Özlemim derin,
Üzerine bağdaş kurduğum geçmişim, nasıl da kederim,
Gittin öylece, diyemedim; gel seni ilk günkü gibi severim,
Ah bir bilsen, bir gelebilsen
Seninle içtiğim köpüklü kahvenin telvesinde yine seninle bir dünya kurabilsem...
Özlemim derin,
Söylemez oldu senden sonra bir daha dilim,
Kalbimin duvarlarına yansıyan anılar nasıl da dilim dilim.
Sensiz geçen yılların çehresine astığım saniyeler, dakikalar, saatler mi benim?
Çok gülerdin bana, derdin ki düşünme bu kadar
Kızarmış ekmeğin üstüne biraz tereyağ, biraz reçel
Tamam oldu işte, daha ne isterim?
Dönmemek üzere yelkovanla akrebi saatime mühürlerim!
Özlemim derin,
İçime işledi geçmeyen acısı günlerin,
Pencereden baktım; kaç gece kaç gündüz...
Hece hece dökülen acımın düğmelerini ilikledim ipe,
Bandırdım sensizliğin resmini, sallanan mevsimlere,
Hani sen koymuştun adını; sonun baharı adı da "güz..."
O gün tanışmıştık seninle sonun başlangıcında sade, saf, temiz öylece dümdüz...
BÜŞRA DALGIÇ
(
Özlemim Derin başlıklı yazı
Gülen Düş tarafından
5.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
