Kalabalýklar içinde yaralý bir yalnýz,

Müzmin ve iflah olmaz bir ýssýz,

Üstelik bir o kadar telaþsýz,

Mübalaðasýz,

Temaþasýz,

Ve kendince masum bir hatasýz

Ancak bu mahkûmiyet katýksýz,

Bu sanýk muvaffakatsýz,

Mahrum ve müdafaasýz,

Avukatsýz ve tanýksýz,

Müebbet hüküm giymiþ ilamsýz.

Hayatýn,

Ne içinde kalabilmiþ

Ne de dýþýna çýkmayý becerebilmiþ bir bahtsýz,

Belki ölü doðmuþ bir arsýz,

Belki her þeye hasret kör bir hýrsýz.

Ömrüm, gönlüm, zihnim, bedenim,

Yabancý deðil benim,

Herkesin tanýdýðý,

Tanýdýðýný sandýðý,

Ve bir o kadar da yanýldýðý,

Adýna aðýtlar yakýldýðý,

Yaralarý sözlerle daðladýðý,

Her defasýnda yeniden

Ve yeniden yaralandýðý,

Gizli gizli aðladýðý,

Ýçli içli haykýrdýðý,

Bir türlü duyuramadýðý,

Ruhundaki açlýðý doyuramadýðý,

Yanýnda kimseleri bulamadýðý,

Güler yüzlü o çocuk.

Bilirsiniz…

Bilmektesiniz…

Bilirdiniz…

Malum öteki,

Diðeri,

Bir sonraki,

“Biz”e hasret rüyalarýn tek maliki,

Belki de budalanýn önde gideni,

Belki onulmaz,

Onarýlamaz acýlarýn yegâne talibi,

Ben…