Kalabalık Tren Garında...


Kalabalık Tren Garında, Ayaklarımın Tutukluğuyla Bekliyorum

 

   İstanbul’un kalabalık tren garında, ayaklarımın tutukluğuyla bekliyorum. Etrafımdaki insanlar aceleyle bir yerlere yetişmeye çalışırken, ben sanki zamanın içinde sıkışıp kalmış gibiyim. Her adım atmaya çalıştığımda, sanki görünmez bir güç beni geri çekiyor. Bu garip durumun içinde, geçmişimden kaçmaya çalışıyorum ama aynı zamanda geleceğe dair belirsizlikler beni esir almış durumda. Beni bekleyen mahzun yollarım var, onlara mahzun gitmek istemiyorum. Bu yolların sonunda ne olduğunu bilmeden, adım atmakta zorlanıyorum. Ancak mecburen gitmek zorundayım. Gişeden biletimi alıyorum ve içimdeki tüm karmaşaya rağmen, bir adım daha atıyorum. Aşkla gülen insanların olduğu bir durakta inmek istiyorum. Belki de bu durak, tüm bu yolculuğun sonunda beni bekliyordur. Yüreğimde, hayatımla ve aşkla bir devrimin yapılmasını istiyorum. Bu devrim, belki de beni bekleyen o durakta başlayacak.

 

   Tren hareket ediyor ve ben pencereden dışarı bakarken, içimdeki devrimin nasıl gerçekleşeceğini düşünmeye başlıyorum. Belki de bu devrim, içsel bir yolculukla başlayacak. Kendi korkularımla yüzleşmek, geçmişin yüklerinden kurtulmak ve geleceğe umutla bakmak. Bu devrim, belki de aşkla gülen insanların olduğu o durakta, yeni bir başlangıç yaparak gerçekleşecek. Orada, hayatımda yeni bir sayfa açarak, kendimi yeniden keşfedeceğim. Tren durduğunda, aşkla gülen insanların olduğu durağa varıyorum mu bilmiyorum. Mola için aşağıya iner inmez, kalabalığın içinde kaybolmuş bir yabancıyla göz göze geliyorum. Bu kişi, sanki benimle aynı yolculuğu yapmış gibi, gözlerinde tanıdık bir hüzün ve umut taşıyor. Birbirimize doğru adım atarken, içimdeki devrimin ilk kıvılcımlarını hissediyorum. Belki de bu yabancı, hayatımda beklediğim değişimin anahtarı olabilir.

 

   Yabancıyla derin bir sohbete dalıyoruz. İlk başta, birbirimize hayat hikâyelerimizi anlatıyoruz. Onun da benim gibi geçmişinden kaçtığını ve yeni bir başlangıç aradığını öğreniyorum. Sohbet ilerledikçe, birbirimizin korkularını ve umutlarını paylaşıyoruz. Bu derin sohbet, içimdeki devrimin başlamasına yardımcı oluyor mu anlayamıyorum. Yabancının sözleri, bana cesaret ve umut veriyor. Belki de bu yolculuk, sadece bir başlangıçtır ve birlikte aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe doğru adım atabilirim.

 

Ben

-Merhaba, bu durakta inmek zorunda kaldım. Sanki hayatımda bir devrim yapmam gerekiyor gibi hissediyorum. Senin de böyle hissettiğin zamanlar oldu mu?

Yabancı

-Merhaba, evet, ben de benzer duygular yaşadım. Hayat bazen bizi beklenmedik duraklara getiriyor. Ben de burada, yeni bir başlangıç arıyorum. Senin hikâyen nedir?

-İstanbul’un kalabalığında kaybolmuş gibiydim. Geçmişimden kaçmaya çalışıyorum ama aynı zamanda geleceğe dair belirsizlikler beni esir almış durumda. Beni bekleyen mahzun yollarım var, onlara mahzun gitmek istemiyorum. Senin hikâyen nedir?

-Anlıyorum. Ben de geçmişimden kaçıyorum. Hayatımda birçok zorlukla karşılaştım ve şimdi burada, yeni bir umut arıyorum. Belki de bu durak, ikimiz için de yeni bir başlangıç olabilir.

-Belki de. İçimde, hayatımla ve aşkla bir devrimin yapılmasını istiyorum. Bu devrim, belki de burada başlayacak. Senin de böyle bir devrim hayalin var mı?

-Evet, var. Ben de hayatımda büyük bir değişim yapmak istiyorum. Belki de bu değişim, birbirimize destek olarak gerçekleşebilir. Birlikte, aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe adım atabiliriz.

-Bu gerçekten güzel bir fikir. Belki de bu yolculuk, sadece bir başlangıçtır ve birlikte aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe doğru adım atabilirim.

 

Yabancı

- Benim hayalim, insanlara yardım edebileceğim bir işte çalışmak. Belki de bir öğretmen ya da bir danışman olabilirim. İnsanların hayatlarına dokunmak ve onlara umut vermek istiyorum. Senin hayallerin neler?

Ben

-Ben de benzer bir şey düşünüyorum. Hayatımda bir devrim yaparak, insanlara ilham vermek ve onlara umut aşılamak istiyorum. Belki de bu yolculuk, ikimiz için de bu hayalleri gerçekleştirme fırsatı olabilir.

-Evet, kesinlikle. Birlikte, birbirimize destek olarak bu hayalleri gerçekleştirebiliriz. Hayat bazen bizi beklenmedik duraklara getirir, ama belki de bu durak, ikimiz için de yeni bir başlangıçtır.

-Bu gerçekten umut verici. Belki de bu durak, hayatımızda beklediğimiz değişimin başlangıcıdır. Birlikte, aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe adım atabiliriz. Peki, geçmişinde en büyük pişmanlığın nedir?

-En büyük pişmanlığım, hayatımın önemli bir döneminde duygularımı ifade edememiş olmam. Bu yüzden birçok fırsatı kaçırdım ve bazı ilişkilerimi kaybettim. Bu pişmanlık, beni içsel bir yolculuğa çıkmaya ve kendimi daha iyi tanımaya zorladı. Şimdi, duygularımı daha açık ifade etmeye çalışıyorum ve bu yolculukta seninle tanışmak, benim için büyük bir şans.

-Anlıyorum. Duygularını ifade edememek gerçekten zor olmalı. Ama şimdi, bu yolculukta birlikteyiz ve birbirimize destek olabiliriz. Belki de bu, hayatımızda beklediğimiz devrimin başlangıcıdır. Peki, bu sır nedir?

-Bu sır, yıllardır kimseyle paylaşmadığım bir şey. Bir zamanlar, hayatımda çok önemli birine âşık oldum ama ona duygularımı asla söyleyemedim. O kişi, benim en yakın arkadaşımdı ve ona olan aşkımı itiraf etmekten korktum. Bu yüzden, onu kaybettim ve bu pişmanlık, hayatımda büyük bir boşluk yarattı. Şimdi, bu yolculukta, duygularımı daha açık ifade etmeyi öğreniyorum ve belki de bu, benim için yeni bir başlangıç olabilir.

-Bu gerçekten derin ve anlamlı bir sır. Duygularını ifade edememek zor olmalı ama şimdi, bu yolculukta birlikteyiz ve birbirimize destek olabiliriz. Belki de bu, hayatımızda beklediğimiz devrimin başlangıcıdır.

-Evet, kesinlikle. Birlikte, aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe adım atabiliriz. Bu yolculuk, ikimiz için de yeni bir başlangıç olabilir.

 

Ben

-Bu gerçekten dokunaklı bir hikâye. Duygularını ifade edememek zor olmalı ama şimdi, bu yolculukta birlikteyiz ve birbirimize destek olabiliriz. Belki de bu, hayatımızda beklediğimiz devrimin başlangıcıdır. Ben de kaçıyorum. Aşkla tanışmadığım ve hayatıma bir renk getiremediğim için. Ne kadar âşık olmak için birini sevmeye çalışsam da, sevilmedim. Yüreğimdeki yaralar bu seyahatle iyileşir diye çıktım bu yolculuğa. Acaba beni seven birisi çıkar mı bilmiyorum.

-Anlıyorum. Yüreğindeki yaraların iyileşmesi için bu yolculuğa çıkmak cesurca bir adım. Belki de bu yolculuk, ikimiz için de aşkı ve hayatın renklerini bulma fırsatı olabilir. Beni seven birisi çıkar mı bilmiyorum ama bu yolculukta birbirimize destek olarak, hayatımızda beklediğimiz devrimi gerçekleştirebiliriz.

-Kesinlikle. Birlikte, geçmişin yüklerinden kurtulup, geleceğe umutla bakabiliriz. Bu yolculuk, ikimiz için de yeni bir başlangıç olabilir. Aşkı ve hayatın renklerini bulmak bizim için çok önemli.

 

Trenin kalkma saati geldi vedalaşarak ayrıldık.

   Trene binerken, onunla olan sohbetimizi düşünüyorum. Onunla konuşmak, içimdeki bazı yaraları hafifletti. Belki de bu yolculuk, gerçekten de bir devrimin başlangıcıdır. Kendimi tanımak ve sevmek, âşık olmanın ilk adımıdır. Kendime değer verdiğimde, başkalarına da bu değeri gösterebilirim. Duygularımı açıkça ifade etmek, sağlıklı bir ilişkinin temelidir. Karşımdaki kişiyle dürüst ve açık bir iletişim kurmak, aramızdaki bağı güçlendirebilir. Aşk, zamanla gelişen bir duygudur. Birine âşık olmak için kendime ve karşımdaki kişiye zaman tanımalıyım. Acele etmeden, doğal bir şekilde gelişmesine izin vermeliyim.

   Onun sözleri, içimde bir umut ışığı yaktı. Belki de bu yolculuk, sadece bir başlangıçtır ve birlikte aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe doğru adım atabilirim. Hayatımda beklediğim devrimi gerçekleştirebilirim. Geçmişin yüklerinden kurtulup, geleceğe umutla bakmak için kendime söz veriyorum. Bu yolculuk, içimdeki yaraları iyileştirmek ve kendimi yeniden keşfetmek için bir fırsat olabilir.

   Tren hareket ederken, pencereden dışarı bakıyorum. Geçen manzaralar, hayatımın farklı dönemlerini hatırlatıyor. Her durak, bir anı, bir pişmanlık, bir umut taşıyor. Geçmişte yaşadığım hayal kırıklıkları ve sevilmeme korkusu, içimde derin izler bıraktı. Ancak, bu yolculukta, bu izleri iyileştirmek ve kendime yeni bir başlangıç yapmak için bir fırsat buluyorum.

   Belki de aşkı ve hayatın renklerini bulmak için bu yolculuk, sadece bir başlangıçtır ve birlikte aşkla gülen insanların olduğu bir geleceğe doğru adım atabilirim. Hayatımda beklediğim devrimi gerçekleştirebilirim. Kendime ve duygularıma değer vererek, sağlıklı ve anlamlı ilişkiler kurabilirim. Bu düşüncelerle, trenin penceresinden dışarı bakarken, içimde bir huzur ve umut hissediyorum. Geleceğe dair belirsizlikler olsa da, bu yolculukta kendimi yeniden keşfetmek ve hayatımda yeni bir sayfa açmak için kararlıyım. Belki de bu yolculuk, gerçekten de bir devrimin başlangıcıdır.

   Birden, gözüm trende bana dikkatle bakan bir genç kıza takılıyor. Gözlerimiz kısa bir an için buluşuyor ve onun bakışlarında bir merak ve ilgi görüyorum. Bu an, içimde bir kıpırtı yaratıyor. Belki de bu yolculukta, yeni bir başlangıç yapma fırsatım olabilir. Kendime ve duygularıma değer vererek, bu genç kızla tanışmak ve onunla bir bağ kurmak için cesaret bulabilir miyim ne dersiniz?

Mehmet Aluç


( Kalabalık Tren Garında... başlıklı yazı kul mehmet tarafından 12.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu