Dostluk

   Baþýboþ yaþamak gezmek tozmak yerine, kendinizi bir dostun kapýsýna atarak onun kapýsýnda durmak, çaðýrmadan “ben geldim dostum” demek, akan gözyaþlarýný silmektir, gülümsemeyen gönlünüzü güldürmektir, hayattan neþeyi almak kapmaktýr. Sýrtýmdaki yüklerim çok aðýr demeden o dostun yükünü almasý kadar güzel bir þey yoktur bu dünyada, mal, mülk, altýn, elmaslar bunun karþýsýnda erir yok olur deðersiz kalýr. Daðlar, yokuþlar önünüzde yollarý açarak kenara çekilerek daðlar yollara, yokuþlar düze iner o anda bu iki gönlün gülümsemesiyle. Bu gülümseme insanlarýn gülümsemesine talip olduðundan dolayý gülümsemektedir, bunu da bilmek lazýmdýr çünkü daðlar yokuþlar bunu bilmekte ona göre kenara çekilmektedir. Bu an bu size saçma gelse de bunu yaþayanlar yaþatanlar çok iyi bilir.

   Dostluk, hayatýn en deðerli hazinelerinden biridir. Gerçek bir dost, zor zamanlarda yanýmýzda olan, sevinçlerimizi ve üzüntülerimizi paylaþan kiþidir. Dostluk, karþýlýklý güven ve anlayýþ üzerine kurulur. Bu güven ve anlayýþ, zamanla derinleþir ve iki insan arasýnda güçlü bir bað oluþturur.

   Fedakârlýk sahtekârlýðýn tüm bakýþlarýný adýmlarýný ezerek yok eden insanlýðýn vazgeçilmez bir hazinesidir iyi bilirim dostluðun en önemli unsurlarýndan birisi, aldatanlarýn suratýna inen bir Osmanlý tokadýdýr. Bir dost için fedakarlýk yapmak, onun mutluluðunu kendi mutluluðumuz gibi görmek demektir. Bu fedakârlýklar, dostluðun saðlam temeller üzerinde yükselmesini saðlar. Bir dostun yükünü hafifletmek, onun yanýnda olmak ve ona destek olmak, dostluðun en güzel ifadelerindendir vesselam.

Mehmet Aluç