüzer de sen asla büyümezsin
Un ufak olurlar kalbim gibi, dönmezsin
Baba sen hep kolay olanı tercih edersin
Adına genç adam olmak dersin
Ne mevsimler gördü buradaki tuzlu damlalar
Kocaman oldum görsen belime kadar saçlar
Ayağındaki hayal kırıklığı kumlarıyla, annem
gitti çoktan
Ben bekliyorum hala, bir gün sorarsan